Geri Dön

The roles of coparenting and child routines on children's social-emotional competence

Ortak ebeveynlik ve çocuk rutinlerinin çocukların sosyal-duygusal yeterliliğindeki rolleri

  1. Tez No: 696039
  2. Yazar: ŞEVVAL NUR YAĞLI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM HAKKI ACAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Özyeğin Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

Mevcut çalışmanın ana amacı, COVID-19 sırasında ortak ebeveynlik ve çocuk rutinlerinin çocukların sosyal-duygusal yeterliliğine katkılarını incelemektir Bu çalışma aynı zamanda, ortak ebeveynlik kalitesinin çocukların sosyal-duygusal yeterliliğine çocuk rutinleri aracılığıyla dolaylı etkilerini araştırmayı da amaçlamaktadır. Katılımcılar 23-102 aylık çocuğu olan 403 anneden oluşmuştur (Ort = 59.23, S = 10.92). Anneler, COVID-19 pandemisinin etkileriyle birlikte çocuklarının sosyal-duygusal yeterliliğini, ortak ebeveynlik kalitelerini ve çocukların rutinleri değerlendirmişlerdir. Sonuçlar, ortak ebeveynliğin iş birliğinin boyutunun çocukların sosyal-duygusal yeterliliği ile olumlu, ortak ebeveynliğin çatışma ve üçgenleşme boyutlarıyla olumsuz ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca çocuk rutinleri ile çocukların sosyal-duygusal yeterliliği arasında olumlu ilişki olduğu tespit edilmiştir. Doğrudan ve dolaylı etkileri test etmek için yapısal eşitlik modellemesi (SEM) kullanılmıştır. Sonuçlar, ortak ebeveynlik yapmanın çocuk rutinleri aracılığıyla çocukların sosyal-duygusal yeterliliği üzerinde dolaylı bir etkisi olduğunu göstermiştir. Genel olarak, daha kaliteli ortak ebeveynlik ilişkileri sergileyen ebeveynleri olan çocuklar, daha tutarlı rutinlere sahip çocuklara sahip olma eğilimindeydiler ve daha tutarlı çocuk rutinleri, daha yüksek düzeylerde sosyal-duygusal yeterliliği öngörmüştür Bu bulgular, ortak ebeveynlik ve çocuk rutinlerinin çocukların sosyal-duygusal yeterliliğinde çok önemli bir rol oynayabileceğini göstermektedir. Bulgular, COVID-19 salgını sırasındaki işlevleri dikkate alınarak tartışılmıştır. Mevcut çalışmanın sınırlılıkları ve ilerki yönleri de tartışılmaktadır.

Özet (Çeviri)

The current study's main purpose was to examine the contributions of coparenting quality and child routines to children's social-emotional competence during the COVID-19. The current study also aimed to investigate the indirect effects of coparenting quality to children's social-emotional competence via child routines. The participants comprised 403 mothers of children between 23 and 102 months old (M = 59.23, SD = 10.92). Mothers reported their children's social-emotional competence, coparenting quality, and children's routines along with the effects of the COVID-19 pandemic. Results showed that coparental cooperation was positively, coparental conflict and triangulation were negatively associated with children's social-emotional competence. In addition, it was found that there was a positive association between child routines and children's social-emotional competence. Structural equation modeling (SEM) was used to test direct and indirect effects. The results showed that there was an indirect effect of coparenting on children's social-emotional competence through child routines. Overall, children with parents who showed higher coparenting quality tended to have children with more consistent routines and, in turn, more consistent child routines predicted higher levels of social-emotional competence. These findings suggest that coparenting and child routines may play a crucial role in the social-emotional competence of children. Findings are discussed considering their functioning during the COVID-19 pandemic. Limitations of the current study and future directions are also discussed.

Benzer Tezler

  1. Evlilik çatışmasının okul öncesi çocuklar üzerindeki etkisi: Ebeveyn iş birliği ve ebeveyn stresinin rolü

    The impact of marital conflict on preschool children: The role of coparenting and parental stress

    SİNEM HAYALİ EMİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Psikolojiİstanbul Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM SERTEL BERK

    PROF. DR. TELAT GÜL ŞENDİL

  2. Boşanma sonrası birlikte ebeveynlik deneyimleri: Nitel bir çalışma

    Post-divorce coparenting experiences: A qualitative study

    BERNA ERDEMİR AŞIKOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    PsikolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Aile Danışmanlığı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ SERDAR SAĞKAL

    PROF. DR. YALÇIN ÖZDEMİR

  3. Güç paylaşımı ve benliğin ayrımlaşması ile ana-baba davranışları ve çocuğun uyumu arasındaki ilişkilerde ortak ebeveynliğin rolü: Aktör-partner karşılıklı bağımlılık aracılık modeli

    The role of coparenting in the relationships between power sharing and differentiation of self with parenting behaviors and child adjustment: Actor-partner interdependence mediation model

    ALPER KARABABA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve ÖğretimMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ASLI TAYLI

  4. Children's emotion regulation in family context: Contributions of coparenting and parents' self-compassion

    Aile bağlamında çocukların duygu düzenlemesi: Ortak ebeveynliğin ve ebeveynlerin öz-şefkatinin katkıları

    ZEYNEP YALÇINTAŞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    PsikolojiÖzyeğin Üniversitesi

    Psikoloji Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM HAKKI ACAR

  5. Evlilik doyumu ve ebeveyn-ergen ilişkisi arasındaki ilişkide ortak ebeveynliğin aracı rolü

    The mediation role of coparenting in the relationship of marital satisfaction of parent-adolescent relationship

    ÖZGE BERFİN ARICI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Psikolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DEMET VURAL YÜZBAŞI