Bipolar bozukluk hastalarında tıkınırcasına yeme bozukluğu ve gece yeme sendromu görülme sıklığı; klinik özellikler, kronotip ve işlevsellikle ilişkisi
Frequency of binge eating disorder and NİGHT eating syndrome in patients with bipolar disorder; their relationship to clinical features, chronotype and functionality
- Tez No: 760827
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ASLI BEŞİRLİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 135
Özet
Amaç: Bipolar Bozukluk-1 (BB-1) hastalarında tıkınırcasına yeme bozukluğu (TYB) ve gece yeme sendromu (GYS) görülme sıklığının değerlendirilmesi; sosyodemografik özellikler, klinik özellikler, kronotip ve işlevsellik ile ilişkilerinin değerlendirilmesini amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza; Şubat 2022-Nisan 2022 arasında Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Erişkin Psikiyatri Polikliniğine başvuran, 18-65 yaş arasındaki, DSM-5 görüşmesiyle Bipolar Bozukluk-1 tanısı alan, remisyonda olan 150 hasta alınmıştır. Araştırmaya dahil edilen hastalara; sosyodemografik veri formu, DSM-5 (Bipolar bozukluk tanısı için), SCID-5-CV (DSM 5 Eksen 1 Bozuklukları İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşme), Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ), Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMDÖ), Sabahlılık Akşamlılık Ölçeği (SAÖ), Yeme Bozukluğu Değerlendirme Ölçeği (YBDÖ), Gece Yeme Anketi (GYA) ve Kısa İşlevsellik Değerlendirme Ölçeği (KİDÖ) uygulandı. Bulgular: Çalışmaya dahil ettiğimiz 150 BB hastasının %12,6'sında (n=19) TYB tanısı, %18'inde (n=27) GYS tanısı saptanmış olup, %3,3 (n=5) hastada hem TYB hem de GYS tanısının birlikte olduğu görülmüştür. Hastaların VKİ ortalaması 29,25 ±4,80 olup, %38,6'sını obez ve morbid obez alt grupları oluşturmuştur. TYB (tanısı olanların olmayanlara kıyasla) ve GYS (tanısı olanların olmayanlara kıyasla) hastalarında; VKİ ortalaması, vücut ağırlığı, şu ana kadar ki en yüksek kilo değerleri ve akşamcıl kronotip oranları istatistiksel olarak yüksek, SAÖ toplam puanı ise düşük tespit edilmiştir. TYB tanısı olanlarda olmayanlara göre intihar girişimi varlığı, intihar girişimi sayısı, YBDÖ toplam ve tüm alt ölçek (Kısıtlama, Yeme Endişesi, Beden Şekli Endişesi, Kilo Endişesi) puanları, KİDÖ toplam, kişilerarası ilişkiler ve mesleki işlevsellik alt ölçek puanları istatistiksel olarak yüksek saptanmıştır. GYS tanısı olanlarda olmayanlara göre YBDÖ'nün toplam puanı ve Yeme Endişesi, Beden Şekli Endişesi, Kilo Endişesi alt ölçek puanları , GYA' nın toplam ve tüm alt ölçek puanları (Gece Yeme, Akşam Hiperfajisi, Sabah İştahsızlığı, Uyku Ve Duygudurum Bozukluğu), KİDÖ toplam, Kişilerarası ilişkiler, Mesleki İşlevsellik ve Boş Zaman Etkinlikleri alt ölçek puanları istatistiksel olarak yüksek tespit edilmiştir. Çalışmamıza katılan hastalarda KİDÖ toplam skoru ile SAÖ ölçek skoru arasında negatif, YBDÖ'nün yeme endişesi, beden şekli endişesi alt ölçek skorları arasında pozitif yönde korelasyon saptanmıştır. VKİ ile kullanılan ölçekler arasındaki korelasyonlara bakıldığında; VKİ ile KİDÖ toplam puan, mesleki işlevsellik alt ölçeği, GYA toplam puan, YBDÖ toplam puan, yeme endişesi ve kilo endişesi alt ölçek puanları arasında pozitif yönde anlamlı korelasyon saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda elde edilen sonuçlar BB-1 ile TYB ve GYS eş tanılarının oldukça sık görülebileceği yönündedir. Hem TYB hem de GYS tanılı hastalarda kilo özellikleri (kilo, VKİ, maksimum kilo) daha yüksek, akşamcıl kronotip daha yaygındır. TYB tanılı hastalarda intihar girişim ve sayısı yüksek, yeme bozukluğu ve işlevsellikteki bozulma daha şiddetlidir. GYS tanılı hastalarda ise yeme bozukluğu ve işlevsellikteki bozulma daha şiddetlidir. Her iki tanı da yeme bozukluğu ve işlevselliği kötüleştirdiği için BB-1 hastalarında TYB ve GYS' nin erken fark edilmesi ve tedavi planlanırken göz önünde bulundurulması; hem primer psikopatolojinin daha etkin tedavi edilmesine hem de TYB ve GYS'ye ikincil gelişebilecek obezite gibi işlevselliği ve yaşam kalitesini düşürücü etkenlerin önlenmesinde fayda sağlayacaktır.
