Geri Dön

The moderating role of ostracism and feeling of competence in game-play on the relationship between violent video game playing and aggression: A longitudinal study

Şiddet içerikli video oyunları ve saldırganlık arasındaki ilişkide sosyal dışlanmışlık ve oyundaki başarı hissinin moderatör rolü: Boylamsal bir çalışma

  1. Tez No: 756887
  2. Yazar: BENAN AYAZOĞLU YASSI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SİNAN ALPER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Yaşar Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Psikiyatri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 95

Özet

Şiddet içerikli video oyunları endüstrisinin popülerlik kazanmaya başlamasından bu yana, şiddet içerikli video oyunları, gerçek hayatta da şiddete ve saldırganlığa yol açma ihtimalleri nedeniyle endişe konusu olmuştur. Bu endişelerin, Genel Saldırganlık Modeli (Anderson ve Bushman, 2002) ve Sosyal Öğrenme Teorisi (Bandura, 1977)'nin saldırganlık içeren içeriklere maruz kalmanın, saldırganlık sergilemek ile ilişkisine yaptıkları vurguyu düşününce anlamlı olabileceği görülmüştür. Bu durumun, şiddet içerikli video oyunları oynamak, dolayısıyla şiddeti gözlemliyor ve deneyimliyor olmak için de geçerli olabileceği düşünülmüştür. Geçmiş çalışmaların çoğunun da bu endişeleri doğrulayıcı nitelikte olabilecek teorileri desteklediği görülmüştür. Fakat, bazı araştırmalar ise, şiddet içeren video oyunları ile saldırganlık arasında olduğu iddia edilen pozitif ilişkinin yanlı veya abartılı olabileceğini ileri sürmüştür. Bazı modeller ve çalışmalar tarafından, saldırganlık ve şiddet içerikli video oyunları arasında ilişki olduğunu söyleyen çalışmaların, bu ilişkide moderatör etkiye sahip olabilecek başka gizli değişkenleri hesaba katmadıklarından dolayı, gerçekte bulmaları gerekenden daha abartılı sonuçlar bulmuş olabileceği iddia edilmiştir. Ancak, bu konuda gerçekleştirilmiş boylamsal çalışmaların ve ayrıca yanlılığı önlemeye yardımcı olacak şekilde ön kayıt (pre-registration) yapılmış çalışmaların oldukça kısıtlı olması nedeniyle bu konuda kesin ve güvenilir sonuçlara ulaşmanın zor olduğu tartışılmıştır. Bunlara dayanarak, mevcut çalışmada, şiddet içeren video oyunları oynamak için harcanan saatlerin zaman içindeki artışının ve saldırganlığın zaman içindeki artışının ilişkili olup olmayacağı araştırılmıştır. Ayrıca, oyuncunun oyunlardaki yeterlilik duygusundaki zaman içindeki artışın ve dışlanma deneyimlerinin zaman içindeki artışının bu ilişkide moderatör etkiye sahip olup olmayacağı araştırılmıştır. Mevcut boylamsal çalışma, altı haftalık aralıklarla, toplam üç ölçümde gerçekleştirilmiştir. Bu süre içinde, katılımcıların şiddet içerikli video oyunu oynama saatleri, şiddet içermeyen video oyunu oynama saatleri, saldırganlık puanları ve oyunlarda hissettikleri başarı hisleri ölçülmüştür. Çalışmaya, çoğunluğu erkek ve üniversite öğrencisi olan ve yaşları 18-25 arasında olan iki yüz altmış beş kişi katılmıştır. Çalışmanın sonuçları, şiddet içerikli video oyun oynama saatlerinin zaman içindeki artışıyla saldırganlığın zaman içindeki artışı arasında bir ilişki olmadığını ortaya koymuştur. Ayrıca, oyuncunun oynadığı oyunlarda hissettiği başarı duygusunun zaman içindeki artışı ve dışlanma deneyimlerinin zaman içindeki artışın da bu ilişkide moderatör bir değişken olmadığı gösterilmiştir. Fakat, saldırganlıktaki zaman içindeki artışla, dışlanmanın zaman içindeki artışı arasında bir ilişki olduğu görülmüştür. Son olarak ise, sonuçların muhtemel açıklamaları, çalışmanın literatüre katkıları, sınırlılıkları ve gelecek araştırmalar için öneriler tartışılmıştır.

