Geri Dön

Erken hemipleji hastalarında osteoporoz, denge ve üst ekstremite motor fonksiyonlarının düşme ve kırık ile ilişkisi (bir yıllık izlem)

Correlation between Osteoporosis, Balance and Upper Extremity Functions and Slumping and Fracture (one year fallow-up)

  1. Tez No: 698578
  2. Yazar: TUBA ERDEM SULTANOĞLU
  3. Danışmanlar: UZMAN ALEV ÇEVİKOL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 177

Özet

SULTANOĞLU ERDEM T. Erken Hemipleji Hastalarında Osteoporoz, Denge ve Üst Ekstremite Motor Fonksiyonlarının Düşme ve Kırık ile İlişkisi (Bir Yıllık İzlem), S.B Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği Uzmanlık Tezi, Ankara 2015. Çalışmamızda, kliniğimizde yatan inmeli hastalarda rehabilitasyon aşamasında ve taburculuk sonrası ilk bir yıl içerisindeki izlemde düşme ve kırık gelişme sıklığını, buna etki eden denge bozukluğu ile üst ekstremite motor fonksiyonlarının çeşitli değerlendirme skalaları kullanılarak değerlendirilmesi, osteoporoz varlığının araştırılması, bu faktörlerin düşme ve kırık gelişimi ile ilişkisinin incelenmesi amaçlandı. Ayrıca hastalara çalışma esnasında uygulanan klinik testlerin aralarındaki korelasyon değerlendirildi. Çalışmaya 2011-2013 tarihleri arasında S.B. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon kliniğinde yatarak tedavi gören, Serebrovasküler olay (SVO) tarihinden itibaren altı aydan daha uzun süre geçmemiş olan, yaşları 29 ile 86 arasında değişen 50 hasta dahil edildi. Hastalar 10-45 gün, 45-90 gün, 90-180 gün arası hastaneye başvuranlar olarak değerlendirildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, komplikasyonları ve geçmiş hikayesi kaydedildi. Hastalar görme, işitme ve duyu bozukluğu açısından incelendi. İnme sonrası depresyon ve uyku bozukluğu açısından değerlendirildi. Yıldız silme testi ile ihmal fenomeni değerlendirildi. Çalışmaya alınan hastalara hastanede yatarken, taburculuk sonrası altıncı aydaki ve on ikinci aydaki kontrol muayenelerinde Fugl Meyer denge ölçeği, fonksiyonel uzanma testi, süreli kalk yürü testi, Frenchay Arm ölçeği, Fugl Meyer üst ekstremite motor ölçeği, Fonkisyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ) ve 6 dakika yürüme testi uygulandı. Fonksiyonel Ambulasyon Skalası (FAS) ile ambulasyon yeteneği değerlendirildi. Hastaların %56'sına ortez ve yarımcı cihaz verilerek hastalar taburcu edildi, kontrol muayenelerinde kullanılan ortez ve yardımcı cihazlar kaydedildi. Hastanede yatarken ve on ikinci aydaki kontrol muayenesinde osteoporoz varlığı araĢtırıldı. Hastaların kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçümü yapıldı. Tam kan sayımı, total protein, serum kalsiyum, inorganik fosfor, alkalen fosfataz (ALP), 25 (OH) vitamin D, paratiroid hormon (PTH) düzeylerine bakıldı. Çökme kırığı açısından Genant-vertebral morfometri ile lateral torakal ve lomber grafilerinde (T4-L4) vertebralar tek tek skorlandı. Hastaların 38‟i (%76) altıncı ayda yapılan kontrol muayenesine geldi. 38 hastanın 35'i (%70) on ikinci aydaki kontrol muayenesine geldi. Düşme oranları klinik takip süresince %2; taburculuk sonrası ilk altı ayda %26,3; 6-12 ay arasında %25,7 olarak tespit edildi. Bir yıllık takip süresini tamamlayan 35 hastanın birinde (%2,85) inme sonrası ilk altı ay içerisinde hemiplejik tarafta olmak üzere sağ el bileği kırığı meydana geldi. Çalışmaya alınan hastalar düşen ve düşmeyen hastalar olarak iki gruba ayrıldı. Hastaların demografik ve klinik özelliklerinden yaş, cinsiyet, eşlik eden refakatçi, hemiplejik taraf, SVO etiyolojisi ve geçirilmiş SVO öyküsünün; hastalarda gelişen komplikasyonlardan depresyon, ihmal, duyu bozukluğu ve uyku bozukluğunun; eşlik eden hastalıkların (Diyabetes Mellitus, Hipertansiyon, kalp hastalığı, hiperlipidemi, hipo/hipertiroidi, periferik damar hastalığı ve osteoporoz) ve düzenli kullanılan ilaçların (antihipertansif, antidepresan, antidiyabetik, psikotrop, antikoagülan, antitombolitik ilaçlar ve ostoporoz ilaçları), görme problemlerinin ve işitme kaybının, ortez ve yardımcı cihaz kullanımının düşmeye etkisi her iki grupta benzer bulundu. Fugl Meyer denge ölçeği ve fonksiyonel uzanma test düzeylerinde anlamlı artış; süreli kalk yürü testini tamamlama süresinde anlamlı azalma oldu. Dengede meydana gelen düzelmenin düşen ve düşmeyen hastalara olan etkisi benzer bulundu. Fonksiyonel uzanma test düzeyinde her iki hasta grubunda artış gözlendi; bu artış düşen hastalarda daha anlamlı bulundu. FBÖ motor skorunda anlamlı artış oldu. FBÖ motor skoru ile düşme arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Hastaların takip süresince FAS evrelerinde ilerleme ve yürüme hızlarında anlamlı artış olduğu tespit edildi. Ambulasyon düzeyindeki ve yürüme hızındaki artışın düşmeye etkisi saptanmadı. Fugl Meyer üst ekstremite motor ölçeğinde ve Frenchay Arm ölçeğinde anlamlı iyileşme olduğu görüldü. Üst ekstremite motor fonksiyonlarındaki iyileşmenin düşmeye etkisi saptanmadı. FBÖ kognitif skoru inme sonrası ilk altı ay süresince anlamlı olarak arttı; gruplar arasında kognitif düzey açısından fark saptanmadı. Hastaneden taburcu olmadan önce ve birinci yılın sonunda bakılan kemik mineral yoğunluğu ölçümleri arasında hem femur boyun hem de total vertebra düzeylerinde anlamlı değişim görülmedi. Çökme kırığı ve kırık derecelendirmesi açısından gruplar arasında fark görülmedi. Hemoglobin, total protein, PTH ve vitamin D düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı artış; fosfor düzeylerinde azalma tespit edildi. Ca ve ALP düzeylerinde ise istatistiksel olarak anlamlı değişim olmadı. Düşen ve düşmeyen hastalar arasında kemik mineral yoğunluğu ve laboratuvar tetkiklerinde meydana gelen değişim yönünden istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Düşen hastaların hastanede yatarken bakılan hemoglobin düzeyi daha düşük olup istatistiksel olarak anlamlı tespit edildi; on ikinci ayda bakılan hemoglobin düzeyleri açısından düşen ve düşmeyen hastalar arasında anlamlı farklılık tespit edilmedi. Sonuç olarak inme sonrası erken dönemde rehabilitasyon programına başlamanın denge ve üst ekstremite motor fonksiyonlarının klinik parametrelerine iyi yönde etkisinin olduğu saptanmıştır. Takip süresi uzadıkça osteoporozda ilerleme ve zayıflamış kemik ile kırık riskinde artma olabilir. Bu konuda daha geniş serilerde ve daha uzun süreli çalışmalara ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

