Geri Dön

Tip 2 diyabet hastalarında tıkınırcasına yeme bozukluğu ve gece yeme sendromu sıklığı; depresyon ve glisemik kontrol ile ilişkisi

The prevalence of binge eating disorder and hight eating syndrome in type 2 diabetes patients; depression and relationship with glycemic control

  1. Tez No: 761031
  2. Yazar: YÜSRA KORKMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SALİH SAYGIN EKER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bursa Uludağ Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

Tip 2 Diyabet insülin salgılamasındaki bozukluk-eksiklik ile karakterize hiperglisemi ile seyreden kronik bir hastalıktır. Bu çalışmada, Tip 2 Diyabet hastalarında depresyon düzeyinin ve yeme bozukluklarının incelenmesi; bu tanıların glisemik kontrol ve uzun dönem komplikasyonlar üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlandı. Çalışmamıza Bursa Uludağ Üniversitesi Endokrinoloji Polikliniği'nden takip edilen 120 Tip 2 Diyabet hastası dahil edildi. Katılımcılar bir defa kesitsel olarak görüldü; Sosoyodemografik Veri Formu, Montgomery ve Asberg Depresyon Derecelendirme Ölçeği (MADRS), Gece Yeme Anketi, Yeme Tutum Testi ile değerlendirildi. Çalışmamızda TYB ve/veya GYS tanısı alan Tip 2 DM hastalarında kilolu veya obez alt grubunda olanların yeme bozuklukları açısından artmış riske sahip oldukları görülmüştür. BKİ değerleriyle yeme bozukluğu tanıları arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. HbA1c düzeylerinin ve açlık kan glukoz değerlerinin tanı alan grupta daha yüksek seviyede olduğu görülmüştür. Hipertansiyon, dislipidemi ve nefropati varlığının tanı alma oranlarına göre farklılık göstermediği; retinopatisi ve nöropatisi olan hastaların tanı alma oranlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Çalışmada MADRS puanlarının tanı alan grupta daha yüksek seviyede olduğu, hafif ve orta derecede depresyonu olan hastalarda tanı alma oranlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Çalışmamızda tanı alan grupta hastaların MADRS puanları ile Gece Yeme Anketi skoru ve Yeme Tutum Testi sonuçları arasında anlamlı bir ilişki olmadığı tespit edilmiştir. Bunun yanında Gece Yeme Anketi skorlarının tanı alan grupta daha yüksek seviyede olduğu, tanı alan ve almayan grupta Yeme Tutum Testi skorlarının ise farklı düzeylerde olmadığı görülmüştür. Tip 2 Diyabet hastalarının ruhsal bozukluklar ve yeme bozuklukları açısından riskli bir grup olduğu göz önüne alınarak, hastaların rutin takiplerinde psikopatoloji ve yeme davranışlarının sorgulanması önerilmektedir.

Özet (Çeviri)

Type 2 Diabetes is a chronic disease characterized by impaired insulin secretion and deficiency. In this study, examining the level of depression and eating disorders in Type 2 Diabetes patients; It was aimed to investigate the effects of these diagnoses on glycemic control and long-term complications. 120 Type 2 Diabetes patients who applied from Bursa Uludağ University Endocrinology Outpatient Clinic were included in our study. Participants were seen cross-sectionally once; Sociodemographic Data Form, Montgomery and Asberg Depression Rating Scale (MADRS), Night Eating Questionnaire, Eating Attitude Test were applied. In our study, it was observed that Type 2 DM patients diagnosed with BED and/or NES had an increased risk for eating disorders in overweight or obese subgroups. A significant relationship was found between BMI values and eating disorder diagnoses. It was observed that HbA1c levels and fasting blood glucose values were higher in the diagnosed group. Presence of hypertension, dyslipidemia and nephropathy did not differ according to diagnosis rates; It has been observed that the diagnosis rate of patients with retinopathy and neuropathy is higher. In the study, it was observed that the MADRS scores were higher in the diagnosed group, and the diagnosis rates were higher in patients with mild and moderate depressive disorder. In our study, it was determined that there was no significant relationship between the MADRS scores of the patients in the diagnosed group and the results of the Night Eating Questionnaire and Eating Attitude Test. In addition, it was observed that the Night Eating Questionnaire scores were higher in the diagnosed group, and the Eating Attitude Test scores were not at different levels in the diagnosed and non-diagnosed groups. Considering that Type 2 Diabetes patients are a risky group in terms of mental disorders and eating disorders, it is recommended to question psychopathology and eating behaviors in the routine follow-ups of patients.

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diyabetli bireylerin yeme tutum ve davranışları ile yaşam kalite düzeylerinin belirlenmesi

    Determination of eating behaviour, attitude and life quality level of type 2 diabetic individuals

    SERAP GÜZEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Beslenme ve DiyetetikBaşkent Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜL KIZILTAN

  2. Tip 2 diyabet hastalarında glisemik kontrolün bilişsel fonksiyonlara etkisinin değerlendirilmesi: Bir vaka kontrol çalışması

    Evaluation of the effect of glycemic control on TYPE 2 diabetic patients' cognitive functions : A case control study

    ASUMAN BEYZA ALTIPARMAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERRİN TELATAR

    PROF. DR. ALİ ÖZDEMİR

  3. Tip 2 diyabet hastalarında nefropati ve nöropati varlığının diyabetik maküla ödeminde kullanılan kısa dönem intravitreal anti VEGF tedaviye etkisi

    The effects of the presence of nephropathy and neuropathy on short-term anti-VEGF treatment for diabetic macular edema in patients with TYPE 2 diabetes

    BUSE ÖZ ONAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURSAL MELDA YENEREL

  4. Tip 2 diyabet hastalarında başlangıç düzey karbonhidrat sayımının HbA1c düzeyine etkisi

    The effect of basic carbohydrate counting on HbA1c in Type 2 diabetic patients: A non-randomized controlled trial

    HAMİDE VURAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Aile HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ARZU UZUNER