Majör depresyon tanısı almış yetişkin bireylerde krill ve balık yağı alımının klinik ve biyokimyasal bulgular ve yeme davranışı üzerindeki etkisinin incelenmesi
Investigation of the effect ff krill and fish oil intake on clinical and biochemical findings and eating behavior in adult individuals with major depression disorders
- Tez No: 791264
- Danışmanlar: PROF. DR. FUNDA PINAR ÇAKIROĞLU
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 192
Özet
Balık yağı ile özdeşleştirilen n-3 PUFA, MDB üzerine etkisi en fazla araştırılan farmakolojik olmayan yöntemlerde konularından biri olmuştur. Ancak balık yağıyla benzer içeriğe ve farklı yapısal formlara sahip olan krill yağı ile ilgili depresyon üzerindeki etkisinin karşılaştırıldığı çalışmalar sınırlıdır. Bu araştırma, MDB tanısı konmuş bireylerde krill ve balık yağının kullanımının klinik etkileri, biyokimyasal bulgular ve yeme davranışı üzerindeki etkinliğini değerlendirmek amacı ile yapılmıştır. Araştırmaya 19-65 yaş aralığında olan psikiyatri kliniğinde MDB tanısı almış 57 birey alınmıştır. Çalışmada dahil edilme ve dışlama kriterleri uygulandıktan sonra randomizasyon gerçekleştirilmiş olup katılımcılar üç gruptan birine dahil edildiler. Bu gruplar; 1) krill yağı [(n=17), (EPA=340 mg, DHA=180 mg)], 2) balık yağı [(n=17), (EPA=360 mg, DHA=240mg)], 3) plasebo [(n=16), (EPA=0 mg, DHA=0 mg)]. Müdahale süresi 8 hafta olup, müdahale başlangıcında ve sonunda katılımcıların antropometrik ölçümleri, biyokimyasal bulguları ve besin tüketim kayıtları alınmış ve katılımcılara HDDÖ, DASS-21 ve ABİS ölçeği uygulanmıştır. Verilerin istatiksel analizinde SPSS ve R studio yazılım programından yararlanıldı. Çalışmaya dahil edilen katılımcıların yaş ortalaması 36,1±12,7 yıldır. Araştırma grupları arasında sosyo demografik özellikleri ve yaşam tarzı faktörleri benzerdir (p>0,05). Araştırma gruplarının kendi içerisinde zamana bağlı olarak antropometrik ölçüm değerleri benzer bulunmuştur. Krill, balık ve plasebo grubunun ortalama HDDÖ skoru sırasıyla 19,1±6,1, 19,6±5,5 ve 21,3±5,2'dir. Müdahalenin sonlanması ile birlikte krill ve balık yağı grubunun ortalama HDDÖ skoru sırası ile 8,5±1,2 ve 10,0±1,2 azalırken (p0,05). Aşırı besin isteği ölçeğine ait yemek isteme ve/veya yemek istemeye karşı koyamama halinde hissedilen suçluluk alt boyutu incelendiğinde plasebo grubunda müdahale sonrası medyan puanı (8,0 (6,0-9,7)) öncesine (5,5 (4,0-7,0)) kıyasla daha yüksek bulunmuştur (p0,05). Krill yağı alanların ortalama HbA1c oranları ve plazma trigliserid düzeyleri müdahale öncesine kıyasla sonunda daha düşüktür. Ayrıca hem krill hem de balık yağı grubunda plazma HDL-c ve ürik asit konsantrasyonu müdahalenin sonunda başlangıca kıyasla artış görülmüş ve bu farklılıklar istatiksel açıdan önemlidir. Sonuç olarak, hem krill hem de balık yağının depresyonu iyileştirmede güvenilir ve etkili bir adjuvan tedavi olarak kabul edilmelidir. Ancak krill ve balık yağının birbirlerine karşı belirgin bir üstünlüğü bulunmamıştır.