SULTANOĞLU ERDEM T. Correlation between Osteoporosis, Balance and Upper Extremity Functions and Slumping and Fracture (one year fallow-up), Health Ministry, Ankara DıĢkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital Dept. of Physical Therapy and Rehabilitation, MD thesis, Ankara 2015. Evaluation of slumping and fracture frequency on the rehabilitation stage and in the first year after discharge, balance disorder and upper extremity motor functions which affect this by using various evaluation scales, researching existence of osteoporosis, analysing correlation between these factors and slumping and fracture is targeted in our study. Moreover, correlation between clinical tests which were applied during the study was evaluated. 50 inpatients which were under medical treatment between the dates 2011-2013, in the period less than 6 months after cerebrovascular accident (CVA), and whose ages were varying between 29 and 86 were included in the study. Patients were evaluated as patients who applied to the hospital in 10-45 days, 45-90 days and 90-180 days. Demographic and clinical features, complication and history of the patients were recorded. Patients were examined in terms of visual, hearing and sensory impairments. They were assessed in terms of poststroke depression and sleep disorder. Neglect phenomenon was assessed with star erasing test. Fugl Meyer balance assessment, functional reach test, timed up go test, Frenchay Arm test, Fugl Meyer upper extremity motor scoring, Functional Independence Measurement (FIM) and 6 minutes walk test were applied to the patients during treatment, at control examinations at 6 months and 12 months after discharge. Ambulation ability was assessed with Functional Ambulation Scale (FAS). 56% of the patients were discharged after being given orthosis and ancillary equipment, orthosis and ancillary equipment which were being used were recorded during control examinations. Existence of osteoporosis was examined during being inpatient and at control examination 12 months after discharge. Bone mineral density of the patients were measured. Haemoglobin, total protein, serum calcium, inorganic phosphorus, alkaline phosphatase (ALP), vitamin D, parathyroid hormone levels of the patients were measured. Vertebras were all scored invidually in Genant-vertabral morphometry and lateral thoracic and lumber graphies (T4-L4) in terms of compression fracture. 38 (76%) of the patients have come to the control examination which is done in the sixth month after discharge. 35(70%) of the 38 patients have come to the control examination in the twelfth month. Slumping rates were detected as 2% during clinical follow up period; 26,3% in the first six month; 25,7% in between 6-12 months. Right hand wrist fracture on hemiplegic side occurred in one of the 35 patients (2,85%) who have completed one year follow up period in the first six months after stroke. The patient who were studied on were divided into two groups as patients who slumped and did not slump. Effects of demographic and clinical features of the patients such as age, gender, accompanist, hemiplegic side, CVA aetiology, medical history of the undergone CVA; complications developed in the patients such as depression, neglect, sensory and sleep disorders; coexisting diseases (Diabetes, Mellitus, Hypertension, cardiac diseases, hyperlipidaemia, hypo/Hyperthyroid, peripheral vascular disease and osteoporosis) and permanently used medicines (antihypertensive, antidepressant, antidiabetic, psychotropic, anticoagulant, antithrombotic medications and osteoporosis medications), visual impairment and hearing loss, use of orthosis and ancillary devices on slumping were found out as the same in both groups. Significant increase in the level of Fugl Meyer balance scale and functional reach test; significant decrease in completion time of timed up go test occurred. Effect of the recovery occurred in balance on the patients who slumped and did not slump were found as the same. An increase in the level of functional reach test has been observed in both groups; this increase has been found more significant in the patients who slumped. Significant increase has occurred in FIM score. Significant correlation between FIM motor score and slumping has not been detected. Improvement in Functional Ambulation Scale phases and significant increase in walking speed have been detected. Effect of the increase in Ambulation level and walking on slumping has not been detected. Significant recovery in Fugl Meyer upper extremity motor scale and Frenchy Arm measurement has been observed. Effect of recovery in upper extremity motor functions on slumping has not been detected. FIM cognitive score has significantly increased in the first six months after stroke; any difference in term of cognitive level has not been detected. Any significant change in both femoral neck and vertebra levels between bone mineral density measurements before discharge and at the end of the one year has not been observed. Any difference in terms of compression fracture and fracture evaluation between groups has not been observed. A significant statistical increase in haemoglobin, total protein, PTH and vitamin D levels; decrease in phosphor level have been detected. Any significant statistical difference in terms of the change occurred in bone mineral density and laboratory observations between patients who slumped and did not slump has not been detected. Haemoglobin levels of the patients who has slumped measured during treatment at the hospital was lower and detected as statistically significant; any significant difference between haemoglobin levels of the patients who slumped and did not slump measured at the end of the twelve months has not been detected. As a conclusion, it is detected that starting rehabilitation programme in early period after stroke has a positive effect on clinical parameters of balance and upper extremity motor functions. As the follow up duration strings out there may be an increase in progression of osteoporosis and fracture risk. Further studies in larger series and longer terms on this issue are needed.

