Geri Dön

In vitro koşullarda farklı poliamin uygulamalarının çilekte tuzluluk stresi üzerine etkileri

The effects of different polyamine applications on salt stress in strawberry in in vitro conditions

PDF İndir

  1. Tez No: 700261
  2. Yazar: EDA ELİF YAVUZLAR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NAFİYE ÜNAL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Son yıllarda ülkemizde ve dünyada yaşanan en önemli çevresel sorun, iklim değişiklikleri olarak görülmektedir. Küresel ısınma ile birlikte yaşanan iklim değişiklikleri en yoğun olarak tarımsal üretime zarar vermektedir. Özellikle bitkilerde verim ve kalite kaybı ile birlikte, bitki gelişimi önemli derecede etkilenmektedir. Bu nedenlerle son yıllarda gerçekleştirilen tarımsal araştırmalar daha çok iklim değişikliklerine karşı bitkilerde adaptasyon mekanizmaları üzerindedir ve aynı anda ıslah amaçlı çalışmalarda kuraklık ve tuzluluğa dayanıklı bitki eldesi çalışmaları yapılmaktadır. Islah dışında da in vitro ve in vivo çalışmalarda toleransı artırıcı uygulamalar ve yetiştirme teknikleri konularında çalışmalar yürütülmektedir. Çilek ise ülkemizde katma değeri en yüksek üzümsü meyveler kategorisindedir. Ülkemizde çok geniş alanlarda açıkta ve örtüaltında yetiştirilebilen çilek, iklim değişikliklerinden de hızlı etkilenmekte ve verim kaybına maruz kalmaktadır. Bu nedenle kuraklık ve tuzluluk gibi abiyotik stres koşullarına toleransı artırıcı pratik uygulamalara dönüştürülebilecek çalışmalar hızlanmaktadır. Bu amaçla yürütülen araştırmada, Festival çilek çeşidinde, in vitro kültür koşullarında farklı poliamin tipi ve konsantrasyonlarının, farklı tuzluluk düzeyleri üzerinde eksplantların bazı morfo-fizyolojik ve biyokimyasal özellikler üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırmada in vitro şartlarda çoğaltılan eksplantlar, üç farklı tuzluluk düzeyinde (1. Kontrol; 2. %0.4 NaCl:orta düzey tuzluluk; 3. %0.8 NaCl:yüksek düzey tuzluluk) ve beş farklı poliamin uygulamasında (1. Kontrol; 2. 0.5 mg/l Spermin; 3. 1.0 mg/l Spermin; 4. 0.5 mg/l putresin; 5. 1.0 mg/l putresin) kültür edilmiştir. Araştırmada, her bir alt kültür sonunda, morfo-fizyolojik gözlem ve analizler (sürgün sayısı, sürgün boyu, sürgün çoğalma oranı, solgunluk skalası, sürgün yaş ağırlığı, sürgün kuru ağırlığı, sürgün kuru madde oranı, membran zararlanma indeksi) ve biyokimyasal analizler (malondialdehit-MDA ve süperoksitdismutaz-SOD) gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, tuzluluk konsantrasyonunun artışına bağlı olarak, eksplant başına düşen sürgün sayısı, sürgün boyu, sürgün çoğalma oranı ve solgunluk skalası değerleri düşüş göstermiştir. Ayrıca denenen tüm poliamin uygulamaları, kontrole göre eksplant başına düşen sürgün sayısı, sürgün boyu ve solgunluk skalası değerlerini artırırken, sürgün çoğalma oranını istatistiksel olarak etkilememiştir. Kontrol (%0 NaCl) tuzluluk uygulamasında, en yüksek sürgün sayısı ve sürgün boyu değerleri sperminin denenen her iki konsantrasyonunda (0.5 mg/l ve 1.0 mg/l spermin) belirlenmiştir. Orta düzey tuzlulukta (%0.4 NaCl) en yüksek sürgün sayısı ve sürgün boyu yine 1.0 mg/l spermin uygulamasında belirlenirken, denenen tüm poliamin tipi ve konsantrasyonları, kontrole göre sürgün sayısı ve sürgün boyunu artırmıştır. Benzer olarak poliamin uygulamaları, kontrole göre solgunluk skala değerlerini de artırırken, çoğalma oranı üzerine etki etmemiştir. Yüksek tuzluluk (%0.4 NaCl) düzeyinde en yüksek sürgün sayısı, sürgün boyu ve solgunluk skalası değerleri de 1.0 mg/l spermin uygulamasında saptanmıştır. Araştırmada ayrıca tuzluluk konsantrasyonunun artışına bağlı olarak, sürgün yaş ve kuru ağırlıkları ile kuru madde içeriği üzerine etkisi düşüş gösterirken, membran zararlanma indeksi artış göstermiştir. Poliamin uygulamaları bakımından incelendiğinde ise 1.0 mg/l spermin uygulamasının bu kriterler bakımından ön plana çıktığı görülmüştür. Denemede ayrıca gerek kontrol (%0 NaCl), gerek orta düzeyde tuzluluk (%0.4 NaCl) ve gerekse yüksek tuzluluk (%0.8 NaCl) uygulamalarında en yüksek sürgün kuru ağırlığı ve kuru madde oranı yine 1.0 mg/l spermin uygulamasında saptanmıştır. Ayrıca orta ve yüksek tuzluluk düzeylerinde denenen tüm poliamin uygulamaları, kontrole göre membran zararlanma indeksini düşürmüştür. Denemede, in vitro tuzluluk konsantrasyonunun artışına bağlı olarak eksplantlarda MDA ve SOD içeriği artış göstermiştir. Poliamin uygulamaları; MDA içeriği üzerine önemli etkilerde bulunmuş olup, denenen tüm poliamin uygulamaları kontrole göre MDA içeriğini düşürürken, SOD içeriğini etkilememiştir. Ayrıca denemede gerek orta düzeyde tuzluluk (%0.4 NaCl) ve gerekse yüksek düzeyde tuzluluk (%0.8 NaCl) uygulamalarında, MDA içeriği kontrole göre düşüş göstermiştir. Araştırma bulguları, gerek orta ve gerekse yüksek tuzluluk konsantrasyonlarında poliamin kullanımının, tuz zararlarının etkisini morfo-fizyolojik ve biyokimyasal olarak baskıladığını göstermiştir. Özellikle 1 mg/l spermin kullanımı, tüm stres koşullarında eksplantların pozitif yönde gelişmelerine katkıda bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

