Geri Dön

Türk hukukunda çağrı üzerine çalışma

On-call work in Turkish law

  1. Tez No: 725271
  2. Yazar: DAMLA KAYNAR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İŞTAR URHANOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Law
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Özel Hukuk Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 334

Özet

Sanayi Devrimi ile birlikte ortaya çıkan, işçinin tek bir işverene bağlı olmak suretiyle tam zamanlı olarak iş görmesini öngören tipik iş sözleşmeleri, zaman içerisinde iş sözleşmesinin taraflarının ihtiyaçlarını tam anlamıyla karşılayamaz hale gelmiş ve“atipik”istihdam biçimleri geliştirilmiştir. Küreselleşme, ekonomik, teknolojik ve sosyal gelişmeler ile rekabet koşullarının katılaşması gibi çeşitli nedenlerle işyerlerinde esneklik ihtiyacı artmış ve bu ihtiyacı karşılamak üzere çalışma sürelerinde ve istihdam biçimlerinde çeşitli esneklik uygulamaları gündeme gelmeye başlamıştır. Bu kapsamda çağrı üzerine çalışmaya dayalı iş ilişkisi, çalışma sürelerinde esneklik sağlayan bir atipik istihdam türü olarak uygulanmaya başlamıştır. 1475 sayılı Kanun döneminde uygulamasına rastlanıyor olmakla birlikte herhangi bir düzenlemede yer almayan çağrı üzerine çalışma, 4857 sayılı İş Kanunu ile yasal düzenlemeye kavuşturulmuştur. Kanunun 14. maddesi ile kısmi süreli çalışmanın özel bir türü olarak düzenlenen çağrı üzerine çalışmaya ilişkin getirilen düzenlemelerin niteliği öğretide tartışmalıdır. Ayrıca, esnek çalışma biçimlerine yer veriyor olmakla beraber, tam süreli çalışma temel alınarak düzenlenmiş olan İş Kanunu kapsamında çağrı üzerine çalışan işçilerin haklarına ilişkin belirsizlikler bulunmaktadır. Buradan hareketle bu çalışmada, öncelikle çağrı üzerine çalışma kavramı esneklik ve kısmi süreli çalışma kavramlarıyla birlikte ele alınarak gelişimi, türleri, uygulanış amacı, diğer çalışma türleriyle farklılıkları açıklanmış, sonrasında işçinin bireysel iş hukuku, toplu iş hukuku ve sosyal güvenlik hukuku bakımından sahip olduğu haklar incelenmiş ve İş Kanunu m. 14'te yer alan hükümlerin niteliğine ilişkin tartışmalar başta olmak üzere çağrı üzerine çalışmaya ilişkin öğreti görüşleri ve yargı kararlarına yer verilerek uygulama sorunlarına dikkat çekilmesi amaçlanmıştır.

Özet (Çeviri)

Emerged with the Industrial Revolution, typical employment contracts which stipulate the worker working on a full-time basis by being dependent on a single employer, could not fully meet the needs of the parties of the employment contract over time, and in this regard, the“atypical”forms of employment have come in the force. The need for flexibility in workplaces has increased due to various reasons such as globalization, economic, technological or social developments and increasing competitive conditions. In order to meet this need, various flexibility practices about working hours and new employment forms have started to come to the fore. In this context, on-call work has emerged as an atypical form of employment that provides flexibility in working hours. Although it has been seen in practice, on-call work was not legislated during the effective period of Labor Law No. 1475 and was regulated with Labor Law No. 4857. The legal status of the regulations regarding on-call work, which is regulated as a special type of part-time work with Article 14 of the Law, is controversial in the doctrine. In addition, there are uncertainties regarding the rights of on-call workers within the scope of the Labor Law, which is mainly based on full-time work, although it includes flexible working forms. From this point of view, in this study, first of all, the concept of on-call work was discussed together with the concepts of flexibility and part-time work, and its development, types, purpose and differences with other types of employment contracts were explained. Afterwards, the rights of workers were examined in terms of individual labor law, collective labor law and social security law and it was aimed to draw attention to the problems in the practice by giving place to the different opinions in the doctrine about on-call work, especially the discussions on the legal status of the provisions in Article 14 of the Labor Law.

Benzer Tezler

  1. Türk hukukunda kısmi süreli iş sözleşmesi

    Part time employment contract in a Turkish law system

    ESRA ÖZTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    HukukBahçeşehir Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AZİZ CAN TUNCAY

  2. İş Hukukunda çalışma süreleri

    Working hours in Labour Law

    ZEYNEP KUŞKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriKocaeli Üniversitesi

    İktisat Bölümü

    YRD. DOÇ. DR. İBRAHİM SUBAŞI

  3. İş Hukukunda esneklik bağlamında denkleştirme uygulamaları

    In the flexibility in the context of Business Law practice equalisation

    NEŞE ŞAYİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    HukukErciyes Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERTUĞRUL YUVALI

  4. Kısmi süreli çalışma ve kısmi süreli çalışanların sosyal güvenlik sorunları

    Part time working and the social security problems of part time workers

    ÇAĞLAR SİSLİTUNA AYAKÇIOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ENVER MURAT ENGİN

  5. Çocuklara özgü ceza muhakemesine hâkim ilkeler kapsamında suça sürüklenen çocuklar hakkında soruşturma evresi

    Investigation process about juvenile delinquents under the principles governing criminal procedure peculiar to children

    FATIMATÜZZEHRA TULA KOTAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PINAR MEMİŞ KARTAL