Dural defektlerin onarımında dehidrate human Dura mater'in kullanımı
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 70012
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ERHAN TAKÇI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroşirürji, Neurosurgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1998
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroşirürji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 51
Özet
41 ÖZET Bu çalışma, ağırlıkları 2.5-3.5 kg olan 60 adet beyaz melez, erkek tavşanda yapıldı. Tavşanlar çalışma ve kontrol grubu olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Her iki grupta, Ketalar ile anestezisi sağlanan tavşanlarda sol pariyetal bölgede kraniektomi sonrasında 1x1 cm ebadında bir dural defekt oluşturuldu. Çalışma grubunda daha önce steril % 0.9 sodyum klorür solüsyonu içerisinde 10-15 dakika bırakılarak rehidrate edilmiş 1x1 cm'lik dehidrate human dura mater (DHD) grefti dural defekte sıvı sızdırmayacak şekilde 6.0 ipekle dikildi. Tavşanlar postoperatif olarak 3, 14, 30, 60 ve 90 gün sonunda uyutuldu. İmplantasyon alanları operasyon mikroskobuyla muayene edildi. Denekler kardiyak yolla % 10 formaldehit solüsyonu verilmek suretiyle sakrifıye edildi. Greftler, çevresindeki 0.5 cm'lik konak durası ile birlikte çıkarıldı ve doku fikzasyonu için % 10'luk formol solüsyonu içinde 3 gün tutuldu. Her bir gruptaki spesmenler önce makroskopik olarak incelendi. Daha sonra spesmenlerden hazırlanan kesitler Hematoxylin-Eozin ve Masson Tricrome boyalarıyla boyanarak ışık mikroskopik olarak incelendi. Kontrol grubunda çalışma grubundaki uygulamalardan farklı olarak dura! defektin kapatılmasında sadece otojen fascia lata (OFL) grefti kullanıldı. Her iki gruptaki greftler makroskopik ve mikroskopik incelemeye alındığında DHD greftlerinin orijinal duradan ayırdedilemeyecek tarzda konak durasına kaynadığı ve OFL greftleri ile karşılaştırıldığında da daha az kortikal adezyona neden olduğu gözlendi. Mikroskopik olarak da DHD greftlerinin OFL greftlerine göre daha az kortikal adezyona neden olabildiğini, DHD greftlerinin oluşturduğu düşünülen kapsül oluşum oranının ise OFL greftierinden istatistiksel olarak anlamlı olmadığını gözledik. Her iki gruptaki greft degradasyon oranları karşılaştırıldığında sonuç anlamlı değildi. Hiç bir denekte atılım reaksiyonu görülmedi. Bu bulgular ışığında, DHD'in otojen greft alınamayan, geniş dura defektlerinin bulunduğu ve kozmetik sorunlar nedeniyle şahısların otojen greft alınmasını istemediği durumlarda ideal bir dural greft materyali olduğu sonucuna varıldı.
Özet (Çeviri)
42 SUMMARY This study was conducted on 60 white male hybrid rabbits whose weights are 2.5-3.5 kg. The rabbits were divided into two groups as a study group and a control group. The rabbits in both groups anesthetized with Ketalar a dural defect of 1x1 cm in size was created on the left parietal area via craniectomy, in the study group the dehydrated human dura mater (OHD) graft that was rehydrated in 0.09 % NaCI solution for a 10'-15' minutes was sewn onto the dural defect in water-tight fashion with 6.0 silk sutures. The rabbits were anesthetized and the implantation site was postoperatively examined on 3, 14, 30, 60 and 90 days through the operating microscope. The subjects were sacrificed and perfused transcardially with 10 % formaldehyde solution. Grafts were excised enbloc with 5 mm of surrounding hoşt dura and were fixed in 10 % formol solution for 3 days. At first, the specimens were examined macroscopically in each group. Then, the slices obtained from specimens were stained by Hematoxylin-Eozin and Masson's Tricrome, and were evaluated by light microscope. in the control group ali applications were repeated except the type of graft which is of otogenous fascia lata (OFL) graft. The macroscopic and microscopic examination of the grafts in both groups showed that DHD grafts had been fused to hoşt dura so well that could not be distinguished from original dura and seemed to cause less cortical adhesion as compared to OFL grafts. Microscopically, we also observed that DHD grafts could cause less cortical adhesion than OFL grafts, and the rate of capsul formation which is thought to be produced by DHD grafts appeared not to be statistically different from that OFL grafts. The comparison between the rates of graft degradation in both groups was insignificant. No graft rejection was observed in any subject. in the light of these findings, l conclude that DHD is an ideal dural graft substitute in such cases from whom no autograft could be taken and have a larger dural defect and who did not let any autograft be taken because of unpleasant cosmetic results.
Benzer Tezler
- Dural defektlerin onarımında dehidrate human dura mater'in kullanımı ve histopatolojik sonuçları
Başlık çevirisi yok
HAKAN BAHÇECİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
NöroşirürjiAtatürk ÜniversitesiNöroşirürji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ERHAN TAKÇI
- Ekstrahepatik safra yolu darlık ve defektlerinin onarımında insan dura materinin yama olarak kullanımı
Başlık çevirisi yok
KENAN ÇALIŞKAN
- Ratlarda insizyonel herni modelinde polipropilen yama, polipropilen yama+bioresorbable membran ve politetrafloroetilen yama ile onarımlarda postoperatif adezyon düzeylerinin karşılaştırılması
Comparison of postoperative adhesion level in incisional hernia model repaired with polypropylene mesh, polypropylene mesh +bioresorbable membrane, polytetraflouroethylene mesh in rats
SEDA BOZKURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Genel CerrahiGazi ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. BÜLENT MENTEŞ
- Sıçan modellerinde oluşturulan doku defektlerinin kollajen ile kaplı vikril ve liyofilize dura ile onarımını karşılaştıran deneysel bir çalışma
Başlık çevirisi yok
NASIR NOBERİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1992
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
- İnsizyonel herni oluşumuna etkin faktörlerin ve herni onarımındaki cerrahi tekniklerin analizi
Başlık çevirisi yok
TURGAY TUĞ