Kronik ürtiker hastalarının fenotipizasyonu ve kronik ürtikerde tedavide kullanılan ilaçların tedavide kalım sürelerinin araştırılması
Phenotypization of patients with chronic urticare and investigation of drug survival times of drugs used in the treatment of chronic urticaria
- Tez No: 734631
- Danışmanlar: DOÇ. DR. RAGIP ERTAŞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Dermatoloji, Dermatology
- Anahtar Kelimeler: kronik ürtiker, antihistamin, omalizumab, tedavide kalım, chronic urticaria, antihistamine, omalizumab, drug survival
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 81
Özet
Amaç: Kronik ürtiker hastalığı kaşıntı kabarma ve kızarma şikayetleri ile oluşan, kişinin yaşam kalitesini bozan sosyal ilişkileri etkileyen bir hastalıktır. Tedavisinde H1 antihistaminerjik ilaçlar başta olmak üzere anti immunoglobulin E antikoru olan omalizumab kullanılmaktadır. Tedavi etkinliğini belirlemek için ilaçta kalım süreleri son yıllarda önemli bir belirteç haline gelmiştir. Biz de bu ilaçta kalım çalışmasını antihistaminlerin ve omalizumabın kronik ürtikerde etkinliğini görmek amacıyla planladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Haziran 2016'dan Mart 2021'e kadar olan süreçte başvurmuş, kronik ürtiker nedeniyle takip edilen 214 kadın (%71.3) ve 86 erkek olmak üzere 300 hasta dahil edilmiştir. Geriye dönük dosya taraması ila hastaların kullandıkları tedaviler, tedaviyi bırakma nedenleri, tedaviyi alma süreleri ay bazında not edilmiştir. 300 hastaya ait kullanılan ilaç bilgileri azalan sıra ile omalizumab 197, levosetirizin 102, bilastin 58, desloratadin 48, feksofenadin 38, rupatadin 35 ve setirizin 12 adet ilaç kaydı ile çalışmada analizlere dahil edilmiştir. Tedavi başlangıcı ve bitişinde hastaların ürtiker kontrol testi skorları da hasta dosyasından alınmıştır. İlaçta kalım analizleri genel ilaçta kalım, iyi kontrolle ilaçta kalım, kötü kontrolle ilaçta kalım, etkisizlik sebebiyle ilaçta kalım ve yan etki sebebiyle ilaçta kalım olmak üzere 5 grupta incelenmiştir. Bulgular: Antihistaminlerin kendi arasındaki karşılaştırmada setirizin iyi kontrol sağlamada levosetirizine üstün bulunmuş, bilastin ve feksofenadin ise levosetirizine kıyasla kötü kontrolle kesilmede yüksek riskli bulunmuştur. Omalizumab ve antihistamin gruplarının karşılaştırılmasında etkinlik açısından omalizumab iyi kontrolle kesilme hariç diğer analizlerde üstün bulunmuş, yan etkiler açısından kesilmede fark görülmemiştir. Tüm ilaçların değerlendirildiği analizlerde genel ilaçta kalımı en yüksek ilaç omalizumab olurken onu sırasıyla bilastin, levosetirizin ve desloratadin takip etmiştir. Omalizumaba göre iyi kontrolle kesilme analizinde desloratadin, rupatadin ve setirizin anlamlı yüksek oranlara sahip bulunmuştur. Omalizumaba göre yan etkiden dolayı kesilmede ise sadece setirizin anlamlı yüksek riske sahip bulunmuştur. Antihistaminlerin standart doz ve yüksek doz karşılaştırmasında yan etkiler açısından yüksek dozun ek bir risk içermediği görülmüştür. Bağımsız risk faktörlerini belirlemek için yapılan çoklu regresyon analizlerinde alerjik konjonktivit varlığı genel ilaçta kalım açısından 1.52(1.01-2.28), p=0.042 risk oranı ile yüksek riskli tespit edilmiştir. Başvuru zamanındaki hastalık süresinin uzunluğu ise iyi kontrolle ilaçta kalım açısından 0.96(0.92-0.99), p=0.033 risk oranı ile düşük riskli olarak tespit edilmiştir. Etkisizlik sebebiyle ilaçta kalım açısından çoklu regresyon analizlerine bakıldığında alerjik rinit varlığı 0.55(0.34-0.91), p=0.020 risk oranı ile düşük riskli, alerjik konjonktivit varlığı 2.35(1.12-4.93), p=0.023 risk oranı ile yüksek riskli olarak tespit edilmiştir. Sonuçlar: Genel anlamda birbirine üstün bir antihistamin ilaç olmamasına rağmen çeşitli yönlerden bilastin, levosetirizin, setirizin, desloratadin ve rupatadinin etkili olduğu söylenebilir. Omalizumab tedavisi hem etkinlik hem güvenlik açısından dirençli hastalarda tercih edilebilecek tedavilerdendir. En uzun ilaçta kalım oranlarıyla da etkinliği bir kez daha gösterilmiştir.
