Diyaliz hastalarında ürotensin-II ile karotis intima media kalınlığı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship between urotension-II and carotid intima media thickness in dialysis patients
- Tez No: 707951
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MURAT DURANAY
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 62
Özet
Ürotensin–II, 11 aminoasitli bir peptid olup kalp kası, endotel, vasküler düz kas hücreleri, böbrek dahil birçok organdan salgılanır. Ürotensinin kardiyovasküler sistem üzerine etkisi vasküler yatağa, türe, damar çapına göre değisir. Net etkisi endotelden bağımsız vazokonstrüksiyon ile endotele bağlı vazodilatasyon arasındaki dengedir. Diğer etkileri ise miyosit hipertrofisi, kalp üzerine pozitif inotropik etki etmesi, ateroskleroz yapısında köpük hücre olusumunu ve düz kas hücre proliferasyonunu artırmasıdır. Kronik böbrek yetmezliğinde kardiyovasküler hastalıklardan kaynaklanan yüksek mortalitenin açıklanamaması yeni çalısmaların yapılmasına ihtiyaç doğurmustur. Bizde çalısmamızda diyaliz hastalarında Ü-II düzeyi ile ateroskleroz arasındaki iliskiyi ortaya koymayı amaçladık. Çalısmamızda Ü-II ile KİMK düzeyi diyaliz hastalarında sağlıklı gruba göre yüksek çıktı. Ancak ikisi arasında korelasyon saptanmadı. KİMK'nı Ü-II dısında etkileyebilecek birçok faktör bulunmaktadır. Bunlar endotel disfonksiyonu, artmıs inflamasyon ve oksidatif stres, kalsiyum-fosfor metabolizma bozukluklarına bağlı gelisen vasküler kalsifikasyon, anemi, kronik volüm yüklenmesi ve artmıs sempatik sistem aktivitesidir. Bunun üzerine çalısmamızda inflamasyonun göstergesi olarak ÜII dısında IL-6, Hs- CRP, ESR düzeyine, endotel disfonksiyonuna neden olan parametrelerden homosistein, lipoprotein(a) ve VWF düzeyine, kardiyak durumu değerlendirmek üzerede pro-BNP düzeyine bakıldı. Lipoprotein(a) hariç bütün parametreler HD ve CAPD hastalarında sağlıklı gruba göre anlamlı yüksek çıktı. Ancak bu parametreler ile KİMK arasında korelasyon tespit edilemedi. Bu durumu hasta sayısının rölatif olarak az olmasının korelasyonları ortaya koymada yetersizliğe neden olan bir faktör olabileceğiyle açıklayabiliriz. Özetle çalısmamızda; diyabeti ve kardiyovasküler hastalığı olmayan RRT alan hastalarda Ü-II, KİMK, IL-6, Hs-CRP, ESR, homosistein, lipoprotein(a), VWF ve pro-BNP düzeyleri sağlıklı gruba göre anlamlı yüksek bulundu. Ancak aralarında korelasyon saptamadı. Bu çalısmamızı destekleyecek daha uzun süreli, daha büyük ölçekli prospektif çalısmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Urotensin-II is an 11 amino acid peptide and is secreted from many organs including heart muscle, endothelium, vascular smooth muscle cells, and kidney. The effect of urotensin on the cardiovascular system varies according to the vascular type, and vessel diameter. The certain effect is the balance between endothelium-independent vasoconstriction and endothelium-dependent vasodilation. Other effects are myocyte hypertrophy, positive inotropic effect on the heart, foam cell formation in atherosclerosis and smooth muscle cell proliferation. The inability to explain the high mortality caused by cardiovascular diseases in chronic renal failure necessitated new studies. In our study, we aimed to reveal the relationship between U-II level and atherosclerosis in dialysis patients. U-II and CIMT levels were higher in dialysis patients compared to the healthy group. However, no correlation was found between U-II and CIMT. There are many factors that can affect CIMT other than U-II. These are endothelial dysfunction, increased inflammation and oxidative stress, vascular calcification due to calcium-phosphorus metabolism disorders, anemia, chronic volume overload and increased sympathetic system activity. Therefore, in our study IL-6, Hs-CRP, ESR levels as indicators of inflammation, homocysteine, lipoprotein(a) and VWF levels, which are parameters that cause endothelial dysfunction, and pro-BNP level to evaluate cardiac status were measured. All parameters except lipoprotein(a) were significantly higher in HD and CAPD patients compared to the healthy group. However, no correlation was found between these parameters and CIMT. We can explain this situation as the relatively low number of patients may be a factor that causes the inability to reveal correlations. In summary, in our study; U-II, CIMT, IL-6, Hs-CRP, ESR, homocysteine, lipoprotein(a), VWF and pro-BNP levels were found to be significantly higher in patients who received dialysis without diabetes and cardiovascular disease compared to the healthy group. However, no correlation was found between them. Longer-term, larger-scale prospective studies are needed.
Benzer Tezler
- Kronik böbrek hastalığında aterogenezi etkileyen faktörlerin plazma Ürotensin-II düzeyleri ile ilişkisi
Association of Urotensin-II with factors influencing atherogenesis in patients with chronic kidney disease
CEYLA KONCA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
NefrolojiGazi Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÜLVER DERİCİ
- Diyaliz hastalarında anemiyi ve eritropoietin direncini etkileyen parametreler
Factors affecting anemia and erythropoietin resistance in patients under dialysis
NEVİN AKÇAER ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
NefrolojiBaşkent Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SİREN SEZER
- Hemodiyaliz hastalarında diyaliz öncesi ve sonrası ürikasit düzeyindeki değişim ile diyaliz yeterliliği arasındaki ilişki
The relationship between pre-dialysis and post-dialysis changes in uric acid levels and dialysis adequacy in hemodialysis patients.
OKTAY BOZKURT
- Hemodiyaliz hastalarında ACE gen ve trombofilik faktörler gen polimorfizmi ile AV fistül fonksiyon kaybı arasındaki ilişki
Association between polymorphism of ACE gene and thrombophilic factors gene and loss of function of AV fistula among patients undergoing hemodialysis
YAHYA GÜNGÖR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
GenetikCumhuriyet Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MANSUR KAYATAŞ
- Diyaliz hastalarında galektin-3 ve asimetrik dimetilarginin (ADMA) ı̇lişkisi
The relationship between galectin-3 and asymmetric dimethylarginine (ADMA) in dialysis patients
ZUHAIR NAZAR MOHAMMED
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
BiyokimyaSelçuk ÜniversitesiTıbbi Laboratuvar Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÜLSÜM ABUŞOĞLU