Geri Dön

Hemoglobin A1C düzeyi 9 ve üzeri olan yeni tanı tip 2 diabetes mellitus hastalarında C-peptit ve insülin düzeylerinin glisemik kontrol ve tedavi seçimini belirleme üzerine etkisi

The effect of c-peptide and insulin levels on glycemic control and treatment choice in newly diagnosed type 2 diabetes mellitus patients with hemoglobin A1C level 9 and above

  1. Tez No: 768080
  2. Yazar: SEVİLAY ARİFOĞLU ÖZCAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İHSAN ATEŞ, DR. ENES SEYDA ŞAHİNER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, İç Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 73

Özet

Hemoglobin A1c Düzeyi 9 Ve Üzeri Olan Yeni Tanı Tip 2 Diabetes Mellitus Hastalarında C-Peptit Ve İnsülin Düzeylerinin Glisemik Kontrol Ve Tedavi Seçimini Belirleme Üzerine Etkisi Amaç: Tip 2 diabetes mellitus, insülin direnci ve insülin sekresyonunun göreceli disfonksiyonu ile tanımlanan bir hastalıktır. Prevelansı gün geçtikçe artan, akut metabolik ayni zamanda kronik dejeneratif komplikasyonlara sebep olan bir sağlık sorunu olarak karşımıza çıkmaktadır. Tedavi hedeflerine erken ulaşılması ve hasta uyumunun sürekliliği ile meydana gelebilecek morbidite ve mortalitenin azaltılması önemlidir. C-peptit, pankreas beta hücrelerinden insülinle eşit miktarlarda üretilip diyabetli hastalarda endojen insülin sekresyonunu göstermektedir. Uluslararası kılavuzlar hastada katabolizma(kilo kaybı) kanıtı, hiperglisemi semptomları(poliüri,polidipsi vs) varsa veya Hemoglobin A1c (Hba1c) seviyeleri (>%10 [86 mmol/mol]) veya plazma glukoz seviyeleri (≥300 mg/dl) ise insülin tedavisine başlanmasını önermektedir. İnsülinin kilo alımı, hipoglisemi gibi istenmeyen yan etkileri yanısıra uygulama zorluğu, iğne korkusu gibi sebeplerle hastalar kullanımını kabul etmeyebilmektedir. Bu çalışmada HbA1c seviyeleri %9 ve üzeri olan yeni tanı tip 2 diyabetliler, insülin tedavisini kabul etmeyip yalnızca oral antidiyabetiklerle tedavi edilenler ve insülin tedavisi içeren rejimlerle tedavi edilenler olarak karşılaştırılmış olup bazal C-peptit ve insülin düzeylerinin tedavi seçimini belirleme ve glisemik kontrol üzerine etkisi incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız prospektif, tek merkezli ve gözlemsel bir araştırma olarak tasarlanmış olup Ankara Şehir Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği'nde Ekim 2021-Temmuz 2022 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Çalışmaya 18 yaş ve üzerinde olan, HbA1c düzeyi 9 ve üzeri olup yeni tanı alan tip 2 diyabet hastaları dahil edilmiştir. Hastalar insülin tedavisini kabul eden ve insülin tedavisini kabul etmeyenler olarak 2 gruba ayrılmıştır. Çalışmaya dahil edilen hastalardan tedavi öncesi glisemik kontrol düzeylerini ölçmek amacıyla kan örnekleri alınmış ve açlık plazma glukozu(APG), HbA1c, trigliserit, total kolesterol, HDL-K(yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol), LDL-K(düşük dansiteli lipoprotein kolesterol) yanı sıra C- peptit ve insülin parametreleri ölçülmüştür. 3 ay sonra hastalardan glisemik kontrol düzeylerini değerlendirmek amacıyla kan alınmış olup her iki grubun laboratuvar verileri tedavi öncesi ve sonrası ayni zamanda 3. ay verileri olarak karşılaştırıldı. Hastaların ayrıca hipoglisemi semptomları sorgulanmıştır. Hipoglisemi semptomları sırasında ölçülen kan şekeri < 70 mg/dl olanlar, rastgele bakılan kan şekeri< 70 mg/dl olanlar ve hipoglisemi semptom varlığında karbonhidrat alımıyla semptomu düzelenler kanıtlı hipoglisemi olarak kabul edilmiştir. İstatistiksel analizler için SPSS 26.0 (SPSS Inc, Chicao, IL, USA) paket programı kullanılmıştır. Bulgular: İstatistiksel değerlendirmeye takip süresini tamamlayan 204 hasta dahil edildi. Her iki grup yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi(VKİ) ve ek hastalıklar açısından karşılaştırıldığında benzer olarak saptandı. Tedavi öncesi laboratuvar verileri karşılaştırıldığında ise insülin tedavisini kabul eden grupta insülin kabul etmeyen gruba göre APG, HbA1c, trigliserit düzeyleri daha yüksek; HDL-K ise daha düşük saptandı. Çalışma sonucunda insülin kullanmayı kabul eden grupta APG, HbA1c, total kolesterol, trigliserit ve LDL-kolesterol değerlerinde anlamlı düşüş; HDL değerinde ise anlamlı artış gözlendi(p

