Hemodiyaliz hastalarında diyaliz sonu yorgunluk nedenleri
Causes of fatigue after dialysis in hemodialysis patients
- Tez No: 704020
- Danışmanlar: PROF. DR. NEDİM YILMAZ SELÇUK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Necmettin Erbakan Üniversitesi
- Enstitü: Meram Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 56
Özet
Amaç: Dünya genelinde yapılan çok merkezli çalışma kayıtlarına göre hemodiyaliz tedavisi alan hastalarda yorgunluk görülme oranı %60-97'dir. Bu nedenlerle hemodiyaliz sonrası yorgunluğun belirlenmesi, en aza indirilmesi ve günlük yaşam aktivitelerinin planlanması önemlidir. Bu çalışma ile hemodiyaliz sonu yorgun olan ve olmayan hastalarda yorgunluğa yol açabilecek yaş, cinsiyet, anemi, nutrisyonel durum, kan basıncı, diyaliz süresi, ultrafiltrasyon miktarı, diyaliz yeterliliği(Kt/V) ve orta molekül toksik maddelerin temizlenme ölçütü olan beta-2 mikroglobulin kan düzeyi arasındaki ilişki araştırılacaktır. Yöntem: Çalışmamıza 120 hemodiyaliz hastası dahil edildi. Hemodiyaliz tedavisi almakta olan hastalarda yorgunluk varlığı Short Form-36 (SF-36) ve Fatigue Severity Scale (FSS) ile tespit edildi. Çalışmaya 18 yaş üzeri ve 6 aydan uzun süredir hemodiyaliz tedavisi almakta olan hastalar dahil edilmiş olup yorgunluk ve halsizlik yapabilecek hastalıkları (kalp yetmezliği, karaciğer yetmezliği, malignite, aktif enfeksiyon) olanlar çalışmaya dahil edilmedi. Hemodiyalize girilmeyen en uzun dönem sonunda diyaliz öncesi serum beta-2 mikroglobulin düzeyleri ELISA yöntemi ile ölçüldü. Hemodiyaliz süreleri, hastaların yaşları, hastalık özgeçmişleri ve diğer veriler dosya kayıtlarından elde edildi. Veriler bilgisayar ortamında SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 18.0 paket programı ile analiz edildi. Tanımlayıcı analizlerde frekans verileri sayı (n) ve yüzde (%) olarak, sayısal veriler ise Mean±SD (ortalama±standart sapma), median (ortanca (1-3. çeyrek)), minimum-maximum, %95 güven aralığı kullanılarak gösterildi. Kategorik verilerin karşılaştırılmasında Ki-kare (ꭕ2) testi ve Fisher'ın kesin ki-kare testi kullanıldı. Sayısal verilerin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro Wilk testleri ile incelendi. Normal dağılan bağımsız iki gruptaki sayısal verilerin karşılaştırılması İndependent Samples T testi ile değerlendirildi. Normal dağılmayan bağımsız iki gruptaki sayısal verilerin karşılaştırılması Mann Whitney U testi kullanılarak incelendi. Normal dağılmayan ikiden fazla bağımsız gruptaki sayısal değişkenlerin karşılaştırılması Kruskal Wallis testi kullanılarak değerlendirildi. Sonuçlar %95'lik güven aralığında, anlamlılık p0,05). Yorgun olan hastaların yaş, diyaliz süresi, Kt/v, CRP ve beta-2 Microglobulin düzeyleri yorgun olmayan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p değerleri sırasıyla; p=0,011, p=0,001, p=0,029, p=0,018 p=0,001). Diğer laboratuar bulguları yorgun olan ve yorgun olmayan gruplarda benzer olarak ölçüldü (p>0,05). Diyabet tanısı olan hastaların beta-2 mikroglobulin düzeyi diabet tanısı olmayan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptandı (p=0,049). Koroner arter hastalığı tanısı olan hastaların beta-2 mikroglobulin düzeyi koroner arter hastalığı olmayan hastalara göre istatistiksel olarak daha düşük belirlendi (p=0,041). Low flux membran kullanılan hastalarda beta-2 mikroglobulin düzeyleri high flux membran kullanılan hastalara göre daha yüksek tespit edildi (p=0,001). Yorgunluk Şiddet Ölçeği ve SF-36 Skoru ile yorgun olarak bulunan hastaların yorgun olmayan hastalara göre beta-2 mikroglobulin düzeyleri istatistiksel olarak daha yüksek belirlendi (p=0,001). Sonuç: Yaptığımız çalışma ile hemodiyaliz hastalarında kadın cinsiyet, low-flux membran kullanımı, hemoglobin düzeyi, ultrafiltrasyon miktarı ile yaş, diyaliz süresi, Kt/V, CRP, ve serum beta-2 mikroglobulin seviyelerinin yüksekliğinin yorgunluğa neden olabileceğini belirledik.
