Geri Dön

Parapnömonik plevral efüzyonlarda intraplevral rekombinant doku plazminojen aktivatörü (TPA) etkinliği

Intrapleural recombinant tissue plasminogen activator (TPA) activity in parapneumonic pleural effusions

PDF İndir

  1. Tez No: 704672
  2. Yazar: BUŞRA EYBEK
  3. Danışmanlar: UZMAN CANAN HASBAL AKKUŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Parapnömonik plevral efüzyon, ampiyem, tPA (alteplaz), Parapneumonic pleural effusion, empyema, tPA (alteplase)
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

Amaç: Plevral efüzyon; çocukluk çağı pnömonilerinin sık rastlanan bir komplikasyonudur. Yıllar içinde efüzyonun giderilmesi ve akciğer ekspansiyonun tekrar kazanılabilmesi için çeşitli tedavi yöntemleri denenmiştir. Son yıllarda tıbbi nosyon daha az invaziv olanı tercih ederek hastayı koruma şeklindedir. Çalışmamızda amacımız 4 yıl içinde hastanemiz parapnömonik plevral efüzyonla yatan hastaları incelemek ve intraplevral tPA etkinliğini, güvenilirliğini gözlemleyip pediatrik literatüre katkı sağlamaktır. Gereç ve Yöntem: Retrospektif kesitsel olarak yapılan araştırmamızda Ocak 2015 - Ocak 2019 tarihleri arasında, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği'nde parapnömonik plevral efüzyon tanısı ile yatarak tedavi olan 1-216 ay arası 198 hasta tarandı. Hastane bilgi sistemi (HIS) kullanılarak hastaların günlük klinik gözlemleri incelendi ve ulaşılabilen bilgiler kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların 47'si (%23,7) 60 ay ve altı, 151'i (%76,3) 60 ay üzeri yaş grubundan oluşmuştu. Hastaların 90'ı (%45,5) kız, 108'i (%54,5) erkek olduğu gözlemlendi. Erkek/kız oranı 1.2 bulundu. Hastaların başvuru şikayetleri incelendiğinde; 133'ü (%67,2) ateş, 156'sı (%78,8) öksürük, 23'ü (%11,6) göğüs ağrısı, 53'ü (%26,8) nefes darlığı, 20'si (%10,1) karın ağrısı ve 6'sı (%3,0) yan ağrısı şeklinde dağılım göstermişti. Hastaların eşlik eden kronik hastalıkları incelendiğinde; 26 (%13,1) kişide nörolojik hastalık (serebral palsi, epilepsi), 63 (%31,8) kişide tekrarlayan alt solunum yolu enfeksiyonu ve astım, 10 kişide (%5,1) yoğun bakım yatış öyküsü, 9 kişide (%4,5) hematolojik hastalık (malignite), 5 (%2,5) kişide kardiyak hastalık ve 10 kişide (%5,1) sendromik veya genetik hastalık olduğu gözlemlendi. Hastalar plevral efüzyon evrelerine göre incelendiğinde; basit PPE olan 147 (%74,2), komplike PPE olan 19 (%9,6), eksüdatif ampiyemi olan 5 (%2,5), fibrinopürülan ampiyemi olan 26 (%13,1), organize ampiyemi olan 1 (%0,5) hasta olduğu tespit edildi. Hastaların tedavi yöntemlerine bakıldığında 63'üne (%31,8) torasentez, 53'üne (%26,8) tüp torakostomi, 25'ine (%12,6) intraplevral tPA uygulanmıştı. Hastaların 5'ine (%20,0) tek doz tPA uygulanırken, 20'sine (%80) çoklu doz tPA gerekmişti. İntraplevral tPA işlemi uygulanan hastaların 23'ü (%92,0) fibrinopürülan ampiyem evresinde, tüp torakostomi işlemi uygulanan hastaların ise 16'sı (%57,1) komplike PPE evresinde olduğu görüldü. Sonuç: Parapnömonik plevral efüzyon tanısında ne kadar erken tanı alınırsa; medikal tedaviye o kadar iyi yanıt alınmaktadır. Plevral sıvının torasentez veya tüp torakostomi ile uzaklaştırılması tedavinin ana basamağıdır. Komplike PPE ve erken evre ampiyemlerde intraplevral tPA uygulanmasında gecikilmemesi gerektiği, intraplevral fibrinolitik tedavinin cerrahiye gidişi önlemede VATS kadar etkin bir yöntem olduğu tespit edilmiştir. tPA uygulamasının hastalarımız üzerine herhangi bir komplikasyonu gelişmemiştir, bu nedenle güvenilir bir yöntem olduğu söylenebilir. Pediatrik hasta grubunda intraplevral tPA ile ilgili çalışmalar artmalıdır.