Özet (Çeviri)

The Effect of C-Peptide and Insulin Levels on Glycemic Control and Treatment Choice in Newly Diagnosed Type 2 Diabetes Mellitus Patients with Hemoglobin A1c Level 9 and Above Aim: Type 2 diabetes mellitus is a disease characterized by insulin resistance and relative dysfunction of insulin secretion, with acute metabolic and chronic degenerative complications whose prevalence is increasing day by day. It is important to reach treatment goals early and to reduce the morbidity and mortality that may occur with patient compliance. The C-peptide is produced from pancreatic beta cells in equal quantities as insulin, demonstrating endogenous insulin secretion in patients with diabetes. International guidelines recommend initiation of insulin therapy if the patient has evidence of catabolism (weight loss), symptoms of hyperglycemia (polyuria, polydipsia, etc.), or if the patient has hemoglobin A1c (Hba1c) levels (>10% [86 mmol/mol]) or blood glucose levels (≥300 mg/dl). Patients may not accept the use of insulin due to side effects such as weight gain, hypoglycemia, difficulty of administration and fear of needles. In this study, newly diagnosed type 2 diabetics with HbA1c levels 9% and above were compared as those who did not accept insulin therapy and were treated only with oral antidiabetics and those treated with regimens containing insulin therapy, and the effect of basal C-peptide and insulin levels on treatment selection and glycemic control was examined. Materials and Methods: The study was designed as a prospective, single- centered and observational study. It was conducted at Ankara City Hospital Internal Medicine Clinic between October 2021-July 2022 and newly diagnosed type 2 diabetes patients aged 18 years and over, with HbA1c levels of 9% and above were included in the study. Patients were divided into 2 groups as those who accepted insulin therapy and those who did not accept insulin therapy. Blood samples were taken from patients to measure glycemic control levels so fasting plasma glucose (FPG), HbA1c, triglycerides, total cholesterol, HDL-C (high density lipoprotein cholesterol), LDL-C (low density lipoprotein cholesterol) as well as C-peptide and insulin parameters were measured before treatment. After 3 months, blood was taken from patients to evaluate glycemic control levels and the laboratory data of both groups were compared as pre and post treatment, and also, they were compared as 3rd month data. Patients were also questioned for their hypoglycemia symptoms. Those with blood glucose < 70 mg/dl measured during hypoglycemia symptoms, blood glucose < 70 mg/dl measured at any time, and those whose symptoms improved with carbohydrate intake in the presence of hypoglycemia symptoms were accepted as proven hypoglycemia. SPSS 26.0 (SPSS Inc, Chicao, IL, USA) package program was used for statistical analysis. Results: 204 patients who completed the follow-up period were included in the statistical evaluation. Both groups were similar in terms of age, sex, body mass index and co-morbidities. The pre-treatment laboratory data of both groups were compared. FPG, HbA1c, triglycerides were higher and HDL-C was lower in the group that accepted insulin treatment than in the group that did not accept insulin. At the end of the study, a significant decrease in FPG, HbA1c, total cholesterol, triglycerides and LDL-cholesterol levels (p

Benzer Tezler

  1. Aydın İli Efeler İlçesinde diyabet ve diyabet gelişme riski olan kişilerde adımsayar kullanımının kan şekeri regülasyonuna etkisi

    Effect of pedometer use on regulation of blood plasma glucose in diabetic and prediabetic individuals in Aydin, Efeler Province

    TUBA USLAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Halk SağlığıAdnan Menderes Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PINAR OKYAY

  2. Tip 1 diyabetes mellitus tanılı çocuklarda metabolik parametrelerin ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi

    Evaluation of metabolic parameters and quality of life in children with type 1 diabetes mellitus

    HARUN AK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERAY SELVER EKLİOĞLU

  3. Tip 2 diyabetli bireylerde mobil cihaz ile yakından takip ve danışmanlığın HBA1C üzerine etkisi

    Effect of close monitoring and consultancy with mobile device on HBA1C in individuals with type 2 diabetes

    ARİF GÜLMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiKütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ YASEMİN KURTOĞLU

  4. Diyabetik polinöropatilerde iskemik serebrovasküler hastalık prevelansı

    Prevelance of ischemic cerebrovascular disease in diabetic polyneuropathy

    SELİN BETAŞ AKIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    NörolojiAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÜLKÜ TÜRK BÖRÜ