Geri Dön

Uçaklarda yapıştırma ve mekanik yöntemlerle yapılan skın-strınger bağlantısının incelenmesi

Investigation of skin-stringer assembly made with adhesive and mechanical methods on aircraft

  1. Tez No: 769403
  2. Yazar: BERKE ALP MİRZA
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HACI ABDULLAH TAŞDEMİR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Makine Mühendisliği, Uçak Mühendisliği, Mechanical Engineering, Aircraft Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Konstrüksiyon Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

Skin ve stringer montajı için bazı yöntemler vardır. Genel olarak, bu iki yapısal parça, uçaklarda perçinlerle tutturulur. Ancak günümüzde, düşük galvanik korozyon riski, daha iyi stres konsantrasyonu, düşük ağırlık vb. gibi bazı avantajlar nedeniyle yapıştırma ile bağlantı çalışmaları devam etmekte ve uygulanmaktadır. Kohezif Bölge Modellemesi (CZM), yapıştırıcı ile bağlantı davranışını incelemek için en çok kullanılan yöntemdir. Bu modelleme yönteminde, çatlağın kohezyon bölgesi boyunca yayıldığı ve kohezyon kuvvetlerinin bu çatlağa direndiği varsayılmaktadır. CZM'nin ihtiyaç duyduğu bazı malzeme parametreleri ve Çift Konsol Kiriş (DCB) ve Uç Çentikli Eğilme (ENF) testleri ile Uyum Temelli Kiriş Metodu (CBBM) kullanılarak kırılma enerjileri bulunmuştur. Bu çalışmada AF163-2K yapıştırıcı kullanılmıştır. Bu çalışma kapsamında DCB ve ENF testleri Abaqus yazılımında aynı boyutta modellenmiş ve analiz edilmiştir. Analizden elde edilen kuvvet-yer değiştirme verileri gerçek test verileri ile karşılaştırılmış ve aralarında yakın sonuçlar gözlemlenmiştir. Daha sonra 4 farklı modellenmiş skin-stringer bağlantısı analiz edilmiştir. Bu durumlar; stringer'ın skin yapısına sadece yapıştırıcı kullanılarak bağlandığı durum, sadece perçin kullanılarak bağlandığı durum, hem yapıştırıcı hem perçin kullanılarak bağlandığı durum ve hibrit modelde perçin sayısının azaltıldığı durumlardır. Bu çalışma sonucunda yapıştırıcının başlangıç mukavemetini arttırdığı ve yapıştırıcı çatlamaya başladıktan sonra perçinin mukavemet üzerinde iyi bir etkiye sahip olduğu gözlemlenmiştir. Hibrit bağlantı adı verilen hem perçin hem de yapıştırıcı kullanılan modelin iki bağlantı türünün avantajlarını taşıdığı ortaya çıkmıştır. Skin-stringer modelinin ilk dayanım durumlarında hibrit modellerde az sayıda perçin kullanmanın diğer modellere göre daha fazla avantajlarının olduğu sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

There are some methods for assembling the skin and stringer. Generally, these two structural parts are attached with rivets in airplanes. But today, studies on adhesive bonding proceed and are applied because of some advantages like low galvanic corrosion risk, better stress concentration, low weight, etc. Cohesive Zone Modelling (CZM) is the most used method to study the behavior of adhesive bonding. In this modeling method, it is assumed that the crack propagates through the cohesive region and the cohesive forces resist this crack. CZM needs some material parameters and fracture energies have been found with Double Cantilever Beam (DCB) and End Notched Flexure (ENF) tests by using the Compliance-Based Beam Method (CBBM). In this study, AF163-2K adhesive was used. Within the scope of this study, DCB and ENF tests were modeled and analyzed in the same dimension in Abaqus software. Obtained force-displacement data from the analysis were compared with real test data and close results were observed between them. After that, 4 different modeled skin-stringer connections were analyzed. These models are; the stringer is attached to the skin structure using only adhesive, attached using only rivets, attached using both adhesive and rivets, and the last situation where the number of rivets is reduced in adhesively bonded joint. As a result of this study, it was observed that the adhesive increased the initial strength, and the rivet had a good effect on the strength after the adhesive started to crack. It was presented that the model, which uses both rivets and adhesives, called hybrid connection, takes advantage of two connection types.

Benzer Tezler

  1. Uçak gövdesinde meydana gelen hasarlar ve tamir edilen bir kompozit yapının mekanik deneyleri

    Material failures in aircraft fuselage and mechanic tests of a repaired composite structure

    FIRAT DURMUŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Uçak MühendisliğiAfyon Kocatepe Üniversitesi

    Makine Eğitimi Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. ÖMER SOYKASAP

  2. Hibrit kompozitlerde yapıştırma ve sonlu elemanlar analizi

    Adhesive in hybrid composites and finite elementanalysis

    YASEMİN CERTAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Savunma ve Savunma Teknolojileriİstanbul Teknik Üniversitesi

    Savunma Teknolojileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA BAKKAL

  3. Tornalama takımlarına nano grafen ve karbon nanotüp katkılı epoksi kullanılarak yapıştırılmış kesici ucun performansının incelenmesi

    An investigation of performance of cutting tools with bonded insert by nano graphene and carbon nanotube reinforced epoxy

    ERDEM ERYILDIZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Makine MühendisliğiYıldız Teknik Üniversitesi

    Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERHAN ALTAN

  4. Yapıştırma bağlantılarının dinamik yükler altındaki davranışlarının incelenmesi

    Investigation of behaviour of adhesive joints under dynamic loads

    TEZCAN ŞEKERCİOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Makine MühendisliğiPamukkale Üniversitesi

    Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİKMET RENDE

  5. Ortası boş ve ara elemanlı çift takviyeli yapıştırma bağlantılarının mekanik özelliklerinin incelenmesi

    Determination of mechanical properties of double-strap adhesive joints with interval gaps and intermediate element

    ŞERİF ÇİTİL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Makine MühendisliğiAtatürk Üniversitesi

    Makine Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞEMSETTİN TEMİZ