Özet (Çeviri)

Aim: Pleural effusion is a common complication of childhood pneumonia. Various treatment methods have been tried over the years in order to remove the effusion and regain lung expansion. In recent years, the medical notion is to protect the patient by choosing the less invasive one. Our study's aim is to examine the patients hospitalized in our hospital with parapneumonic pleural effusion within 4 years and to contribute to the pediatric literature by observing the efficacy and safety of intrapleural tPA. Material and Method: In our retrospective cross-sectional study, 198 patients aged 1-216 months who were hospitalized with the diagnosis of parapneumonic pleural effusion in the Health Sciences University Ümraniye Training and Research Hospital Pediatrics Clinic between January 2015 and January 2019 were screened. Using the hospital information system (HIS), the daily clinical observations of the patients were examined and the available information was recorded. Results: Of the patients included in the study, 47 (23.7%) were 60 months and younger, and 151 (76.3%) were over 60 months old. It was observed that 90 (45.5%) of the patients were female and 108 (54.5%) were male. The male/female ratio was 1.2. When the complaints of the patients are examined; 133 (67.2%) had fever, 156 (78.8%) cough, 23 (11.6%) chest pain, 53 (26.8%) shortness of breath, 20 ( 10.1% had abdominal pain and 6 (3.0%) flank pain. When the accompanying chronic diseases of the patients are examined; Neurological disease (cerebral palsy, epilepsy) in 26 (13.1%) people, recurrent lower respiratory tract infection and asthma in 63 (31.8%) people, history of intensive care hospitalization in 10 (5.1%) people, 9 (31.8%) 4.5) hematological disease (malignancy), cardiac disease in 5 (2.5%) people, and syndromic or genetic disease in 10 (5.1%) patients. When the patients were examined according to the pleural effusion stages; 147 (74.2%) with simple PPE, 19 (9.6%) with complicated PPE, 5 (2.5%) with exudative empyema, 26 (13.1%) with fibrinopurulent empyema, 1 (%) with organized empyema 0.5) patients were detected. Considering the treatment methods of the patients, 63 (31.8%) thoracentesis, 53 (26.8%) tube thoracostomy, 25 (12.6%) intrapleural tPA were applied. While a single dose of tPA was administered to 5 (20.0%) of the patients, 20 (80%) required multiple-dose tPA. It was observed that 23 (92.0%) of the patients who underwent intrapleural tPA procedure were in the stage of fibrinopurulent empyema, and 16 (57.1%) of the patients who underwent tube thoracostomy were in the stage of complicated PPE. Conclusion: The earlier the diagnosis is made in the diagnosis of parapneumonic pleural effusion; the better the response to medical treatment. Removal of pleural fluid by thoracentesis or tube thoracostomy is the main step of treatment. It has been determined that the application of intrapleural tPA should not be delayed in complicated PPE and early stage empyemas, and that intrapleural fibrinolytic therapy is as effective as VATS in preventing surgery. tPA application did not develop any complications on our patients, so it can be said that it is a reliable method. Studies on intrapleural tPA should increase in the pediatric patient group.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    460313

    Kliniğimizde plevral efüzyon tanısı ile interne ettiğimiz çocukların değerlendirilmesi

    Evaluation of children with pleural efusion diagnosis in our clinic

    ELİF RUŞEN VAYVADA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YASEMİN AKIN

  2. Tez No

    635802

    Çocuk enfeksiyon hastalıkları kliniği'nde parapnömonik efüzyon tanısıyla yatarak tedavi görmüş olan hastaların incelenmesi: On yıllık retrospektif değerlendirme

    Investigation of patients that were treated with the diagnosis of parapnomonic effusion in the pediatric infectious diseases clinic: Ten years of retrospective evaluation

    NURAY KURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıBursa Uludağ Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KEMAL HACIMUSTAFAOĞLU

  3. Tez No

    532824

    Parapnömonik plevral efüzyonlarda plevral sıvı prokalsitonin düzeyinin ayırıcı tanıdaki yeri ve plevral sıvının ultrason görüntüsü ile ilişkisi

    The relationship between the plevral liquid procalsitonin level and the relationship between the ultrasound imaging of the pleural fluid in parapnononic pleural effusions

    BÜLENT AKKURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Göğüs HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVDA CÖMERT

  4. Tez No

    406938

    Malign ve parapnömonik plevral efüzyonlarda nitrik oksit metabolizması ve oksidan stres göstergesi olarak malondialdehit düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of nitric oxide metabolism and malondialdehyde levels as an indicator of oxidant stress in malign and parapneumonic pleural effusion

    PINAR KOYUNCU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    BiyokimyaAnkara Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERENAY ELGÜN ÜLKAR

  5. Tez No

    653734

    Malign plevral efüzyonlarda mikro RNA biyobelirteç olarak kullanılabilir mi?

    Can micro rna be used as a biomarker in malignant pleuraleffusions?

    AYBİKE YURDADOĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Göğüs HastalıklarıGaziantep Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ FÜSUN FAKILI

Geri Dön