Geri Dön

Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında kötü glisemi ile risk faktörleri arasındaki ilişki

The relationship between poor glycaemic control and risk factors in patients with Type 2 diabetes mellitus

  1. Tez No: 709528
  2. Yazar: MUHAMMED MUSTAFA ATCI
  3. Danışmanlar: DR. FATİH BORLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Diabetes mellitus, hiperglisemi, glikozüri, dislipidemi ile seyreden kronik bir metabolizma hastalığıdır. Nedenden bağımsız olarak hastalık insülinin tam veya kısmi eksikliği bulunabilen, insülin direncinin de eşlik edebileceği, hipergliseminin ana rol oynadığı değişik patojenik mekanizmaları kapsayan bozuklukların bütünüdür. Özellikle de diyabetin en yaygın tipi olan Tip 2 diyabet, prevalansı büyük bir hızla artan ciddi mortalite ve morbiditeye yol açan komplikasyonları ile günümüzün en büyük sağlık sorunlarından biridir . Tedavide glisemik kontrolün en önemli hedef olmasına karşın diyabetik hastaların büyük bir çoğunluğunda glisemik kontrol sağlanamamaktadır. . Kan glukoz düzeyinin düşürülmesi mortalite ve morbidite oranlarının belirgin olarak düşürmektedir. Tüm diyabetik hastalardaki amaç glisemik kontrolün sağlanması ve devam ettirilmesidir. Yapılan prospektif randomize klinik çalışmalar ve epidemiyolojik çalışmalarda glisemik kontrolün sağlanması ile mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonlarda azalmanın olduğu gösterilmiştir. Glisemik kontrolün sağlanması organ hasarının önlenmesinde ve diyabetin diğer komplikasyonarının gelişiminin engellenmesinde en önemli unsurdur (7). Tip 2 DM hastalarında kötü glisemik kontrol ile ilişkili risk faktörlerinin değerlendirildiği farklı ülkelere ait çalışmalar literatürde mevcuttur. Ancak Türkiye'den konu ile ilgili yapılmış geniş hasta sayısını kapsayan çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızda İstanbul Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma hastanesi İç Hastalıkları ile Endokrinoloji ve Metabolizma Kliniklerinde Tip 2 DM tanısı ile takip edilen 500 hastanın demografik özellikleri, VKİ, tansiyon arteryel, Hemoglobin A1C (HbA1C), açlık glukoz düzeyi, lipid profili ve hastaların almış oldukları ilaçlar dökümante ederek Türkiye popülasyonunda Tip 2 DM hastalarında kötü glisemik kontrol üzerine etkilerini incelemeye ve elde edilen sonuçlar ışığında kötü glisemik kontrol üzerine etkili faktörleri belirlemeye çalıştık. Çalışmamıza katılan diyabetli hastaların %51.2'sini kadınlar oluşturmaktaydı. Çalışma grubun yaş ortalaması 57,7±10.7 yıl, ortalama diyabet süresi ise 5 yıl olarak bulunmuştu. Hastaların ortalama HbA1c değeri 7.7 olup, kadın ve erkek cinsiyet arasında anlamlı farklılık yoktu. Hastalarımızın %67'sinde HbA1c≥7, %48'inde ise açlık plazma glukozu ≥140 olarak saptandı ve hastalarımızdaki glisemik kontrol başarısının düşük olduğu görüldü. Hastalık süresi ≥7 yıl olan hastaların % 84.7'sinde,

Özet (Çeviri)

Diabetes mellitus is a chronic metabolic disease characterized by hyperglycemia, glycosuria, and dyslipidemia. Regardless of the cause, the disease is the whole of disorders involving various pathogenic mechanisms in which there may be complete or partial deficiency of insulin, may be accompanied by insulin resistance, and hyperglycemia plays the main role. In particular, Type 2 diabetes, which is the most common type of diabetes, is one of the biggest health problems of today with its complications that lead to serious mortality and morbidity, the prevalence of which is increasing rapidly. Although glycemic control is the most important goal in treatment, glycemic control cannot be achieved in the majority of diabetic patients. Lowering blood glucose levels significantly reduces mortality and morbidity rates. The aim in all diabetic patients is to achieve and maintain glycemic control. Prospective randomized clinical studies and epidemiological studies have shown a decrease in microvascular and macrovascular complications with the establishment of glycemic control. Ensuring glycemic control is the most important factor in preventing organ damage and preventing the development of other complications of diabetes. Studies from different countries evaluating risk factors associated with poor glycemic control in patients with type 2 DM are available in the literature. However, there is no study from Turkey covering the large number of patients on the subject. In our study, demographic characteristics, BMI, arterial blood pressure, Hemoglobin A1C (HbA1C), fasting glucose level, lipid profile and medications taken by the patients were documented in 500 patients who were followed up with the diagnosis of Type 2 DM in the Internal Diseases and Endocrinology and Metabolism Clinics of Istanbul Şişli Etfal Training and Research Hospital. We tried to examine the effects on poor glycemic control in Type 2 DM patients in the Turkish population and to determine the factors affecting poor glycemic control in the light of the results obtained.51.2% of the diabetic patients included in our study were women. The mean age of the study group was 57.7±10.7 years, and the mean diabetes duration was 5 years. The mean HbA1c value of the patients was 7.7, and there was no significant difference between male and female genders. HbA1c≥7 was found in 67% of our patients, and fasting plasma glucose was ≥140 in 48%, and the success of glycemic control in our patients was found to be low. HbA1C was found to be ≥7 in 84.7% of patients with a disease duration of ≥7 years and in 57.9% of patients with a disease duration of

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında yeme bağımlılığı sıklığının ve ilişkili faktörlerin incelenmesi

    Examining the prevalence and related factors of food addiction among patients with type 2 diabetes mellitus

    İSKENDER ARDA NACAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KENAN SAĞLAM

  2. Tip 2 diabetes mellitus'lu hastalarda serum yağ asiti bağlayıcı protein 4 düzeylerinin değerlendirlmesi

    Evaluating fatty acid binding protein 4 levels in patients with type 2 diabetes mellitus

    KORAY KORKMAZCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    BiyokimyaPamukkale Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİLER ASLAN

  3. Diyabetes mellituslu hastalarda diyabetik ayak gelişme riski ile ilişkili faktörlerin araştırılması

    Investigation of the factors related to the risk of diabetic foot development in patients with diabetes mellitus

    DUYGU ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EBRU KARACA UMAY

  4. NGAL diyabetik nefropatinin erken bir belirteci olabilir mi?

    Could NGAL be an early biomarker of diabethic nephropathy

    İBRAHİM YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı Bölümü

    PROF. DR. RUHAN DÜŞÜNSEL