Okul öncesi çocukların diş tedavi ihtiyacı ve davranış rehberliği tipinin tele diş hekimliği ile saptanması
Determining dental treatment and behavioral guidance needs in preschool children via teledentistry
- Tez No: 720206
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MUSTAFA SARP KAYA
- Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Tele-tıp, tele-diş hekimliği, çocuk diş hekimliği, tele-medicine, tele-dentistry, pediatric dentistry
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bezm-i Alem Vakıf Üniversitesi
- Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Pedodonti Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 102
Özet
Diş çürüğü, çocuklarda en sık görülen kronik hastalıklardandır. Son yıllarda, dental genel anestezi uygulaması artmaktadır ve bu artış özellikle okul öncesi çocuklardadır. Diş çürüğü, önlenebilir ve tedavi edilebilir olmasına rağmen bilişsel ve psikolojik gelişimin erken safhalarındaki çocuklarda tedavi ihtiyaçlarının karmaşıklığı tedavileri güçleştirmektedir. Tele tıp uzak mesafelerden tanı, konsültasyon, akut veya kronik hastalıkların takibi için bilgi tabanlı ya da iletişim sistemlerinin kullanılmasıdır. Tele diş hekimliği ağız- diş sağlığını iyileştirmek amacıyla hasta eğitimi, konsültasyon ve ağız içi muayene ve/veya hasta ön değerlendirmesinin videolu görüşme ve/veya fotoğraf alınarak, bir diş hekimi tarafından kullanıldığı tele tıp uygulamalarının bir dalıdır. Bu çalışmanın amacı, çocuk diş hekimliğinde ilk adım olan klinik muayene sırasında belirlenen tedavi ihtiyacı ve önerilen davranış rehberliği tipinin, tele diş muayenesi ile arasındaki uyumu incelemektir. Çalışmaya, kliniğimizden ilk muayene randevusu alan 4-6 yaş arası sağlıklı ve başka bir tıbbi işlem sebebiyle genel anestezi endikasyonu olmayan, özel bakım ihtiyacı bulunmayan 12' si kız, 17' si erkek toplam 29 çocuk, velinin onamı alınarak dahil edildi. Klinik muayene; diş kliniğinde çocuk, diş hekimi koltuğunda oturup reflektör ışığı altında ayna ve sond kullanılarak velisi eşliğinde yapıldı. Tele diş muayenesi; randevulaşılan saatte telefonda çocuk ve velisiyle videolu görüşme yoluyla yapıldı. Her iki muayenede de verilerinin kaydedilip karşılaştırılabilmesi için bir form kullanıldı. Bu formda ağrı şikayeti: spontan ağrı, provake ağrı, gıda sıkışma ağrısı (var/ yok) kaydedildi, ağız içi muayene sonrası iki görüşmede de dmf indeksi kaydedildi ve tedavi ihtiyacı tipi elektif veya acil olarak iki kategoriye ayrıldı. Tedavileri için öngörülen davranış rehberliği tipi belirlenirken; çocuğun dental ve tıbbi hikayesi, işbirliği yeteneği dikkate alındı. Tedavi ihtiyacı olan çocuklar için öngörülen davranış rehberliği; non farmakolojik ve farmakolojik olarak iki kategoriye ayrıldı. Çocuğun diş tedavisi sırasında çocuğun olası davranış tipi ebeveynin görüşüne göre Frankl skalası ile kaydedildi. Çalışmaya başlanmadan önce, iki araştırmacı arasındaki uyum örneklem dışındaki 25 başka hasta üzerinde değerlendirildi ve iki araştırmacı arasında %100 (yüksek uyum, p= 0,001) uyum gözlemlendi. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için IBM SPSS Statistics 27.0 programı kullanıldı. Verilerin tanımlayıcı istatistikleri ortalama, standart sapma, frekans olarak verildi. İki muayene tipi arasındaki uyumun değerlendirilmesinde Mc Nemar testi kullanıldı, uyum katsayısı için Kappa değeri hesaplandı. Anlamlılık p< 0.05 düzeyinde değerlendirildi. Klinik muayene ve tele diş muayenesiyle belirlenen; spontan ağrı (p= 1,000), provake ağrı (p= 1,000), gıda sıkışması ağrısı varlığı (p= 0,289), acil diş tedavisi ihtiyacı (p= 0,125), elektif diş tedavisi ihtiyacı (p= 1,000), davranış rehberliği tipi (p= 0,625). İki muayene tipi arasında acil tedavi ihtiyacı kararı verilirken uyum düzeyi %78.9, (yüksek uyum, p= 0.000), elektif tedavi ihtiyacına karar verilirken %65.1 (yüksek uyum, p= 0,001), davranış rehberliği tipi belirlenirken %71.7 (yüksek uyum, p= 0,001) olarak saptanmıştır. Çalışmamızın sonucunda, okul öncesi çocuklardan oluşan bu örneklemde; Tele diş muayenesi acil ve elektif tedavi ihtiyacının ayırt edilmesi ve davranış rehberliği tipi öngörüsünde klinik muayeneyle yüksek seviyede uyumlu saptanmıştır. Çocuk ve hekimin bir araya gelmesi güç olan şartlarda tele diş hekimliğinin hastaların ilk muayenesi amacıyla kullanılabilir.