Özet (Çeviri)
Aim: Chronic urticaria is a disease that occurs with the complaints of itching, whealing and erythema, and affects social relations, which impairs the quality of life of the person. In its treatment, H1 antihistaminergic drugs and omalizumab, an antiimmunoglobulin E antibody are used. In recent years, drug survival has become an important indicator to determine treatment efficacy. We planned the drug survival study to see the effectiveness of antihistamines and omalizumab in chronic urticaria. Material and Methods: The study included 300 patients, 214 women (71.3%) and 86 men, who applied for the period from June 2016 to March 2021 and were followed up for chronic urticaria. The treatments used by the patients, the reasons for discontinuing the treatment, and the duration of taking the treatment were noted with the retrospective file scanning. The unit time for the duration of treatment was planned as months. The drug information used for 300 patients was included in the analysis with omalizumab 197, levocetirizine 102, bilastine 58, desloratadine 48, fexofenadine 38, rupatadine 35 and cetirizine 12 drug records in decreasing order. Urticaria control test scores of the patients at the beginning and end of the treatment were also taken from the patient file. Drug survival analyzes were analyzed in 5 groups: overall drug survival, drug survival with good control, drug survival with bad control, drug survival due to ineffectiveness, and drug survival due to side effects. Results: In a comparison between antihistamines, cetirizine was found to be superior to levocetirizine in providing good control, while bilastine and fexofenadine were found to have a higher risk of discontinuation with poor control compared to levocetirizine. In the comparison of omalizumab and antihistamine groups, omalizumab was found to be superior in terms of effectiveness in other analyzes except for discontinuation with good control and no difference was observed in discontinuation in terms of side effects. In analyzes evaluating all drugs, the drug with the highest overall drug survival was omalizumab, followed by bilastine, levocetirizine, and desloratadine, respectively. Compared to omalizumab, desloratadine, rupatadine and cetirizine had significantly higher rates in discontinuation with good control. Compared to omalizumab, only cetirizine had a significantly higher risk for discontinuation due to side effects. In the comparison of standard doses and high doses of antihistamines, it was observed that high doses didn't an additional risk in terms of side effects. In the multiple regression analyzes performed to determine the independent risk factors, the presence of allergic conjunctivitis was found to be high risk with a 1.52(1.01-2.28), p=0.042 hazard ratio in terms of overall drug survival. The length of the disease duration at the time of admission was found to be low-risk with a hazard ratio of 0.96(0.92-0.99), p=0.033 in terms of drug survival with good control. Considering the multiple regression analyzes in terms of drug survival due to ineffectiveness, the presence of allergic rhinitis was found to be low-risk with a hazard ratio of 0.55(0.34-0.91), p=0.020 and the presence of allergic conjunctivitis was found to be high-risk with a hazard ratio of 2.35(1.12-4.93), p=0.023. Conclusion: Although they are not superior to each other in estimated aspects, it can be said that bilastine, levocetirizine, cetirizine, desloratadine and rupatadine are more effective in various aspects. Omalizumab treatment is one of the treatments that can be preferred in resistant patients in terms of both efficacy and safety. Its effectiveness has been demonstrated once again with the longest drug survival rates.
Benzer Tezler
- Kronik ürtiker hastalarının kan gruplarına göre fenotipizasyonu ve kan gruplarındaki farklılığın hastalık prognozu ile tedaviye etkisinin değerlendirilmesi
Phenotyping of chronic urticaria patients according to blood groups and evaluation of the effect of difference in blood groups on disease prognosis and treatment
SİNEM SOĞANCIOĞLU ÖZATA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
DermatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ATIL AVCI
- Kronik ürtiker hastalarının omalizumab tedavisi sonrası relaps oranlarının değerlendirilmesi
Evaluation of relapse rates in chronic urticaria patients after omalizumab treatment
PETEK ÜSTÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
DermatolojiGazi ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ESRA ADIŞEN
- Omalizumab tedavisi alan kronik ürtiker hastalarının tedavide kalımı ve tedavi yanıtını etkileyen faktörlerin belirlenmesi
Evaluation of factors affecting drug survival and treatment responses of the patients with chronic urticaria on omalizumab treatment
EDA HAŞAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
DermatolojiUludağ ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMEL BÜLBÜL BAŞKAN
- Kronik spontan ürtiker tanılı ve omalizumab tedavisi alan hastalarda epidemiyolojik ve klinik özelliklerin hastalık seyrine etkisi
The effect of epidemiological and clinical characteristics on disease course in patients with chronic spontaneous urticaria and receiving omalizumab treatment
EBRU SOYDAN YAPRAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
DermatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
UZMAN BİLGEN ERDOĞAN