Ethiopia's defensive modernization and the interaction between domestic and international settings (1896-1974)
Etiyopya'nin savunmacı modernleşmesi ve ulusal ve uluslararası alanlar arasındaki etkileşim (1896-1974)
- Tez No: 699028
- Danışmanlar: DOÇ. DR. BAYRAM SİNKAYA
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 255
Özet
Etiyopya'nın sömürgeciliğe karşı kazandığı zafer ve 19. yüzyılın sonunda tek bağımsız Afrika devleti olarak ortaya çıkması, sömürgecilikten kurtulan azgelişmiş devletlerin Avrupa emperyalizmi karşısında nasıl uluslararası sisteme girdiğini araştırmamıza olanak sağlamaktadır. Bu tez, yabancı modernitenin bazı unsurlarını benimserken, belli başlı yerel özellikleri korumaya odaklanan bir süreç olarak Etiyopya tarihini, 16. yüzyılın başından 20. yüzyılın sonlarına kadar savunma amaçlı modernizasyonun üç aşamasına bölmektedir. Bu tarihsel sürecin ilk aşaması, 16. yüzyılda Osmanlı Türk ve Portekiz kuvvetlerinin Etiyopya'da sırasıyla Adal Sultanlığı ve Hıristiyan Krallığı'nın yanında yer almalarının bir sonucu olarak ateşli silahlara yönelik farkındalığın ve ilginin başlamasıyla nitelendirilmiştir. İkinci aşama, Kızıldeniz bölgesindeki yabancı güçlerin artan tecavüzüne karşı merkezi otorite kurarak birleşik bir Etiyopya devleti yaratma projesinin başlangıcını da tanımlayan II.Tewodros'un (1855-1868) yükselişi ile başlamıştır. Bu çağ, İtalyan sömürgeci hırsına karşı 1896 askeri zaferiyle sona ermiştir. Güçlü bir ulusal ordu kurmadaki başarı 19. yüzyılın sonlarına kadar elde dilememiş olsa da, savunma amaçlı modernizasyonun bu iki aşaması, gücü yurtiçinde merkezileştirmek ve dış tehditlerle başa çıkmak adına askeri reformlara odaklanmıştır. Bu tarihsel arka planı değerlendirdikten sonra, bu u tez, 1896'da devlet oluşum sürecinin konsolidasyonu başlayan savunma modernizasyonunun ve 1974'teki Etiyopya devrimi kadar savunma modernizasyonunun üçüncü aşamasına odaklanmaktadır. Buna göre, Uluslararası İlişkilerde Tarihsel Sosyolojiden yararlanılarak, Etiyopya'nın iç siyasetinde ve dış ilişkilerinde modernleşme gündeminin yerini ortaya çıkarmak için birincil ve ikincil kaynaklardan toplanan veriler yorumlayıcı olarak analiz edilmektedir. Bu amaç doğrultusunda, tez; savunma amaçlı modernizasyon vurgusunun, gelişmiş silahların dar arayışından, modern eğitimin getirilmesi, yasal reformlar ve modern devlet kurumlarının kurulması dahil olmak üzere diğer hedefleri bir araya getirerek modern bir devletin yaratılmasına kadar olan değişimi açısından, bağımsızlık iddiasından sonra gözlenen değişime odaklanmaktadır. Tezin bulgusu, modernleşme odaklı dış ilişkilere rağmen, bazı Avrupa modernite özelliklerini tanıtırken temel iç karakterleri korumayı başardığını göstermektedir. Fakat Etiyopya'nın savunma amaçlı modernizasyon projesi, ne devletin genel olarak azgelişmişliğini dönüştürebildi ne de dış tehditleri önleyebilecek bir devlet inşa edebildi. Bu tez, dahili olarak başlatılan ve harici olarak hızlandırılan devlet oluşum sürecinin, sömürgeci güçler tarafından tamamen kuşatma ile coğrafi olarak ayrılmış bir devletin ortaya çıkmasıyla sonuçlandığını göstermektedir. Bununla ilgili olarak, devlet oluşum sürecinin Etiyopya'yı nasıl büyük güçlere bağımlı hale getirdiğini ve aynı zamanda sömürge sonrası küçük devletlere nasıl bağımlı hale getirdiğini tartışacaktır. Etiyopya'nın 1896'dan iki savaş arası döneme kadar bağımsız ama az gelişmiş bir devlet olarak edindiği deneyim, egemen sınıfın birincil gündemini, temel yerel özellikleri korurken güçlü yabancı modernite unsurlarını fethederek bağımsızlığın sürekliliğini güvence altına alan devlet olmanın uygarlık kriterlerinin zorluklarını göstermektedir. Dahası, Etiyopya'nın, karşılıklılık yeteneğine sahip olmaksızın, yabancı kaynakları ve uluslararası normları sömürerek varlığını sürdürme çabası bakımından öncü birkaç devletten biri olduğunu göstermektedir. Buna göre, sosyo-ekonomik azgelişmişliğin genel resmi ve monarşinin otokrasisi tarafından hüsrana uğrayan yeni sınıflar yarattığı için nihayetinde kendi içinde çelişkili hale gelen gelenek ve ilerlemeyi uzlaştırma girişimlerini vurgular. Dahası, monarşinin sonunu, dış tehdit değil, modernleşme çabasının sonucu olan toplumun yeni ortaya çıkan kesimlerinin önderlik ettiği devrim getirdi. Ayrıca, bu tez Etiyopya'nın küresel düzeyde azgelişmiş devletlerin sesi haline geldiği sömürge sonrası devletlerin çoğalmasının ardından İkinci Savaş sonrası dönemde Etiyopya'nın uluslararası sistemdeki nadirliğinin nasıl sona erdiğine odaklanmaktadır.