Özet (Çeviri)

Violent video games have been a subject of concern for leading to real-life violence and aggression since the violent video game industry started to gain immense popularity. These concerns can be meaningful considering General Aggression Model (Anderson, & Bushman, 2002) and Social Learning Theory (Bandura, 1977), which both suggest that aggression can be learned and imitated by being exposed to it, which can be parallel with playing violent video games and therefore being exposed to violence. The majority of the previous studies supported those theories and concerns. However, some other studies suggested that the alleged positive relationship between violent video gaming and aggression can be biased or exaggerated. According to some models and studies, the exaggeration could be due to some factors like the feeling of competence in the games and ostracism of the participants since they can be potential moderators for the relationship between violent video gaming and aggression. However, the literature on this topic is insufficient to reach conclusions due to the lack of long-term and pre-registered studies that help avoid bias. Therefore, the current study aimed to investigate, with a pre-registered approach, whether the increase in hours spent playing violent video games and aggression through time will be related; and whether the increase in the feeling of competence in games and ostracism would moderate this relationship. The current longitudinal study consisted of three measurements performed within six-week intervals, which measured participants' violent video gaming hours, non-violent video gaming hours, aggression scores, ostracism scores and the scores of their feeling of competence in the games they have played. Two hundred sixty-five people participated in this study, mostly male college students between 18-25 years old. The current study's results revealed no relationship between the increase in hours of violent video gaming and the increase in aggression over time. Also, the increase in the feeling of competence in games and the increase in ostracism over time did not moderate this relationship. Though, the only factor related to the increase in aggression was the increase in ostracism. Finally, the potential interpretation of the results, contributions and limitations of the study, and guidelines for future research were discussed.

Benzer Tezler

  1. Psikolojik dışlanmanın intikam ve affetme üzerindeki etkisinin öz belirleme kuramı çerçevesinden incelenmesi

    Investigation for the effect of ostracism on revenge and forgiveness within the framework of self-determination theory

    MERVE YÜKSEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikolojiBolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMİT COŞKUN

  2. Sosyal dışlanmanın sosyal izleme sistemi teorisi çerçevesinde incelenmesi

    Examining social exclusion within the frame of social monitoring system theory

    NİHAN SELİN SOYLU KONAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikolojiEge Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM MERT TEKÖZEL

  3. Sağlık çalışanlarının mutluluk yönelimlerinin iş tatmini üzerindeki etkisi

    The effect of health care workers' happiness orientations on job satisfaction

    BÜŞRA BOZKURT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Sağlık YönetimiFırat Üniversitesi

    Sağlık Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE GÖKÇE DEMİREL

  4. Evli bireylerin sosyal sorun çözme becerileri ve evlilik uyumları arasındaki ilişkide bağlanma stillerinin düzenleyici rolü

    The moderating role of attachment styles on the relationship between married individuals social problem-solving skills and marital adjustment

    MELEK HÜSEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    PsikolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Aile Danışmanlığı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YAŞAR KUZUCU

  5. Duyguların affetme, ağızdan ağıza iletişim ve yeniden müşteri olma niyeti üzerindeki etkisinde sosyal mesafenin düzenleyici rolü: Üçüncü taraf müşteriler için bir uygulama

    The moderating role of social distance in the effect of emotions on forgiveness, word of mouth and repatronage intention: An application for third-party customers

    SÜLEYMAN ÇELİK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İşletmeHacettepe Üniversitesi

    İşletme Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZNUR ÖZKAN TEKTAŞ

    PROF. DR. BAHTİŞEN KAVAK