Benzer Tezler

  1. İnmeli hastalarda kemik mineral yoğunluğu üzerinde etkili olan faktörler

    Başlık çevirisi yok

    SÜLEYMAN TATLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonFırat Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SALİH ÖZGÖÇMEN

  2. Kombine fizik tedavi ve rehabilitasyon programlarının hastaların yaşam kalitesine etkisi

    Effect on quality of life of patients of combined physical therapy and rehabilitation programs

    DERYA ÇETİNTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonFırat Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYHAN KAMANLI

  3. Erken hemipleji hastalarında kardiyopulmoner rehabilitasyon ve sonuçları

    Cardiopulmonary rehabilitation and results in patients with early hemiplegia

    HALİSE HANDE GEZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bakanlığı

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖZGÜR ZELİHA KARAAHMET

  4. Johnstone basınç splintinin ve elektrik stimülasyon uygulamalarının inme geçirmiş hastalarda denge üzerine etkisi

    The effect of the johnstone pressure splint and electric stimulation on the balance of the stroke patients

    ÜMİT ERKUT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Medipol Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ESRA ATILGAN

  5. Akut inme hastalarında omuz subluksasyonunun önlenmesinde kinesio-taping etkinliğinin elektrik stimülasyonu ile karşılaştırılması

    Comparison of the efficiency of kinesio taping and electrical stimulation to prevention of shoulder subluxation in acute stroke patients

    EGEMEN KIZILAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİnönü Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BEKİR DURMUŞ