Özet (Çeviri)
Purpose: According to the records of multicenter studies conducted around the world, the rate of fatigue in patients receiving hemodialysis treatment is 60-97%. For these reasons, it is important to determine and minimize fatigue after hemodialysis and to plan daily living activities. In this study, age, gender, anemia, nutritional status, blood pressure, dialysis time, ultrafiltration amount, dialysis adequacy (Kt/V) and beta-2 microglobulin, which is a measure of clearance of medium molecule toxic substances that may cause fatigue in patients with or without fatigue at the end of hemodialysis, were investigated. The relationship between blood level will be investigated. Method: 120 hemodialysis patients were included in our study. The presence of fatigue in patients receiving hemodialysis treatment was determined with the Short Form-36 (SF-36) and Fatigue Severity Scale (FSS). Patients over the age of 18 and receiving hemodialysis treatment for more than 6 months were included in the study, and those with diseases that could cause fatigue and weakness (heart failure, liver failure, malignancy, active infection) were not included in the study. At the end of the longest period of non-hemodialysis, pre-dialysis serum beta-2 microglobulin levels were measured by ELISA method. Hemodialysis durations, patients' ages, medical history and other data were obtained from file records. Data were analyzed in computer environment with SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 18.0 package program. In descriptive analyzes, frequency data were shown as numbers (n) and percent (%), and numerical data were shown using Mean±SD (mean±standard deviation), median (median (1-3rd quartile)), minimum-maximum, 95% confidence interval. . Chi-square (ꭕ2) test and Fisher's exact chi-square test were used to compare categorical data. Compliance of numerical data with normal distribution was examined by Kolmogorov-Smirnov and Shapiro Wilk tests. Comparison of numerical data in two normally distributed independent groups was evaluated with the Independent Samples T test. Comparison of numerical data in two independent groups that were not normally distributed was analyzed using the Mann Whitney U test. Comparison of numerical variables in more than two independent groups not normally distributed was evaluated using the Kruskal Wallis test. The results were evaluated at the 95% confidence interval, and the significance was at the p0.05). Age, dialysis time, Kt/v, CRP and beta-2 Microglobulin levels of patients who were tired were found to be statistically significantly higher than patients who were not tired (p values were respectively; p=0.011, p=0.001, p=0.029, p=0.018 p). =0.001). Other laboratory findings were measured similarly in the tired and non-tired groups (p>0.05). Beta-2 microglobulin levels of patients with diabetes mellitus were found to be statistically significantly lower than patients without diabetes mellitus (p=0.049). Beta-2 microglobulin level of patients with coronary artery disease was found to be statistically lower than patients without coronary artery disease (p=0.041). Beta-2 microglobulin levels were found to be higher in patients using low flux membranes compared to patients using high flux membranes (p=0.001). Beta-2 microglobulin levels of patients who were found to be tired with the Fatigue Severity Scale and SF-36 Score were statistically higher than the patients who were not tired (p=0.001). Results: In our study, we determined that female gender, low-flux membrane use, hemoglobin level, ultrafiltration amount and age, dialysis time, Kt/V, CRP, and serum beta-2 microglobulin levels can cause fatigue in hemodialysis patients.
Benzer Tezler
- Hemodiyaliz hastalarında bir diyaliz seansından önce ve sonra üç boyutlu benek takibi ekokardiyografi ile sağ ve sol ventrikül gerilmesinin (strain) değerlendirilmesi ve bu değerlendirmenin hemodiyaliz takip parametreleri ile karşılaştırılması
Evaluation of right and left ventricular strain on hemodialysis patients before and after a dialysis session with three dimensional speckle tracking echocardiography and comparison of this assessment with hemodialysis parameters
HASAN SELİM GÜLER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
NefrolojiAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SİM KUTLAY
- Renal replasman tedavisi alan hastalarda volüm durumunun değerlendirilmesinde akciğer ultrasonografisi,transtorasik ekokardiyografi ve klinik bulguların karşılaştırılması
Comparison of LUNG ultrasonography, transtoracic echocardiography and clinical findings in the evaluation of volume status in patients requesting renal replacement treatment
GİZEM BAŞTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
NefrolojiÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERKAN BAKIRDÖĞEN
- Hemodiyaliz hastalarında beslenme eğitiminin biyokimyasal parametrelere etkisi
The effect of nutrition education to the biochemical parameters in hemodialysis patients
HÜLYA YILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Beslenme ve DiyetetikHasan Kalyoncu ÜniversitesiBeslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SUBHİYE MİNE YURTTAGÜL
- Hemodiyaliz hastalarında yaşam kalitesi ve nütrisyonel değerlendirmede hawthorne etkisi
The hawthorne effect on quality of life and nutritional assessment in hemodialysis patients
SÜHEYLA SENA FERHATOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Beslenme ve DiyetetikBiruni ÜniversitesiBeslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İLKAY YILDIRIM
- Hemodiyaliz hastalarında tıbbi beslenme tedavisi eğitiminin yaşam kalitelerine ve bilgi düzeylerine etkileri
The effect of medical nutrition treatment education on the quality of life and knowledge of hemodialysis patients
SERPİL ÇAKIR
Doktora
Türkçe
2013
Halk SağlığıEge ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİYE MANDIRACIOĞLU