Tip-2 diyabetes mellitus hastalarında diyabet distress düzeyinin yaşam kalitesi ve kardiyovasküler hastalık ile ilişkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of diabetes distress level's relationship with quality of life and cardiovascular disease in Type-2 diabetes mellitus patients
- Tez No: 756556
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HÜSEYİN ELBİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: Diyabete Özgü Sıkıntı, Yaşam Kalitesi, Tip-2 Diyabetes Mellitus, Kardiyovasküler Hastalık Riski, Diyabet Sıkıntısı, Diabetes Distress, Quality of Life, Type-2 Diabetes Mellitus, Cardiovascular Disease Risk
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Manisa Celal Bayar Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Aile Hekimliği Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 111
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı Tip-2 DM tanılı bireylerde diyabete özgü sıkıntının yaşam kalitesi ve KVH riski ile ilişkisinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Araştırmamız kesitsel tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Tip-2 DM hastalığı olup muayene için Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi Endokrinoloji polikliniğine gelen 199 birey çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırma verileri Ocak 2022 – Nisan 2022 tarihleri arasında toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak bir tanıtıcı bilgi formu, Diyabete Özgü Sıkıntı Ölçeği (DDS17 ve Kısa Form Yaşam Kalitesi Değerlendirme Anketi (SF-12) kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen katılımcıların %55,3'ü kadın olup yaşları ortalaması 56,5 ± 11,2 yıldır. VKİ ortalaması 31,2 ± 6,1 olup %87,9'u fazla kilolu ve obez grupta yer almaktaydı. Bel çevresi ölçümlerine göre %79,4'ünde abdominal obezite saptanmıştır. Katılımcıların %63,8'inde orta ve yüksek düzeyde diyabete özgü sıkıntı tespit edilmiştir. Kadın cinsiyette, gelir düzeyi düşük olanlarda, abdominal obez, mikrovasküler komplikasyonları bulunanlarda diyabete özgü sıkıntı düzeyi yüksek bulunmuştur. Diyabete özgü sıkıntı düzeyi yüksek saptanan bireylerde daha kötü bir yaşam kalitesi ifadesi olan düşük FBÖ ve MBÖ puanları saptanmıştır. FBÖ 65 yaş ve üzeri, evli olmayan, gelir düzeyi düşük, daha uzun süredir diyabeti bulunan, VKİ yüksek bireylerde daha düşük seviyelerde bulunmuştur. Ayrıca FBÖ ile abdominal obezite, mikrovasküler komplikasyon, kronik hastalık varlığı ilişkili bulunmuştur. MBÖ ile cinsiyet, gelir düzeyi, medeni durum ilişkili bulunmuştur. FBÖ düzeyi düşük olanlarda ayrıca KVH riski yüksek bulunmuştur. KVH riski ile cinsiyet, HbA1c, TG, DKB düzeyleri arasında ilişki saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda kadın cinsiyette, gelir düzeyi düşük, abdominal obezitesi ve mikrovasküler komplikasyonu bulunan bireyler daha yüksek diyabete özgü sıkıntı düzeyi saptanmıştır. Diyabet sıkıntısı diyabetin metabolik kontrolü ile ilişkili bulunmasa da bireylerin yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Yaşam kalitesi daha düşük bireylerde KVH riski daha yüksek saptanmıştır. Yaşam kalitesinin arttırılması, komplikasyon gelişiminin önlenmesi için diyabete özgü sıkıntının erken tespit edilerek çözüme ulaşılması gerekmektedir. Özellikle birinci basamak hekimleri diyabete özgü sıkıntı açısından bireyleri değerlendirmelidir. Ayrıca kadın cinsiyet, düşük gelir düzeyi, abdominal obezite ve mikrovasküler komplikasyon bulunan bireyler için daha özenli davranılması gerektiğinin farkında olunmalıdır. Diyabete özgü sıkıntının çoğunluğu diyete uyum ile ilgili sıkıntılar olması nedeniyle bireylere beslenme konusunda destek olunması gerekmektedir. Obezite varlığı diyabete özgü sıkıntı düzeyini arttırdığı gibi yaşam kalitesini de etkilemektedir. Bu nedenle fiziksel aktivite ve dengeli beslenme planı bireylerin yaşam kalitesi ve komplikasyonların önlenmesi açısından son derece önem taşımaktadır.
