Geri Dön

Tohumlu tip bermuda çimi hatlarında kendine uyuşmazlık ve tohum verimi oranlarının belirlenmesi

Determination of self-incompatibility and seed production rate in seeded type bermudagrass lines

  1. Tez No: 740219
  2. Yazar: AHMET MAZLUM YANIK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SONGÜL SEVER MUTLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 62

Özet

Bermuda çimi (Cynodon dactylon (L.) Pers) tropik ve subtropik iklimlerde parklar bahçeler ve spor alanlarında en çok kullanılan çim türüdür. Ülkemiz Bermuda çiminin genetik çeşitlilik merkezinde yer almaktadır. Ancak şu anda ülkemizde ticari olarak kullanılan tohumlu Bermuda çimi çeşitlerinin tamamı ithal edilmektedir. Bu durum yeşil alan tesis maliyetlerini artırmaktadır. Bu çalışmanın amacı, tohumlu tip Bermuda çimi çeşitleri geliştirmek için kullanılabilecek ıslah hatlarında kendilenme ve tohum verimi oranlarının belirlenmesidir. Bu kapsamda, Akdeniz Üniversitesinde geliştirilmiş tetraploid (2n=4x) yapıda 6 adet ıslah hattı (C12, B3, A4, P-1, R-1, CLB-1) kullanılmıştır. Seçilen Bermuda hatları ile 15 farklı melezleme kombinasyonu oluşturulmuştur. Çalışma arazi koşullarında 3 tekerrürlü olarak kurulmuş ve ıslah hatlarının çiçeklenme özellikleri, kendine uyuşmazlık/kendilenme oranı ve açıkta tozlanma/tohum tutma oranları tespit edilmiştir. Sonuçlar ıslah hatlarının çiçeklenme özellikleri, kendilenme ve tohum tutma yüzdeleri açısından önemli varyasyon gösterdiğini ortaya koymuştur. Hatların kendilenme oranı %0 ile %0,4 arasında değişmiştir. Tohum tutma oranları ise %1(CLB-1) ile %30 (P-1) arasında varyasyon göstermiştir. Her bir başakta oluşan başakçık (çiçekçik) sayısının ise 18 (A4) ile 25 (P-1) arasında değişim gösterdiği ve bir çiçekte oluşturulan tüm başakçık sayısının 75 (CLB-1) ile 100 (C12) arasında varyasyon gösterdiği tespit edilmiştir. Birim alanda(1x1 m) oluşan çiçek yoğunluğunun 1-9 skalası kullanılarak 2,6 (düşük) ile 7,8 (yüksek) arasında varyasyon gösterdiği ve P1 ıslah hattının en yoğun ve sürekli çiçek oluşturan Bermuda genotipi olduğu anlaşılmıştır. Sonuçlar ıslah hatlarımız içinde tohum verimi açısından en yüksek genel kombinasyon yeteneğine sahip, oldukça yoğun çiçek oluşturan ve öte yandan oldukça düşük (≤ %0,4) kendilenme oranına sahip P-1 hattının tohumlu tip Bermuda çimi çeşitleri geliştirmede ebeveyn olarak kullanılabileceğini ortaya koymuştur. P1 hattının tohum tutum oranı açısından diğer 4 ıslah hattı içinden özellikle C12 ve B3 ile oldukça uyumlu/verimli olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada kullanılan P-1, C12 ve B3 ıslah hatları yüksek tohum verimli sentetik Bermuda çeşitleri geliştirmede kullanılabilir.

Özet (Çeviri)

Bermudagrass (Cynodon dactylon (L.) Pers) is the most widely used turfgrass species in parks, lawns, and sports fields in tropical and subtropical climates. Our country is located in the center of diversity for Bermudagrass. However, all the commercial seeded type Bermudagrass cultivars used in Turkey are currently imported, which increases establishment cost of green facilities. The aim of this study is to determine the selfing ratio and seed yield rates in selected breeding lines that can be used to develop seeded type Bermudagrass cultivars. Six tetraploid (2n=4x) breeding lines (C12, B3, A4, P-1, R-1, CLB-1) developed at Akdeniz University were used in this study. 15 different reciprocal crossing were made using the breeding lines. The study was conducted under field conditions with 3 replications. Flowering characteristics, self-incompatibility/selfing ratio and percent seed set ratio of the breeding lines were determined. The results revealed that the breeding lines showed significant variation in flowering characteristics, selfing and percent seed set ratios. Selfing ratio ranged from %0 to %0.4. Percent seed set ratio ranged from %1(CLB) to %30 (P1). The number of spikelets per spike (raceme) and per inflorescence varied from 18 (A4) to 25 (P-1) and 75 (CLB-1) to 100 (C12), respectively. The inflorescence density ranged from 2.6 (low) to 7.8 (high) using a scale of 1-9 among the breeding lines, and P-1 breeding line was determined to be the most prolific inflorescence producers all season long. The results revealed that the P-1 line, which has the highest general combining ability in terms of percent seed set with very dense inflorescence production ability per area, and yet has a very low (≤ 0.4%) selfing ratio, can be used as a parent in developing seeded type Bermudagrass cultivars. It has been determined that the P-1 line is quite compatible with especially C12 and B3 in terms of percent seed set ratio. Therefore P-1, C12 and B3 can be used for development of synthetic Bermudagrass cultivars with high seed yield.

Benzer Tezler

  1. Zoysia çimi hatlarında kendine uyuşmazlık ve tohum verimi oranlarının belirlenmesi

    Assesment of selfing and seed yield ratio in zoysiagrass breeding lines

    ZAHİDE DENİZ SUBAŞI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    ZiraatAkdeniz Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SONGÜL SEVER MUTLU

  2. Türkiye'deki Limoniopsis Lincz. cinsi (Plumbaginaceae) türlerinin morfolojik, anatomik ve kromozom özellikleri bakımından araştırılması

    The investigation of species of the genus Limoniopsis Lincz.(Plumbaginaceae) in turkey in terms of morphological, anatomical and chromosomal characteristics

    ERCAN BEYAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    BiyolojiFırat Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞEMSETTİN CİVELEK

  3. Characterization of pathogenicity traits and trichothecene production in the wheat pathogen fusarium culmorum

    Buğday patojeni̇ fusarium culmorum'un patojeni̇k özelli̇kleri̇ ve tri̇kotesen üreti̇mi̇ni̇n karakteri̇zasyonu

    NAZ KANIT

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    Mikrobiyolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP PETEK ÇAKAR

  4. Urfa yerli domates (Lycopersicon esculentum M) genotiplerinin yüksek sıcaklığa tolerans düzeylerinin bazı morfolojik ve fizyolojik özellikler yönünden incelenmesi

    Investigation of morphological and physiological characteristics of urfa domestic tomato (Lycopersicon esculentum M.) genotipes to determine of high temperature tolerance level

    MUSTAFA KEMAL SOYLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    ZiraatHarran Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. NURAY ÇÖMLEKÇİOĞLU

  5. Hatay ili Trabzon hurmalarının seleksiyon yoluyla ıslahı

    Breeding of persimmon of Hatay province via selection method

    ERCAN YILDIZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    ZiraatMustafa Kemal Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KAPLANKIRAN