In recent years, the most important environmental problem in our country and in the world is seen as climate changes. Climate changes with global warming are most damaging to agricultural production. Particularly with the loss of yield and quality in plants, plant growth is significantly affected. For these reasons, agricultural researches were carried out in recent years are mostly on the adaptation mechanisms of plants against climate changes, at the same time studies with breeding purposes are carried out to obtain plants resistant to drought and salinity. Additionally, studies are carried out on applications and cultivation techniques to increase tolerance in in vitro and in vivo studies. Strawberry is in the category of berry fruits with the highest added value in our country. Strawberry, which can be grown in the open and under cover in very large areas in our country, is also rapidly affected by climate changes and is exposed to yield loss. For this reason, studies that can be transformed into practical applications that increase tolerance to abiotic stress conditions such as drought and salinity are speeding up. In the research conducted for this purpose, the effects of different polyamine types and concentrations at different salinity levels on some morpho-physiological and biochemical features of explants were investigated in vitro culture conditions on Festival strawberry cultivar. Propagated explants in vitro conditions were at three different salinity levels (1. Control; 2. %0.4 NaCl; medium salinity; 3. %0.8 NaCl; high salinity) and cultured in five different polyamine applications (1. Control; 2. 0.5 mg/l Spermine; 3. 1.0 mg/l Spermine; 4. 0.5 mg/l Putrescine; 5. 1.0 mg/l Putrescine) in the research. In the research, at the end of each subculture, morpho-physiological observations and analyses (shoot number, shoot length, shoot proliferation rate, wilting scale, shoot fresh weight, shoot dry weight, shoot dry matter ratio, membrane damage index) and biochemical analyses (malondialdehyde) -MDA and superoxide dismutase-SOD) were performed. As a result of the research, depending on the increase in salinity concentration, the number of shoots per explant, shoot length, shoot proliferation rate and wilting scale values decreased. In addition, all tried polyamine applications did not affect statistically the shoot proliferation rate, while increasing the number of shoots per explant, shoot length and wilting scale values compared to the control. In the control (0% NaCl) salinity application, the highest shoot number and shoot length values were determined at both concentrations of spermine (0.5 mg/l and 1.0 mg/l spermine). While in medium salinity (0.4% NaCl), the highest shoot number and shoot length were determined in the application of 1.0 mg/l spermine, all polyamine types and concentrations increased shoot number and shoot length compared to the control. Similarly, while polyamine treatments increased the wilting scale values, compared to the control, it did not affect the proliferation rate. At high salinity (0.4% NaCl), the highest shoot number, shoot length and wilting scale values were determined in the application of 1.0 mg/l spermine. In addition, depending on the increase in salinity concentration, while the effect on shoot fresh and dry weights and dry matter content decreased, the membrane damage index increased. When examined in terms of polyamine applications, it was seen that the application of 1.0 mg/l spermine came to the fore considering these criteria. Also in the experiment, the highest shoot dry weight and dry matter ratio were determined in the application of 1.0 mg/l spermine in control (0% NaCl), medium salinity (0.4% NaCl) and high salinity (0.8% NaCl) applications. In addition, all polyamine applications which were tried at medium and high salinity levels decreased the membrane damage index compared to the control. In the experiment, the MDA and SOD content of the explants increased due to the increase in the in vitro salinity concentration. Polyamine applications, had significant effects on MDA content, while all tested polyamine applications decreased MDA content compared to control, SOD content was not affected. In addition, MDA content decreased compared to the control in moderate salinity (0.4% NaCl) and high salinity (0.8% NaCl) applications in the experiment. Our research findings have shown that the use of polyamines in both medium and high salinity concentrations suppresses the effect of salt damage morpho-physiologically and biochemically. In particular, the use of 1 mg/l spermine contributed to the positive development of explants under all the stress conditions.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    657715