Özet (Çeviri)
Objective: The aim of this study is to evaluate the relationship of diabetes distress with quality of life and CVD risk in individuals with Type-2 DM. Materials and Methods: Our research is a cross-sectional descriptive study. 199 individuals with type-2 DM who came to Manisa Celal Bayar University Hafsa Sultan Hospital Endocrinology outpatient clinic for examination were included in the study. Research data were collected between January 2022 and April 2022. An introductory information form, Diabetes-Specific Distress Scale (DDS17, and Short Form Quality of Life Assessment Questionnaire (SF-12)) were used as data collection tools. Results: 55.3% of the participants included in the study were female and their average age was 56.5 ± 11.2 years. The mean BMI was 31.2 ± 6.1, and 87.9% of them were in the overweight and obese group. According to waist circumference measurements, abdominal obesity was found in 79.4% of them. Moderate and high levels of diabetes distress were detected in 63.8% of the participants. Diabetes distress level was found to be high in women, those with low income, abdominal obesity, and those with microvascular complications. Individuals with a high level of diabetes-specific distress had low PCS and MCS scores, which are expressions of worse quality of life. PCS was found to be lower in individuals aged 65 and over, unmarried, low-income, having diabetes for a long time, and high BMI. In addition, PCS was associated with abdominal obesity, microvascular complications, and the presence of chronic disease. PCS was found to be associated with gender, income level, and marital status. Those with low PCS levels also had a higher risk of CVD. A relationship was found between CVD risk and gender, HbA1c, TG, and DBP levels. Conclusion: In our study, individuals with female gender, low income, abdominal obesity and microvascular complications were found to have a higher level of diabetes-specific distress. Although diabetes distress is not associated with metabolic control of diabetes, it negatively affects the life quality of individuals. CVD risk was found to be higher in individuals with lower quality of life. In order to increase the quality of life and prevent the development of complications, diabetes distress should be detected early and a solution should be reached. In particular, primary care physicians should evaluate individuals for diabetes distress. In addition, it should be noted that more attention should be paid to individuals with female gender, low income level, abdominal obesity and microvascular complications. Since the majority of diabetes-specific problems are related to dietary compliance, individuals need to be supported in terms of nutrition. The presence of obesity not only increases the level of distress specific to diabetes but also affects the quality of life. For this reason, physical activity and a balanced diet plan are extremely important for the quality of life of individuals and the prevention of complications.
Benzer Tezler
- Impact of covid -19 pandemic on glycemic regulation in type 2 diabetes mellitus patients and evaluation of diabetes distress scale
Tip 2 diabetes mellitus hastalarında covid-19 pandemisinin glisemik regülasyona etkisi ve diyabet sıkıntı ölçeğinin değerlendirilmesi
YASMIN ADAM HASSAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Halk SağlığıYeditepe ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HALE ARIK TAŞYIKAN
- Bir tıp fakültesi hastanesi diyabet polikliniğine başvuran tip 2 diabetes mellitus'lu bireylerde depresyon semptomları ve özbakım aktiviteleri
Depression symptoms and self-care activities in individuals with type 2 diabetes mellitus attending to a diabetes outpatient clinic at a medical faculty hospital
İKLİM GÜRCAN YILDIRIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Halk Sağlığıİstanbul ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HALİM İŞSEVER
- Diyabet tükenmişlik ölçeği'nin geçerlik ve güvenirlik çalışması
Validity and reliability study of diabetes burnout scale
MERVE KANCA
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
HemşirelikZonguldak Bülent Ecevit ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ZEYNEP ERDOĞAN
- Tip 2 Diabetes Mellitus'un depresyon, anksiyete, stres ve psikolojik iyi oluş seviyesi üzerine etkisi
The effect of Type 2 Diabetes Mellitus on depression, anxiety, stress and psychological well-being level
ÖYKÜM ZEYNEP ÇAĞILTAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Psikolojiİstanbul Gedik ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA YEŞİM CAN
- Diyabet hastalarının psikolojik sıkıntı ve travma sonrası gelişimlerinin kaynakların korunması kuramı kapsamında incelenmesi
An investigation of psychological distress and post traumatic growth among patients with diabetes mellitus in the scope of conservation of resources theory
EZGİ GÖCEK