Özet (Çeviri)
The n-3 PUFA, associated with fish oil, has been one of the most studied non-pharmacological subjects for its effect on MDD. However, studies comparing the effect of krill oil, on depression are limited, that has similar content and different structural forms with fish oil. This study was conducted to evaluate the effectiveness of the use of krill and fish oil on clinical effects, biochemical findings and eating behavior in individuals diagnosed with MDD. We included 57 adult individuals diagnosed with MDD in the psychiatry clinic in this study. Randomization was performed after inclusion and exclusion criteria were applied in the study, and participants were included in one of three groups. These groups are; 1) krill oil ((n=17), (EPA=340 mg, DHA=180 mg)), 2) fish oil ((n=17)), (EPA=360 mg, DHA=240 mg), 3) placebo ( (n=16), (EPA=0 mg, DHA=0 mg)). The duration of the intervention was 8 weeks. Anthropometric measurements, biochemical findings and food consumption records of the participants were taken at the beginning and end of the intervention, and Hamilton depression rating scale (HDRS), depression anxiety stress-21 (DASS-21) and food craving questionnaire (FCQ) was applied to the participants. Statistical Package for Social Sciences (SPSS) and R studio software were used for statistical analysis of the data. The mean age of the participants included in the study was 36.1±12.7 years. Socio-demographic characteristics and lifestyle factors were found to be similar among the study groups (p>0.05). Anthropometric measurement values were found to be similar within the research groups depending on time. The mean HDRS scores of the krill oil, fish oil, and placebo groups were 19.1±6.1, 19.6±5.5, and 21.3±5.2, respectively. At the end of the intervention, the mean HDRS score of the krill and fish oil groups decreased by 8.5±1.2 and 10.0±1.2, respectively (p0.05). When the“guilt felt in wanting to eat and/or not being able to resist wanting to eat”sub-dimension of the FCQ scale was examined, the median score of the placebo group after the intervention (8.0 (6.0-9.7)) was higher than pre-intervention (5.5 (4.0-7.0)) (p0.05). The mean HbA1c ratio and plasma triglyceride levels of those who received krill oil were lower at the end of the intervention than the pre-intervention. In addition, plasma HDL-c and uric acid concentrations increased at the end of the intervention compared to baseline in both the krill and fish oil groups, and these differences are statistically significant. In conclusion, both krill and fish oil should be considered as a safe and effective adjuvant therapy in curing depression. However, no significant superiority was found between krill and fish oil.
Benzer Tezler
- Sjögren sendromlu hastalarda psikiyatrik hastalık sıklığı ve klinik parametreler ile ilişkisi
Psychiatric disease frequency in patients with sjogren's syndrome and its relationship with clinical parameters
IBRAGIM SHKUROV
- Ayrılma anksiyetesi için yapılandırılmış Klinik Görüşme, Çocukluk ve Yetişkinlik Ayrılma Anksiyetesi Ölçekleri'nin geçerlik ve güvenirliği
The Validity and Reliability of Turkish Version of Separation Anxiety Symptoms Inventory (SASI), Adult Separation Anxiety Questionnaire (ASA), and Structured Clinical Interview For Separation Anxiety Symptoms (SCI-SAS)
MELİHA DİRİÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
NörolojiDokuz Eylül ÜniversitesiKlinik Sinir Bilimler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TUNÇ ALKIN
- Majör depresif bozukluk tanısı konmuş kadınların depresyon düzeyi ile çocukluk çağı istismarı arasındaki ilişkide öz-şefkat ve psikolojik dayanıklılığın aracı rollerinin araştırılması
Examination of the mediation of self-compassion and psychological resiliency among individuals diagnosed as major depressive disorder with sexual abuse history
KADER BAHAYİ
Doktora
Türkçe
2021
PsikolojiDoğuş ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE NEVZAT MUHTAR
- Genç yetişkinler için yönetici işlevlere odaklanan bilişsel davranışçı bir program geliştirme ön çalışması
A preliminary research to develop a cognitive behavioral program focused on executive functions for young adults
BELİZ BİCİL TOKAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
PsikolojiEge ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMİNE OYA SORİAS
- Majör depresif bozukluk tanılı hastalarda çocukluk çağı travmalarının hastalık şiddetiyle ilişkisinde ruminasyonun aracılık etkisi
The mediation effect of rumination on the relationship of childhood traumas to the severity of depression in patients with major depressive disorder
ESRA YALIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KAMİL NAHİT ÖZMENLER