Özet (Çeviri)
Ethiopia's victory against colonialism and its emergence as the only independent African state at the end of the 19th century allows us to investigate how underdeveloped states that survived colonialism entered into the international system in the face of European imperialism. This dissertation divides Ethiopian history from the beginning of the 16th century to the late 20th century into three phases of defensive modernization: a process that focused on preserving major domestic traits while adopting some elements of foreign modernity. The first phase of this historical process was characterized by the beginning of awareness and interest towards firearms as the result of the 16th century involvement of Ottoman Turkish and Portuguese forces in Ethiopia siding the Adal Sultanate and the Christian Kingdom, respectively. The second phase started with the rise of Tewodros II (r. 1855-68) which also defined the beginning of the project of creating a unified Ethiopian state by establishing central authority vis-à-vis increasing encroachment of foreign powers in the Red Sea region. This epoch ended with the 1896 military victory against the Italian colonial ambition. Though success in building a strong national army remained unachieved until the late 19th century, these two phases of defensive modernization focused on military reforms for the sake of centralizing power domestically and to deal with external threats. After assessing this historical background, the dissertation focuses on the third epoch of defensive modernization that started with the consolidation of the state formation process in 1896 to the Ethiopian revolution in 1974. Accordingly, through the utilization of Historical Sociology in International Relations (HSIR), the data collected from primary and secondary sources is interpretatively analyzed to uncover the place of the modernization agenda in domestic politics and foreign relations of Ethiopia. In line with this objective, the dissertation focuses on the shift observed after the assertion of independence in terms of the change in the emphasis of defensive modernization from the narrow pursuit of improved weapons to the creation of a modern state by incorporating other goals including the introduction of modern education, legal reforms, and establishment of modern state institutions. The dissertation also concentrates on how the project of defensive modernization sought to achieve this while preserving fundamental domestic values which mainly included the monarchy, the role of the Church, and the land tenure called gebbar. The finding of the dissertation shows that despite the modernization-focused foreign relations succeeded in maintaining fundamental internal characters while introducing some European modernity features, the project of defensive modernization was neither able to transform the overall underdevelopment of the state nor to build a state that could avert foreign threats. The dissertation illustrates how internally initiated and externally precipitated state formation process resulted in the emergence of a state that was geographically segregated with complete encirclement by colonial powers that made Ethiopia dependent not only on great powers but also on the surrounding post-colonial small states. Ethiopia's experience as an independent but underdeveloped state from 1896 to the interwar period shows the challenges of the civilization criteria of statehood which in turn made the primary agenda of the ruling class assuring continuity of independence by preserving fundamental domestic features while conquering powerful foreign modernity elements. The dissertation demonstrates that Ethiopia was one of few forerunner states in terms of its attempt to ensure its existence by exploitation of foreign resources and international norms without possessing the capacity of reciprocation. Moreover, it emphasizes the attempts of reconciling tradition and progress which ultimately became self-contradictory because it created new classes that were frustrated by the general picture of the socio-economic underdevelopment and the autocracy of the monarchy. Accordingly, the end of the monarchy was brought not by the foreign threat but by the revolution led by the newly emerged sections of the society that were the very fruits of the modernization endeavor. The dissertation also focuses on how Ethiopia's rarity in the international system ended in the post-Second World War (WWII) era following the proliferation of post-colonial states which Ethiopia became a voice of underdeveloped states at the global level.
Benzer Tezler
- National and regional factors in Ethiopia-Türkiye security relations: Post-2011
Etiyopya ve Türkiyenin güvenlik ilişkilerinde ulusal ve bölgesel factörler: 2011 sonrası
ESAYAS BAMLACK BISHAW
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Uluslararası İlişkilerAnkara Sosyal Bilimler ÜniversitesiUluslararası İlişkiler (İngilizce) Bilim Dalı
Prof. Dr. GÜROL BABA
- Trablusgarp Harbi sırasında Çanakkale Boğazı savunması
Dardanelles defense during the Trablusgarp War
ENES SEYHAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
TarihÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiAskeri Tarih Araştırmaları Anabilim Dalı
DOÇ. DR. BARIŞ BORLAT
- Türk basınında Sadabad Paktı
Sadabad Pact in Turkish press
FREZZAN ÜNALP
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
Türk İnkılap Tarihiİstanbul ÜniversitesiAtatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ İHSAN GENCER
- Ethiopia's bilateral investment treaties: Substantive and procedural issues
Etiyopya ikili yatırım anlaşmaları: Maddi ve usul konuları
ABDUROZACK SEID YIMER
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Hukukİbn Haldun ÜniversitesiUluslararası ve Mukayeseli Hukuk Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ YEŞİLIRMAK