Özet (Çeviri)
Aim: We aimed to evaluate the prevalence of binge eating disorder (BED) and night eating syndrome (NES) in patients with bipolar disorder (BD) and to evaluate their relationship with sociodemographic characteristics, clinical features, chronotype and functionality. Method: Our study included 150 patients aged between 18-65 years who applied to Şişli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital Adult Psychiatry Outpatient Clinic between February 2022 and April 2022 and were diagnosed with Bipolar Disorder-1 through DSM-5 interview and were in remission. Sociodemographic data form, DSM-5 (for the diagnosis of Bipolar disorder), SCID-5-CV (Structured Clinical Interview for DSM 5 Axis 1 Disorders), Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D), Young Mania Rating Scale (YMRS), Morningness Eveningness Questionnaire (MEQ), Eating Disorder Examination Questionnaire (EDE-Q), Night Eating Questionnaire (NEQ) and Functioning Assessment Short Test (FAST) were administered to the patients included in the study. Results: In the study, 12.6% (n=19) of 150 BD-1 patients were diagnosed with BED, 18% (n=27) were diagnosed with NES, and 3.3% (n=5) were diagnosed with both BED and NES. The mean BMI of the patients was 29.25 (±4.80), and 38.6% were obese and morbidly obese subgroups. In patients with BED (compared to those without BED diagnosis) and NES (compared to those without NES diagnosis), mean BMI, body weight, highest weight values up to now and evening chronotype rates were found to be statistically high, while the total MEQ score was found to be low. Presence of suicide attempt, number of suicide attempts, total and all subscale (Restraint, Eating Concern, Shape Concern and Weight Concern) scores of EDE-Q, total FAST, interpersonal relationships and occupational functioning subscale scores were found to be statistically higher in patients with BED diagnosis compared to those without BED. Eating Concern, Shape Concern and Weight Concern and total score of EDE-Q, total and all subscale scores of NEQ (Nocturnal ingestions, Evening hyperphagia, Morning Anorexia, Mood/Sleep), FAST total and Interpersonal Relationships, Occupational Functioning, Leisure Time subscale scores were found to be statistically higher in patients with NES diagnosis compared to those without NES. In our study, a negative correlation was found between the FAST total score and the MEQ score, and a positive correlation between the Eating Concern and Shape Concern subscale scores of EDE-Q. Considering the correlations between BMI and the scales used; a positive and significant correlation was found between BMI and FAST total score, Occupational Functionality subscale, NEQ total score, EDE-Q total score, Eating Concern and Weight Concern subscale scores. Conclusion: The results obtained in our study indicate that the comorbidities of BD-1 with BED and NES can be seen quite frequently. In patients with both BED and NES, weight characteristics (weight, BMI, maximum weight) are higher, and evening chronotype is more common. In patients with BED, suicide attempts and the number of suicides are higher, eating disorders and impairment in functionality are more severe. Eating disorders and impairment in functionality are more severe in patients with NES. Both diagnoses worsen eating disorder and functioning. Early recognition of BED and NES in BD-1 patients and their consideration while planning treatment will be beneficial both for more effective treatment of primary psychopathology and prevention of factors that reduce functionality and quality of life, such as obesity, which may develop secondary to BED and NES.
Benzer Tezler
- Bipolar bozukluk hastalarında tıkınırcasına yeme bozukluğu ve ilişkili etmenler
Bi̇nge eati̇ng di̇sorder and related factors i̇n pati̇ents with bi̇polar di̇sorder
AYŞE ÇAKIR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
PsikiyatriKaradeniz Teknik ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DEMET SAĞLAM AYKUT
- Bipolar ve ilişkili bozukluklar tanılı hastalarda mizaç, yeme bozuklukları ve kognitif fonksiyonların incelenmesi
Examination of temperament, eating disorders, and cognitive functions in patients diagnosed with bipolar and related disorders
ÖZGE FINDICAKLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İBRAHİM TAYMUR
- Bipolar bozukluk hastalarında tıkınırcasına yeme bozukluğu görülme sıklığı ve çocukluk çağı travmaları ve klinik özellikler ile ilişkisi
Frequency of binge eating disorder in patients with bipolar disorder; relationship with childhood trauma and clinical features
BİNNUR KARABIYIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGE ŞAHMELİKOĞLU ONUR
- Bipolar bozukluk hastalarında uzun süreli lityum kullanımının böbrek fonksiyonları üzerine etkisi
The effect of long-term lithium treatment on renal functions in patients with bipolar disorder
MUHAMMED BATUHAN AYIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Psikiyatriİstanbul ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SİBEL ÇAKIR
- Bipolar bozukluk hastalarında kronotipin uyku kalitesi, yeme tutumu ve kardiyovasküler risk ile ilişkisi
The relationship of chronotype with sleep quality, eating attitudes and cardiovascular risk in patients with bipolar disorder
BEYZA ERDOĞAN AKTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
PsikiyatriMersin ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EDA ASLAN