Geri Dön

LPS'ye maruz kalmış rat akciğer dokusu üzerine vitamin E ile sodyum selenit'in etkisi

The effects of vitamin E and sodium selenite on rat lung tissue exposed to LPS

  1. Tez No: 719000
  2. Yazar: ALİ DEMİRBAĞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. DİLEK PANDIR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yozgat Bozok Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 30

Özet

Lipopolisakkarit (LPS), Gram (-) bakterilerin hücre duvarında bulunan, canlılarda akut enfeksiyona sebep olan, ancak çok yüksek sıcaklıklarda yapısı bozulduğu için başta insanlar olmak üzere birçok canlının hayati fonksiyonlarını tehdit eden bir endotoksindir. Bu çalışmada LPS'nin dokularda meydana getireceği hasarlar ve birer antioksidan olduğu bilinen E vitamini (VE) ile sodyum selenitin (SS) bu hasarlara karşı koruyucu etkisi sıçanların akciğer dokuları üzerinden incelenmiştir. Bunun için erkek sıçanlar kontrol grubu, SS uygulanan (0.35 mg/kg) grup, vitamin E (VE) uygulanan grup (200 mg/kg), VE+SS uygulanan grup (200+0.35 mg/kg), LPS uygulanan grup (10 mg/kg), LPS+SS (10+0.35 mg/kg) uygulanan grup, LPS+VE uygulanan grup (10+200 mg/kg) ve LPS+SS+VE uygulanan grup (10+0.35+200 mg/kg) olmak üzere toplam 8 gruba ayrılmıştır. 6 saatlik süre sonunda antioksidan enzim aktiviteleri ve akciğer dokularında meydana gelen hasarlar Deoksiribo Nükleik Asit (DNA) düzeyinde kontrol grubuyla karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak LPS uygulanan gruptaki Süperoksit dismütaz (SOD), Glutatyon peroksidaz (GPx) ve Katalaz (CAT) gibi antioksidan enzimlerin aktivitesinin antioksidanlarla birlikte LPS uygulanan gruplara göre anlamlı olarak azaldığı, buna paralel olarak bir oksidatif stres belirteci olarak bilinen Malondialdehit (MDA) seviyesinin antioksidan gruplarında azaldığı gözlenmiştir. Ayrıca komet testi sonuçlarına göre LPS'nin neden olduğu DNA hasarı da gözlenmiştir. Bir diğer sonuca göre de antioksidanların birlikte uygulandığı grupta DNA hasarının, münferit uygulanan gruplara göre daha az olduğu da saptanmıştır. Sonuç olarak LPS kaynaklı doku ve DNA hasarlarını azaltmak için farklı antioksidanların birlikte kullanıldığı diyetler tercih edilmelidir.

Özet (Çeviri)

Lipopolysaccharide (LPS) is an endotoxin found in the cell wall of Gram (-) bacteria, causing acute infection in living organisms. Although it threatens the vital functions of many organisms especially humans, LPS structure deactivates at very high temperatures. In this study, the damage caused by LPS in the tissues and the protective effect of vitamin E (VE) and sodium selenite (SS), which are known to be antioxidants, against these damages were examined on the lung tissues of rats. For this purpose, male rats were divided into 8 groups which are: the control group, SS exposed (0.35 mg/kg) group, vitamin E (VE) exposed group (200 mg/kg), VE+SS exposed group (200+0.35 mg/kg), LPS exposed group (10 mg/kg), LPS+SS (10+0.35 mg/kg) exposed group, LPS+VE exposed group (10+200 mg/kg), and LPS+SS+VE exposed group (10+0.35+200 mg/kg). At the end of the 6-hour period, antioxidant enzyme activities and damage in lung tissues were compared with the control group at Deoxyribo Nucleic Acid (DNA) level. As a result, the activity of antioxidant enzymes such as Superoxide dismutase (SOD), Glutathione peroxidase (GPx) and Catalase (CAT) in the LPS-exposed group decreased significantly compared to the LPS-exposed together with antioxidants groups. On the other hand, it was observed that the level of Malondialdehyde (MDA), known as an oxidative stress marker, decreased in antioxidant groups.. In addition, according to the results of the comet test, DNA damage caused by LPS was also observed. According to another result, DNA damage was found to be less in the group treated with antioxidants compared to the groups treated individually. As a result, diets in which different antioxidants are used together should be preferred to reduce LPS-induced tissue and DNA damage.

Benzer Tezler

  1. Lipopolisakkaritle indüklenmiş mononükleer hücrelerde timokinonun proinflamatuvar sitokin salınımına etkisi

    Effect of thymoquinone on proinflammatory cytokine release in lipopolysaccharide induced mononuclear cells

    NURŞEN BEKTÖRE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Allerji ve İmmünolojiAlanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi

    Moleküler Tıp Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ERKAN MAYTALMAN

  2. Naringinin böbrek hücre hattında oluşturulan enflamasyona etkisinin araştırılması

    İnvestigation of the effect of naringin on inflammation induced i̇n renal cell line

    SEMA TAPAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyokimyaOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Veteriner Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜL FATMA YARIM

  3. The effect of glibenclamide in lipopolysaccharide stimulated brain microvascular endothelial cells

    Glibenklamidin lipopolisakkarit ile uyarılmış beyin mikrovasküler endotel hücrelerindeki etkisi

    HİLAL CİHANKAYA

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Biyolojiİzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÇİĞDEM TOSUN

  4. Naringinin renal hücre enflamasyonunda trombosit kaynaklı büyüme faktörü düzeyine etkisinin in vitro değerlendirilmesi

    In vitro evaluation of the effect of naringin on platelet-derived growth factor in renal cell inflammation

    İREM OYA YILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyokimyaOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Veteriner Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜL FATMA YARIM

  5. The role of calpain inhibitor-i in NF-KB pathway in barrier type endothelial cells in inflammatory conditions

    Enflamasyon koşullarında kalpain inhibitörü-i'in bariyer tip endotel hücrelerinde NF-KB yolağina etkileri

    İREM AKBULAK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    BiyolojiKoç Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET KAYA