Geri Dön

Türkiye'de bazı toprak biyomühendisliği tekniklerini uygulama potansiyeli: Çatalca örneği

Application potential of some soil bioengineering techniques in Turkey: Example of Çatalca

  1. Tez No: 773797
  2. Yazar: HİLAL TÜRKDOĞDU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HÜSEYİN EMRULLAH ÇELİK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Peyzaj Mimarlığı, Landscape Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Peyzaj Mimarlığı Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 117

Özet

Toprak biyomühendisliği; erozyon, sel ve sığ kitle hareketlerinin kontrolu için tohum, bitki, bitki parçası ve bitki toplulukları gibi canlı materyalin kullanılmasıdır. Bu yöntemle; yamaçlar, kazı ve dolduru şevleri, kıyılar, akarsu/nehir yatakları gibi alanların stabilizasyonu ve bitkilendirilmesi ile işletmesi bitmiş açık maden sahalarının rehabilitasyonu mümkündür. Yöntem malzemelerin yerel olarak, düşük maliyetle temin edilebilmesi ve istihdam açısından sürdürülebilir niteliğe sahiptir. Bu araştırmanın birinci amacı, kuzey Akdeniz ve orta Avrupa ülkelerinde yaygın olarak kullanılan bazı toprak biyomühendislik yöntemlerini bir yamaçta uygulayarak başarısını test etmek, ikinci amacı da Türkiye'de erozyon kontrolu/toprak biyomühendisliğinde kullanılan yöntemleri belirlemektir. İstanbul ili Çatalca ilçesinde yeni inşa edilen Kuzey Marmara Otoyolunda bir kazı şevinde çıplak köklü fidan dikimi, tüplü fidan dikimi, tohum ekimi ile Türkiye'de kullanılmamış olan canlı dal demetleri ve canlı yamaç ızgarasından oluşan toprak biyomühendisliği yöntemleri uygulanmıştır. Yöntemlerin erozyon kontrolundaki başarıları, yersel ölçümle (metal erozyon çubukları) ve insansız hava aracı (İHA) ile belirlenmiştir. Yöntemlerin erozyon koruma oranları; ot tohumu ekimi, canlı dal demeti, çıplak köklü fidan dikimi, canlı yamaç ızgarası ve kaplı fidan dikimi şeklinde sıralanmıştır. Araştırma kapsamında kullanılan bitkilerin yaşama yüzdeleri; Robinia pseudoacacia L. için % 74,36, Juniperus horizontalis Moench için % 88,64 Pyracantha coccinea M.Roem. için % 97,78'dir. Türkiye'de toprak biyomühendisliği konusunda kullanılan yöntemleri belirlemek için 12 ilde 29 farklı sahaya gidilerek yaygın olarak kullanılan yöntemler belirlenmiştir. Bu yöntemlerin kuru duvar eşik, kafes tel eşik, kafes tel çit teras, geonet serilmesi, ahşap eşik, kutu gabion eşik, taş kordon, örme çit, sulu ekim, çuval sedde, çalı takviyeli/demetli teras, ekolojik kutu, örme çit ve perde yapımı, karelaj şeklinde rüzgâr perdesi, ön kumul teşkili-ön rüzgâr perdesi, cep tipi teras, fidan dikimi, tohum ekimi, toprak işleme, harçlı ıslah sekisi ve harçlı taş duvar eşik olduğu görülmüştür.

Özet (Çeviri)

Soil bioengineering is the use of living material such as seeds, plants, plant parts and plant communities to control erosion, torrent and shallow mass movements. With this method; it is possible to stabilize and plant areas such as slopes, cut and fill slopes, coasts, stream/river beds, and rehabilitation of abandoned open-pit mines. The method is sustainable in terms of the local availability of materials at low cost and the employment. The first aim of this research is to test the success of some soil bioengineering methods commonly used in northern Mediterranean and central European countries by applying them on a slope, and the second aim is to determine the methods used in erosion control/soil bioengineering in Turkey. Soil bioengineering methods consisting of bare-root planting, container-grown planting, seeding and, live branch bundles and live slope grid, which have not been used in Turkey, were applied in a cut slope on the newly built Northern Marmara Highway in Çatalca district of Istanbul province. The success of the methods in erosion control was determined by ground survey (metal erosion pins) and unmanned aerial vehicle (UAV). The protection rates of the methods are listed as follows: grass seeding, live fascines, bare root planting, live slope grating and container-grown planting. The survival percentages of the plants used in the study were: 74.36% for Robinia pseudoacacia L., 88.64%, for Juniperus horizontalis Moench and 97.78% for Pyracantha coccinea M.Roem. In order to determine the methods used in soil bioengineering in Turkey, 29 different sites in 12 provinces were visited and commonly used methods were determined. These methods are dry wall sill, wire fence sill, wire fence terrace, geonet cover, wooden sill, box gabion sill, stone cord, wattle fence, hydroseeding, soil filled bag sill, brush reinforced terrace, eco box, brush and wooden fence, grid windbreake, foredune formation, windbreaks, pocket-type terrace, planting, grass seeding, tillage, check dam with mortar and sill with mortar.

Benzer Tezler

  1. Molecular and biological investigations of damping-off and charcoal-rot diseases in sunflower

    Ayçiçeğindeki dip çürümesi ve kök boğazı hastalıklarının moleküler ve biyolojik araştırılması

    AMER FAİZ AHMED MAHMOUD

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2010

    BiyolojiSabancı Üniversitesi

    Biyoloji Bilimleri ve Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. HİKMET BUDAK

  2. Bazı Alkanna türlerinin biyoaktivite rehberli izolasyon yöntemi kullanılarak çeşitli kanser hücreleri üzerindeki sitotoksik etkilerinin in vitro ortamda taranması

    In vitro screening of cytotoxic effects of some Alkanna species on various cancer cell lines by using bioassay-guided isolation

    ŞEBNEM BIÇKICI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    BiyomühendislikEge Üniversitesi

    Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ERDAL BEDİR

  3. Bazı bölgelerimizde üretilen şarapların resveratrol düzeyleri ve bölgelerin ekolojik koşullarının resveratrol içeriği üzerine etkileri

    Resveratrol concentrations of wines produced in some regions of turkey and effects of ecological conditions of regions on resveratrol amounts

    BELKIS ÇAYLAK ADIGÜZEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    BiyokimyaEge Üniversitesi

    Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. UFUK YÜCEL

    Y.DOÇ.DR. NEDİM ÇETİNKAYA

  4. İç Anadolu bölgesinde farklı yaşlardaki karaçam ağaçlandırma sahalarında toprak ve bitkideki bazı besin elementleri oranlarının yıllara göre değişimi

    Variation of amount of some nutrients of soil and plant in different aged black pine plantation sites in Inner Anatolia region

    ADEM SEÇİLMİŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiDüzce Üniversitesi

    Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT SARGINCI

  5. Organik incir yetiştiriciliğinde farklı toprak iyileştiriciler ve besin maddelerinin verim ve kalite üzerine etkileri

    Effects of different soil improvers and nutrients on yield and quality in organic fig cultivation

    EZGİ OKAN ARIKAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    ZiraatAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ENGİN ERTAN