Hemodiyaliz sürecinde DNA tamir enzim XPD ve ilişkili mikroRNA ekspresyonunun incelenmesi
Hemodialysis effect on XPD DNA repair enzyme and its associated micrornas
- Tez No: 734668
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET GÜVEN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Genetik, Nefroloji, Tıbbi Biyoloji, Genetics, Nephrology, Medical Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 58
Özet
Kronik böbrek hastalığı (KBH) birçok farklı nedenlere dayandırılabilen ilerleyici bir hastalıktır ve 5 evresi bulunur. Evreler ilerledikçe böbreğin filtrasyon özelliği azalır ve zamanla çalışamaz duruma gelir. Beşinci evresi kronik böbrek yetmezliği (KBY) olarak adlandırılır. Böbrek hastalıklarında, birçok nedenden dolayı (reaktif oksijen türleri artışı, ilaç kullanımı, diyaliz süreçleri, hormon ve antioksidan enzim seviyelerindeki değişiklikler) DNA hasarlarının yüksek olduğu bilinmektedir. DNA hasarları hücre ölümüne ya da hücrenin tümör hücresine farklılaşmasına neden olarak, hastaların kanser gibi farklı hastalıklara eğilim göstermelerine neden olmaktadır. Bu durum DNA tamir sisteminin önemini ortaya koymaktadır. Bu doğrultuda gerçekleştirdiğimiz tez çalışmasında KBY hastaları (42 kişi) ve sağlıklı bireylerde (45 kişi) DNA tamir geni olan XPD ve XPD genini kontrol eden mikroRNA (miRNA) 145 ve 770'in seviyeleri incelenmiştir. XPD mRNA ve miRNAların ifade düzeyleri, kantitatif ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu (RT qPCR) yöntemiyle tespit edildi. XPD mRNA ifade düzeyleri açısından kontrol grubu (2.06 ± 0,32) ile diyaliz öncesi grup (1.25 ± 0,26, p=0.02) karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir azalma gözlemlenirken, diyaliz sonrası grupta ifade düzeyleri (2.17± 0,47; p=0.39) istatistiksel olarak anlamlı bir azalma tespit edilmemiştir. miRNA-145 ifade düzeyleri açısından kontrol grubu (0,00011±0,0003) ile diyaliz öncesi (0,00026±stat0,00009; p=0.0001) ve sonrası gruplar (0,0029±0,0022; p=0.0001) karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak anlamlı derecede artma tespit edilmiştir. miRNA-770 ifade düzeyleri açısından kontrol grubu (0,0005 ± 0,0001) ile diyaliz öncesi (0,0029±0,0018; p=0.004) ve sonrası gruplar (0,0126±0,0049; p=0.007) karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak anlamlı derecede artma tespit edilmiştir. Sonuçlarımıza göre NER tamir mekanizmasındaki değişiklikler, DNA hasarlarının tamirinde düzensizliğe ve bunun neticesi olarak doku ve organ sistem bozukluklarına yol açabilir.
Özet (Çeviri)
Chronic Kidney Disease (CKD) is a progressive disease that can be caused for many reasons. CKD has 5 stages, and as the stages progress, the filtration system of the kidney malfunctions and becomes inoperable in the last stage. The last stage (the 5th) is called kidney failure (KF). It is known that DNA damage occurs in kidney disease for many reasons, such as the increase of reactive oxygen species, hormonal changes, drug usage, and more. Cell DNA damage results in cell death or tumorigenesis, and this creates an increased chance of cancer and other diseases. This situation shows the importance of the DNA repair system. The right functioning repair systems can prevent these outcomes. Following this topic, in this thesis, we examined one of the DNA repair genes, XPD, and its controlling microRNAs (miR-145, miR-770) in 42 KF patients and 45 healthy people. XPD mRNA and miRNA levels were examined by reverse transcriptase quantitive polymerase chain reaction. XPD mRNA levels were examined in the control group (2.06 ± 0,32) and pre-dialysis group (1.25 ± 0,26, p=0.02) and showed a meaningful decrease in levels when compared to the post-dialysis group (2.17 ± 0,47; p=0.39). When miR-145 levels are compared between the control group (0,00011± 0,0003) and pre-dialysis (0,00026 0,00009; p=0.0001) group and the post-dialysis group (0,0029 ± 0,0022; p=0.0001), it shows an increased level of expression. And miR-770 levels increased significantly when compared to the control (0,0005 ± 0,0001), pre-dialysis (0,0029 ± 0,0018; p=0.004), and post-dialysis (0,0126 ± 0,0049; p=0.007) groups. To our findings, changes in the NER System might cause instability in damage repair and could result in cellular, tissue, and organ damage.
Benzer Tezler
- Hemodiyalġz sürecinde DNA tamir enzim APE1 ve OGG1 ekspresiyonunun incelenmesi
Investigation of DNA repair enzyme APE1 and OGG1 expression in theprocess of hemodialysis
MANOUCHEHR ROSTAMI
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Tıbbi Biyolojiİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET GÜVEN
- Hemodiyaliz sürecinin DNA hasarı ile ilişkili gen ve protein ekspresyonuna etkisi
The effect of gene and protein expression is associated with DNA damage during hemodialysis process
SELİN ÜNAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Tıbbi Biyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET GÜVEN
- Hemodiyaliz hastalarına verilen sıvı yönetimi eğitiminin sıvı kontrolü, diyaliz giriş çıkış kuru ağırlıkları ve yaşam kalitesi üzerine etkisi
The effect of fluid management training on hemodialysis patients on fluid control, dialysis intake DRY weight and quality of life
TUBA KARABEY
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
HemşirelikCumhuriyet ÜniversitesiHemşirelik Esasları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞERİFE KARAGÖZOĞLU
- Hemodiyaliz tedavisi alan son dönem kronik böbrek yetmezliği hastalarının sosyal sermaye, sosyal ağlar ve sosyal destek algısının iyilik hali ile ilişkisinin betimlenmesi
Describing the relationship between social capital, social networks, and social support experiences and well-being in end-stage chronic kidney failure patients receiving hemodialysis treatment
İREM AVŞAR YAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Sosyal HizmetManisa Celal Bayar ÜniversitesiSosyal Hizmet Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAKAN BAYDUR
- Kültürün modern tıpla imtihanı: Diyaliz hastalarının deneyim anlatıları
Testing of culture with modern medicine: Personal experience narratives of dialysis patients
ÖZGE ÇAKMAK