Geri Dön

Merkel hücreli karsinomda tanısal ve prognostik belirteçler

Merkel hücreli karsinomda tanısal ve prognostik belirteçler

PDF İndir

  1. Tez No: 772445
  2. Yazar: BEGÜM YENİ ERDEM
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞULE ÖZTÜRK SARI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 113

Özet

Amaç: Derinin primer nöroendokrin karsinomu olarak da bilinen Merkel hücreli karsinom (MHK), oldukça agresif seyirli ama nadir görülen bir tümördür. Tanısı histopatolojik ve immünhistokimyasal incelemelere dayanmakta olup, Sitokeratin 20 (SK20) ile perinükleer noktasal tarzda boyanması diğer nöroendokrin karsinomlarda beklenmeyen tanı koydurucu bir bulgudur. 2008'de Feng ve arkadaşlarının Merkel cell polyomavirüsü (MCPyV) keşfi ve moleküler çalışmalar ışığında artık tümör gelişiminde güneş hasarı ve MCPyV'nin rol oynadığı bilinmektedir. Coğrafi bölge ve viral patojen identifikasyon tekniğine göre MCPyV pozitif vaka oranı literatürde %49-89 arasında değişkenlik göstermektedir. Son zamanlarda virüs ilişkili (MCPyV (+)) ve güneş hasarı ilişkili (MCPyV (-)) vakaların morfolojik, immünhistokimyasal ve prognostik açılardan birbirinden farklı olabileceği ileri sürülmektedir. Bizim de amacımız serimizde, immünhistokimyasal belirteçler yardımı ile olguları MCPyV (+) ve (-) alt gruplara ayırmak ve aralarındaki farkları ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntem: 2002-2022 yılları arasında İstanbul Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'nda MHK tanısı alan hastalar bilgisayar ortamında oluşturulmuş arşiv kayıtları taranarak belirlendi. 67 hastaya ait biyopsi ve eksizyon materyaline ait lamlar tekrar değerlendirildi. Parafin blok materyaline ulaşılamayan ya da çalışma için uygun olmadığı düşünülen toplam 13 olgu çalışma dışı bırakıldı ve çalışmaya 54 olgu ile devam edildi. İmmünhistokimyasal değerlendirmenin sağlıklı yapılabilmesi için uygun bloklar seçildi. SK20 (Ks20.8 ve SP33 klonları), MCPyV (Ab3 ve CM2B4 klonları), p53 (DO-1), Rb1 (358) ve Ki67 (MIB-1) antikorları uygulandı. Olgulara ait klinik parametreler hastane otomasyon sistemi, onkoloji dosya arşivleri ve bu yolla ulaşılamayan durumlarda hasta veya hasta yakınlarıyla birebir irtibat kurularak sağlandı. Bulgular: Elli dört hastanın tanı anındaki yaşları 24-91 arası değişmekte olup, ortalama 67'ydi. 26 hasta kadın, 28 hasta erkekti. 42 olgu ekstremite, baş-boyun ve gövde dağılımı göstermekte olup, 12 olgu ise kütane lezyonu olmadan primer nodal tutulum gösteren MHK olgularıydı. Hastaların tanı anındaki tümör çapları 0,6-20 cm arasında değişmekte olup, ortalama tümör çapı 3,8'di. Başvuru anında 10 (%18,5) hasta evre I, 14 (%25,9) hasta evre II, 25 (%46,3) hasta evre III ve 5 (%9,3) hasta evre IV'tü. Histopatolojik incelemelerde tümör hücreleri sıklıkla dar sitoplazmalı, açık kromatinli ve yuvarlak şekilliydiler. Olguların mitozdan zengin olduğu ve mm2'deki mitoz sayısının 4-85 arasında değiştiği görülmekteydi. Lenfovasküler invazyon %37 hastada saptandı. İmmünhistokimyasal incelemelerde MCPyV Ab3 klonu ile 44 olgu (%81,5) MCPyV (+) saptandı. MCPyV (+) ve (-) grupların klinik özelliklerine baktığımızda yaş ve yerleşim yeri açısından aralarında anlamlı bir fark yokken, MCPyV (-)'ler %90 oranında erkek cinsiyetti. MCPyV (+) ve (-) olgular arasında morfolojik olarak MCPyV (-)'lerde daha fazla oranda geniş sitoplazma saptanabilmesi dışında anlamlı bir fark saptanmadı. MCPyV'yi saptamada Ab3 klonuna kıyasla CM2B4 klonunun boyamadığı 5 olgu ve zayıf ve/veya düşük yüzdelerde boyadığı 8 olgu mevcuttu. SK20 Ks20.8 ve SP33 klonları ile yalnızca 2 olgu negatifti ve bu iki olgu MCPyV (-)'ti (p=0,031). p53 ile mutasyonla uyumlu boyanma, eşik değer %20 ve %50'de MCPyV (-) grupta %70 ve %50 olarak, MCPyV (+) grupta ise %31,8 ve %11,4 olarak saptandı (p=0,025 ve 0,013). Rb1 ile ekspresyon kaybı MCPyV (-) grupta %40, MCPyV (+) grupta ise %22,7 oranında saptandı (p=0,020). Rb1 ile yüksek boyanma (≥%20) yalnızca MCPyV (+) grupta görüldü. Olguların Ki67 skorları %15-95 arasında değişmekte olup, Ki67 skorları açısından MCPyV (+) ve MCPyV (-) grupların ortalamasına baktığımızda MCPyV (+)'lerde %54,7, MCPyV (-)'lerde %71,3'tü (p=0,020). Serimizde hastalığa bağlı ölüm %39,6 oranında izlenmiş olup, MCPyV (+) hastalarda beklenen sağ kalım süresi ortalama 111,5±12,8 ay, MCPyV (-) hastalarda beklenen sağ kalım süresi ise ortalama 50±12,7 ay olarak hesaplandı (p=0,393). Uzak metastazı olan ve olmayan hastalarda ortalama Ki67 skorlarına bakıldığında %65,9 ve %54,3 değerleri bulundu (p=0,048). Sağ kalım analizinde Ki67 eşik değeri %50 kabul edildiğinde, Ki67 skoru %50'nin altında kalan olguların sağ kalımı anlamlı derecede uzun saptandı (p=0,030). Sağ kalımı etkileyebilecek faktörlerin Cox regresyon analizi ile incelenmesinde erkek cinsiyet ve ileri evre (III - IV)'nin sürviyi kısalttığı belirlendi (p=0,041 ve 0,005). Sonuç: Serimizdeki 44 MCPyV (+) ve 10 MCPyV (-) olgu arasında yaş ve yerleşim yeri açısından anlamlı bir fark saptanmazken, MCPyV (-) olguların sıklıkla erkek cinsiyette olduğu gözlendi. Morfolojik olarak MCPyV (+) ve (-) olgular arasında sitoplazma özellikleri dışında ayırt ettirici morfolojik bir bulgu saptanmadı. MCPyV (+) ve (-) grupların belirlenmesinde Ab3 klonu CM2B4'e kıyasla daha başarılı bulundu. SK20 negatifliği, p53 ile mutasyonla uyumlu boyanma, Rb1'de ekspresyon kaybı ve yüksek Ki67 skorunun MCPyV (-)'lerin MCPyV (+)'lere göre ayırt ettirici özellikleri olduğu saptandı. Ki67 skorunun uzak metastazı öngörmede ve eşik değerini %50 aldığımızda sağ kalım sürelerinin belirlemesinde faydalı olduğu görüldü. Bununla beraber erkek cinsiyet ve ileri evre (III - IV)'nin hastalık ilişkili sağ kalıma etkisi olduğu saptandı. MCPyV (+) ve (-)'liğinin ise sağ kalıma anlamlı bir etkisi olmadığı gösterildi.

Özet (Çeviri)

Objective: Merkel cell carcinoma (MCC), also known as primary neuroendocrine carcinoma of the skin, is a rare but aggressive tumor. Its diagnosis is based on histopathological and immunohistochemical examinations, and perinuclear punctate staining with Cytokeratin 20 (CK20) is an unexpected diagnostic finding in other neuroendocrine carcinomas. In the light of the discovery of Merkel cell polyomavirus (MCPyV) by Feng et al. in 2008 and molecular studies, it is now known that sun damage and MCPyV play the major role in tumor development. According to geographical region and viral pathogen identification technique, the rate of MCPyV positive cases varies between 49-89% in the literature. Recently, it has been suggested that virus-associated (MCPyV (+)) and sun-damage-related (MCPyV (-)) cases may differ from each other in terms of morphology, immunohistochemistry, and prognosis. Our aim is to divide cases into MCPyV (+) and (-) subgroups with the help of immunohistochemical markers and to investigate the differences between them. Material and Methods: Between 2002 and 2022, patients diagnosed with MCC in the Department of Pathology of Istanbul Faculty of Medicine were identified by scanning the archive records created in the computer environment. Slides of biopsy and excision material of 67 patients were re-evaluated. A total of 13 cases, whose paraffin block material could not be reached or considered unsuitable for the study, were excluded from the study and the study was continued with 54 cases. Appropriate blocks were selected so that the immunohistochemical evaluation could be performed properly. Antibodies to CK20 (clones Ks20.8 and SP33), MCPyV (clones Ab3 and CM2B4), p53 (DO-1), Rb1 (358) and Ki67 (MIB-1) were administered. The clinical parameters of the cases were obtained through the hospital automation system, oncology file archives and, in cases that could not be accessed in this way, one-on-one contact with the patient or patient relatives. Results: Fifty-four patients' ages at the time of diagnosis ranged from 24-91 years, with a mean of 67. 26 patients were female, 28 patients were male. 42 cases demonstrated extremity, head-neck and trunk distribution, and 12 cases were MCC cases with primary nodal involvement without a cutaneous lesion. Tumor diameters of the patients at the time of diagnosis ranged from 0.6-20 cm, and the mean tumor diameter was 3.8 cm. At admission, 10 (18.5%) patients were stage I, 14 (25.9%) patients were stage II, 25 (46.3%) patients were stage III, and 5 (9.3%) patients were stage IV. On histopathological examinations, tumor cells were often round shaped, with narrow cytoplasm and clear chromatin. Cases were rich in mitosis and the number of mitoses per mm2 ranged from 4 to 85. Lymphovascular invasion was detected in 37% of the patients. Immunohistochemical study with MCPyV (clone Ab3) revealed 44 (81.5%) cases with positive results. When we investigated the clinical characteristics of MCPyV (+) and (-) patients, there was no significant difference between them in terms of age and location, while MCPyV (-) cases were male at a rate of 90%. There was no significant difference between MCPyV (+) and (-) cases in terms of morphology, other than larger cytoplasm that is detected more often in MCPyV (-) cases. There were 5 cases which the CM2B4 clone did not stain and 8 cases which it stained weakly and/or at low percentages while they were positive with the Ab3 clone. Only 2 cases were negative with CK20 Ks20.8 and SP33 clones and these cases were MCPyV (-) (p=0.031). Staining compatible with mutation of p53 was found to be 70% and 50% in the MCPyV (-) group and 31.8% and 11.4% in the MCPyV (+) group at the cut-off values of 20% and 50%, respectively (p=0.025 and 0.013). Loss of expression of Rb1 was detected at a rate of 40% in the MCPyV (-) group and 22.7% in the MCPyV (+) group (p=0.020). ≥20% staining with Rb1 was seen only in the MCPyV (+) cases. Ki67 scores of the cases ranged from 15 to 95%, and when we assess the mean of the MCPyV (+) and MCPyV (-) groups in terms of Ki67 scores, it was 54.7% in MCPyV (+) and 71.3% in MCPyV (-) (p=0.020). In our series, disease-related death was observed at a rate of 39.6%, and the mean expected survival time in MCPyV (+) patients was calculated as 111.5±12.8 months, and in MCPyV (-) patients as 50±12.7 months (p=0.393). When the mean Ki67 scores of patients with and without distant metastasis were evaluated, 65.9% and 54.3% values were found (p=0.048). With a threshold value of 50%, patients whose Ki67 score was below 50% was found to have a significantly longer survival (p=0.030). Cox regression analysis showed that male gender and advanced stage (III - IV) shortened the survival (p=0.041 and 0.005). Conclusion: No significant difference was found between 44 MCPyV (+) and 10 MCPyV (-) cases in our series in terms of age and location; nevertheless, it was observed that MCPyV (-) cases were mostly male. Morphologically, no distinctive morphological finding was found between MCPyV (+) and (-) cases, except for cytoplasmic features. Clone Ab3 was found to be more successful in identifying MCPyV (+) and (-) groups compared to CM2B4. It was determined that CK20 negativity, staining compatible with p53 mutation, loss of expression of Rb1 and high Ki67 score were the distinguishing features of MCPyV (-) compared to MCPyV (+) group. Ki67 score was found to be useful in predicting distant metastasis and determining survival times when we set the threshold value of 50%. It was also determined that male gender and advanced stage (III - IV) had an effect on disease-related survival. It was shown that MCPyV status did not have a significant effect on survival.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    417132

    Endometriyum karsinomlarında immünhistokimyasal belirteçlerin (ER, P53, pten, arıd1a, PPP2R1A ve HNF1-β) tanısal sürece katkısı ve prognozla ilişkisi

    Use of immunohistochemical markers (ER, P53, pten, arid1a, PPP2R1A and HNF1-β) in the differential diagnosis of endometrial carcinomas and their prognostic value

    ORHUN ÇIĞ TAŞKIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Kadın Hastalıkları ve Doğumİstanbul Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EKREM YAVUZ

  2. Tez No

    892643

    Derinin bazal hücreli, skuamöz hücreli ve merkel hücreli neoplazilerinde EZH2 immunohisyokimyasal ekspresyonunun değerlendirilmesi

    Evaluation of EZH2 immunohistochemical expression in basal cell, squamous cell and merkel cell neoplasies of the skin

    SENA ECİN DEMEZOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CEM LEBLEBİCİ

  3. Tez No

    709817

    Akciğer kanseri tanısı alan hastaların demografik ve klinik verilerinin değerlendirilmesi: Tek merkez deneyimi

    Evaluation of demographic and clinical data of patients with diagnosis of lung cancer: One center experience

    MEHMET MARUF KAYRAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıVan Yüzüncü Yıl Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET NACİ ALDEMİR

  4. Tez No

    711571

    İleri evre küçük hücreli dışı akciğer kanseri hastalarında inflamasyon markerlarının prognoz üzerine etkisi ve PET/CT parametreleri ile korelasyonu

    Başlık çevirisi yok

    ESRA PİRİNÇÇİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıDicle Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP ORUÇ

  5. Tez No

    91656

    Küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastalarımızın retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    ATİLLA GÜVEN ATICI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Göğüs HastalıklarıOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

Geri Dön