Basedow-graves hastalığının klinik seyri ve tedavi sonuçları
Clinical progress and treatment results of basedow-graves disease
- Tez No: 722373
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SEMA ÇİFTÇİ DOĞANŞEN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Basedow Graves hastalığı, Tiroid reseptör antikor, Hipertiroidi, Basedow Graves' disease, Thyroid receptor antibody, Hyperthyroidism
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 63
Özet
Giriş ve Amaç: Graves hastalığı, tiroid bezinin aşırı miktarda tiroid hormonu üretmesine neden olan organa özgü, ancak sistemik bulguları da olan remisyon ve nükslerle seyreden otoimmün bir hastalıktır. Bu çalışmada Graves Hastalarının başvuru anındaki klinik, laboratuar ve ultrasonografik özellikleriyle birlikte remisyon oranlarını ve remisyonu etkileyen faktörleri değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız, hastanemiz Endokrinoloji polikliniğine başvuran Graves Hastalığı tanısı konulan 287 hastanın dahil edildiği retrospektif bir çalışmadır. Hastalar hastane kayıtları üzerinden değerlendirilerek demografik verileri, klinik özellikleri, laboratuar sonuçları, görüntüleme bulguları, remisyonda olma durumları, remisyonda olmayan hastalarda tercih edilen tedavi yöntemleri ve tedavi sonuçları kaydedildi. Remisyonda olan ve olmayan hasta gruplarında bu faktörler karşılaştırıldı. Bulgular: Hastalarımızın (210 kadın, 77 erkek) yaş ortalaması 39±11'di. Tüm hastalarımızın %2'sinde eşlik eden en az bir otoimmün hastalık vardı. Laboratuarda tanı anında serbest triiodotironin ve serbest tetraiodotironin 2 kat artmıştı, %53 hastada ultrasonografide tiroid bezi boyutu normaldi, %39'unda nodül saptandı, %34 hastada Graves oftalmopatisi eşlik etmekteydi. Tedaviye 245 hastada metimazol ile, 41 hastada propiltiourasil ile başlandı. Hastaların toplam ilaç kullanma süreleri ise ortalama 20 aydı. Remisyon değerlendirebildiğimiz hasta grubunun %47'sinde remisyon sağlanmıştı. Remisyon sağlanan hasta grubunda tedavi başında ve sonunda ölçülen tiroid stimüle edici hormon reseptör antikoru istatistiksel olarak anlamlı daha düşüktü ve Graves oftalmopatisi daha az görülmüştü. Sonuç: Çalışmamızın sonuçları Graves hastalarında antiroid ilaçlar ile iyi sonuçlar elde edildiğini göstermektedir. Hastanın tedavi başında ve sonunda ölçülen tiroid stimüle edici hormon reseptör antikoru düzeyi remisyonla ilişkili en önemli faktördür.
Özet (Çeviri)
Aim: Graves' disease is an organ-specific autoimmune disease that causes the thyroid gland to produce excessive amounts of thyroid hormone, but with remissions and relapses with systemic findings. In this study, we aimed to evaluate the clinical, laboratory and ultrasonographic characteristics of Graves' patients at the time of admission, as well as the remission rates and the factors affecting remission. Materials and Methods: Our study is a retrospective study that included 287 patients diagnosed with Graves' Disease who applied to the Endocrinology outpatient clinic of our hospital. The patients were evaluated through hospital records, and their demographic data, clinical features, laboratory results, imaging findings, status of being in remission, treatment methods preferred in patients not in remission, and treatment results were recorded. These factors were compared in patient groups with and without remission. Results: The mean age of our patients (210 females, 77 males) was 39±11 years. 2% of all our patients had at least one accompanying autoimmune disease. At the time of diagnosis in the laboratory, free triiodothyronine and free tetraiodothyronine were increased by 2 times, thyroid gland size was normal in 53% of patients, nodules were detected in 39%, Graves' ophthalmopathy was accompanied in 34% of patients. Treatment was started with methimazole in 245 patients and propylthiouracil in 41 patients. The mean duration of drug use by the patients was 20 months. Remission was achieved in 47% of the patient group that we could evaluate. Thyroid stimulating hormone receptor antibody measured at the beginning and end of the treatment was statistically significantly lower in the remission group, and Graves' ophthalmopathy was less common. Conclusion: The results of our study show that good results are obtained with antithyroid drugs in Graves' patients. The patient's thyroid stimulating hormone receptor antibody level measured at the beginning and end of treatment is the most important factor associated with remission.
Benzer Tezler
- Otoimmün tiroid hastalıklarında arı sütü (royal jelly)'nün otoimmünite üzerindeki etkinliğinin araştırılması
Investigation of effects of royal jelly on autoimmunity in autoimmune thyroid diseases
CİHANGİR EREM
- Basedow gravesli hastalarda anti-tiroid tedavi öncesinde remisyon ve nüks göstergeleri
Predictions of remission and recurrence in basedow-graves patients before antithyroid treatment
ARİF OĞUZHAN ÇİMEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HARİKA BOZTEPE
- 641 tirotoksik hastada, klinik, laboratuvar ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
HAKKI KAHRAMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1990
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiPROF.DR. FARUK ALAGÖL
- Türkiye'de sofra tuzunun iyotlanmasından sonra basedow-graves hastalığının seyri.
The course of basedow-graves disease after iodization of table salt in turkey.
MUSTAFA VELET
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. PINAR KADIOĞLU
- Basedow-Graves hastalığında I 131 tedavisinin tiroid fonksiyonlarına etkisi
Başlık çevirisi yok
KAMİL ERKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1981
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı