Geri Dön

Türkiye'de siyasi iktidar ve meşruiyet sorunu: 1980'li yıllarda yeni sağ

Political power and the question of legitimacy in Turkey: The new right in the 1980's

  1. Tez No: 72422
  2. Yazar: ALEV ÖZKAZANÇ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÖMÜR SEZGİN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1998
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Siyaset Bilimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 432

Özet

ÖZET Türkiye'de Siyasi İktidar ve Meşruiyet Sorunu: 19801i Yıllarda Yeni Sağ', adlı bu doktora tezinde modernlik ve meşruiyet kavranılan çerçevesinde Türkiye'de yeni sağın yolaçtığı meşruiyet sorunları analiz edilmeye çalışılmıştır. Tezin odak noktası 1980'li yıllar ve Türkiye deneyimi olmasına rağmen, konu hem tarihsel bir geri plana yerleştirilmiş hem de Batı'daki yeni sağ deneyim ile karşılaştırılmıştır. Bu çerçevede, iki ana bölümden oluşan tezin ilk bölümünde tarihsel, eleştirel ve bütünsel bir yöntemsel yaklaşım tarzı benimsenerek, modern siyasi iktidarın meşruiyet sorunu Batı deneyimi bağlamında kuramsal sonuçlara ulaştıracak biçimde ele alınmıştır. Bu bölümde, modern siyasi iktidarın meşruiyeti sorunu modernliğin geçirdiği dönüşüm evreleri bağlamına yerleştirilerek, sırasıyla modernliğin kuruluşu, kısıtlı liberal modernlik, örgütlü modernlik ve son olarak örgütlü modernliğin çözülüşü dönemlerindeki gelişmeler incelenmiştir. Bu inceleme devletin ve yönetim zihniyetinin analizi olmak üzere iki eksende gerçekleştirilmiştir. Bu bölümde varılan sonuçlar şöyle özetlenebilir. Modern meşruiyet sorunu, modernliğin geçirdiği evreler boyunca siyasi iktidarın kuruluş ve gelişme dinamiklerinden kaynaklanan çelişki ve gerilimlerle yüklüdür. Meşruiyet söyleminin çelişkileri modem iktidar/toplum diyalektiğinin özelliklerinden kaynaklanır. Buna göre, modern siyasi iktidar kendini ancak, toplumun rızasına dayanan, toplumun ortak çıkarlarını temsil eden ve koruyan bir güç olarak meşrulaştırabilir. Ancak devletin kendini ortak çıkarın temsilcisi olarak kurması her zaman kısmi ve kararsız bir nitelik taşır. Bu tezde modern dönemde ancak kısmi olarak sağlanan devletin meşruiyetinin, örgütlü modernliğin çözülüşü evresinde daha da sorunlu hale geldiği ve özellikle yeni sağ iktidar tarzının modern meşruiyetin zeminini tahrip ettiği savunulmuştur. Bu çerçevede hem Batı'da hem de Türkiye'de 1980'lerin başında gündeme gelen yeni sağ, örgütlü modernliğin çözülmesi bağlamına yerleştirilerek modern meşruiyetin zeminini nasıl kaydırdığı analiz edilmiştir. Modern meşruiyetin temelini oluşturan temsil, rıza, vatandaşlık, ulus, ulusal egemenlik ve ortak çıkar kavramları yeni sağ pratikler nedeniyle hızla anlamsızlaşmaktadır. Bu nedenle devlet kendini ortak çıkarın temsilcisi olarak kurmakta giderek daha fazla zorlanmaktadır. Bu tezin Türkiye ile ilgili olan ikinci bölümünde,Türkiye'de Osmanlı'dan günümüze kadarki dönemde modern siyasi iktidarın nasıl kurulduğu ve nasıl dönüşümler geçirdiği incelenmiş, ancak ağırlıklı olarak 1980 sonrasına yer verilmiştir. 1980 öncesi döneme ilişkin olarak, Türkiye'nin muhafazakar bir modernleşme süreci yaşadığına, modernliğin dinamiklerinin kısıtlandığına ve modernliğin karmaşasının hiç bir zaman örgütlenemediğine işaret edilmiştir. Batıyla karşılaştırıldığında örgütlü modernliğin kurumlarının zaten zayıf olduğu Türkiye'de örgütlü modernliğin çözülmesi süreci daha ağır yaşanmış ve siyasi iktidarın meşruiyeti sorunu da bu bağlamda şiddetlenmiştir. Türkiye'de iktidar etme tarzı olarak önemli bir evreyi temsil eden yeni sağ, iki düzeyde modern devletin meşruiyetinin sarsılmasına neden olmuştur. İlkin, devlet artık kurumsal olarak kendini ortak çıkarların oluşturulduğu bir zemin olarak kurma kapasitesini yitirmiştir. İkinci olarak, yeni sağın iktidar pratikleri nedeniyle devletin temsilcisi olduğunu iddia ettiği bir bütün olarak toplum fikri tahrip olmuştur. Bu tezde yeni sağın yarattığı meşruiyet sorunları olarak; birikim krizi, hegemonya krizi, devletin rasyonalite krizi, siyasal toplumun çözülüşü, kamusal alanın depolitizasyonu, ulusal toplumun çözülüşüne yer verilmiş, ayrıca tüm bunları kendinde somutlayan bir olgu olarak siyasal İslamın yükselişi analiz edilmiştir.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Devlet gazetesinden yansımalar: Türk iç ve dış politikası (1969-1979)

    Reflections from the Devlet's newspaper: Turkish domestic and foreign policy (1969-1979)

    GALİP PEHLÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    TarihAnkara Hacı Bayram Veli Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEŞKURE YILMAZ

  2. G. Kore ve Türkiye'de askerlerin siyasete müdahalelerinin karşılaştırılması (1960-1980)

    Başlık çevirisi yok

    JOOCHAN KİM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    Siyasal Bilimlerİstanbul Üniversitesi

    Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLTER TURAN

  3. Türk parlamento tarihinde çift meclis: Cumhuriyet Senatosu örneği (1960-1980)

    Bicameralism of Turkish parliament history: Republican Senate (1960-1980)

    TUNCA ÖZGİŞİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Siyasal Bilimlerİstanbul Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. IŞIL ÇAKAN HACIİBRAHİMOĞLU

  4. Türkiye'de Suriyeli göçmenlere yönelik politikalar: Devlet kapasitesi ve meşruiyet sorunu

    Policies towards Syrian immigrants in Turkey: The problem of state capacity and legitimacy

    ÖZGÜR ÜZELAKÇİL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Kamu Yönetimiİstanbul Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KIVANÇ ULUSOY

  5. İbn Haldun bağlamında yönetim sistemlerinin meşruiyet sorunu ve meşruiyetin inşası

    The legitimacy issue of management systems of İbn Khaldun and the construction of legitimacy

    GÜL DİLEK TÜRK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Halkla İlişkilerMarmara Üniversitesi

    Halkla İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CENGİZ ANIK