Özet (Çeviri)
Dental caries is one of the most common chronical diseases in children. In recent years, the application of dental general anesthesia has been increasing and this increase is especially in preschool children. Although dental caries is preventable and treatable, the complexity of treatment needs in children in the early stages of cognitive and psychological development makes treatments difficult. Telemedicine is the use of information-based or communication systems for diagnosis, consultation, and follow-up of acute or chronic diseases from long distances. Tele-dentistry is a branch of tele-medicine applications in which patient education, consultation and intraoral examination and/or patient pre-assessment are used by a dentist via video interview and/or photographs in order to improve oral and dental health. The aim of this study is to examine the compatibility between the treatment need determined during the clinical examination, and the recommended behavioral guidance type, with teledentistry examination. A total of 29 children, 12 girls and 17 boys, who were healthy, aged between 4 to 6 years, who had their first examination appointment in our clinic and who did not have a general anesthesia indication due to another medical procedure, and without special care needs, were included in the study after obtaining the consent of their parents. Clinical examination was performed in the dental clinic, sitting in the dental chair, under the reflector light, using a mirror and a probe, accompanied by a parent. Tele dental examination; the appointment was made on the phone at the agreed time, by video call with the child and his parents. In both examinations, a form was used to record and compare the data. In this form, complaints of pain: spontaneous pain, provoked pain, food impaction (yes/no) were recorded, the dmf index was recorded in both examinations, treatment needs were categorized as elective or urgent. While determining the suggested behavioral guidance type; the child's dental and medical history, and the ability to cooperate were taken into account categorized as non-pharmacological and pharmacological. The predicted type of child's behavior during dental treatment was recorded using Frankl scale acording to parental report. Before the study, inter examiner reliability was evaluated on 25 children outside the sample and determined as 100% (high agreement, p= 0.001). IBM SPSS Statistics 27.0 program was used for statistical analysis. Descriptive statistics of the data were presented as mean, standard deviation, and frequency. Mc Nemar test was used to evaluate the agreement between the two examination types, and Kappa value was calculated for the coefficient of agreement. Statistical significance was evaluated at the p< 0.05 level. Spontaneous pain (p= 1,000), provoked pain (p= 1,000), food impaction pain (p= 0.289), need for urgent dental treatment (p= 0.125), need for elective dental treatment (p= 1,000), suggested behavioral guidance type (p= 0.625) were not different between clinical examination and tele-dental examination. Urgent treatment needs aggrement was 78.9% (high compliance, p= 0.000), children with elective treatment needs was 65.1% (high compliance, p= 0.001), and suggested behavioral guidance type was 71.7% (high compliance, p= 0.001) between two examination. According to our results, Tele-dental examination was found to be in high aggrement with clinical examination in distinguishing urgent and elective treatment needs and suggested behavioral guidance type in preschool children. Teledentistry can be used for the first examination in children with accessibility difficulties.
Benzer Tezler
- Altındağ İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı anaokullarındaki 3-6 yaş çocukların ağız-diş sağlığı durumunun belirlenmesi
Oral health status of 3-6 years-old children enrolled at the nursery schools in a district of the capital city of Turkey
CANSU ÖZŞİN
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2015
Diş HekimliğiHacettepe ÜniversitesiPedodonti Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MERYEM UZAMIŞ TEKÇİÇEK
- Trabzon merkez ilçesindeki okul öncesi eğitimcilerin ağız ve diş sağlığı hakkındaki bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi
Dental health knowledge, attitude and behaviour of preschool teachers in Trabzon
EZGİ BALTACI
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2016
Diş HekimliğiKaradeniz Teknik ÜniversitesiPedodonti Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGÜL BAYGIN
- Erken yaşlarda görülen diş çürüklerinin etiyolojik açıdan değerlendirilmesi
Evaluation of the etiology of dental caries observed in early age
EKİN AKTÜRK
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2017
Diş HekimliğiDicle ÜniversitesiÇocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA ATAKUL
- Okul öncesi çocuklarda diş çürüğüne bağlı ağrı ve enflamasyonla büyüme parametreleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship between dental caries related pain and inflammation caused by dental caries and growth paramaters in pre-school children
BAŞAK GÜNAY
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2020
Diş HekimliğiBezm-i Alem Vakıf ÜniversitesiÇocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA SARP KAYA
- Okul öncesi dönem işbirliği yapan ve yapmayan çocukların dişsel restoratif gereksinimleri, tedavileri ve restoratif uygulamaların değerlendirilmeleri
Evaluation of dental restorative needs, treatments and restorative applications of cooperative and noncooperative pre-school children
MİRAY DAŞDEMİR YILDIRIM