    Kapari (Capparis spinosa L.) bitkisinin doku kültüründe poliamin uygulamalarının bitki rejenerasyonu ve antikanser özellikli kuersetin üretimine etkisi

    The effect of polyamine applications on plant regeneration and anticancer-produced quercetin production in tissue culture of caper (Capparis spinosa L.) plant

    VİLDAN YAMAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YASEMİN COŞKUN

  2. Tez No

    678666

    Optimization of in vitro regeneration of different soybean cultivars

    In vıtro koşullarda farklı soya çeşitlerinde rejenerasyonoptimizasyonu

    BETÜL AYÇA DÖNMEZ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2020

    BiyoteknolojiNiğde Ömer Halisdemir Üniversitesi

    Tarımsal Genetik Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ALLAH BAKHSH

  3. Tez No

    202560

    In vitro koşullarda farklı kültür ortamlarının Gingko biloba L.'nın rejenerasyonu üzerine etkileri

    The effects of various culture media on regeneration of Gingko biloba L. in vitro conditions

    SÜNDÜS ÜNAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    BiyomühendislikEge Üniversitesi

    Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYNUR GÜREL

  4. Tez No

    749497

    In vitro koşullarda farklı dozlarda bor uygulamalarının mersin (Myrtus communis L.)' de morfolojik ve biyokimyasal özellikler üzerine etkileri

    The effects of different doses boron applications on morphological and biochemical properties of myrtle (Myrtus communis L.) in vitro conditions

    CANSU DİNDAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    ZiraatIsparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADNAN NURHAN YILDIRIM

  5. Tez No

    304499

    İn vitro koşullarda farklı güç ve cinsteki aydınlatma kaynaklarının mononükleer hücre DNA hasarı üzerine etkisinin araştırılması

    The investıgatıon on the effects of different power and types iılluminatıon sources on the mononucleer cell DNA damage in the conditiıons of in vitro

    İBRAHİM HALİL DİKİCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    BiyokimyaHarran Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDURRAHİM KOÇYİĞİT

Geri Dön