Creative evolution in architecture: A critical inquiry into new relations of objectile, subjectile and intelligent spaces
Mimarlıkta yaratıcı evrim: Teknolojik nesne [objectıle]-öznel arayüz [subjectıle] ve akıllı mekanların yeni ilişkileri üzerine eleştirel bir araştırma
- Tez No: 792386
- Danışmanlar: PROF. DR. GÜVEN ARİF SARGIN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Mimarlık, Mühendislik Bilimleri, Şehircilik ve Bölge Planlama, Architecture, Engineering Sciences, Urban and Regional Planning
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Bina Bilgisi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 422
Özet
Bu tez, mimarlığın, ileri teknolojik ve endüstriyel devrimlerin süregelen etkileriyle evirilen değişimlere nasıl yanıt verdiğini araştırmaktadır. Bu araştırma, mimarlıkta yaratıcı evrimi tanımlamakta, insan-teknoloji ilişkilerinde ve yapılı çevrede evirilen unsurları ele almaktadır. Endüstri 5.0'ın yaklaştığı bu dönemde, araştırma mimarlığın öznesini insan-teknoloji ilişkileri bağlamında yeniden konumlandırmaktadır: Yeni bilimsel paradigmalar ve buna koşut teknolojik gelişimler, mimarlık pratiğinde temelde Endüstri 4.0 ile dönüşen yaratıcı ve standart olmayan üretim olanakları ile mimar-özne için yeni tasarım ve üretim araçları sunmaktadır. Bu dönüşümün aynı zamanda mimarlık pratiğinde akıllı mekanlar, bilimsel ve akademik kurumların öğrenen çevreleri olan akıllı kampüsler vasıtasıyla yeni 'yeni eşikler' ve örgütsel dinamikler oluşturacağı ileri sürülmektedir. Bu anlamda bu tez akıllı mekanları, teknolojik nesne (Objectile)-öznel arayüz (Subjectile) arasındaki yeni ilişkileri anlamak için, evirilen yapılı çevre, tasarım ve teknoloji harikalarını takip eden üretimdeki yeni gelişmeler bağlamında ele almaktadır. Araştırma bu bağlamda, yeni özne-teknoloji-çevre ilişkilerinde teorik çerçeve ve kavramları tanımlamak için ilgili araştırma ve mekânsal durumları içerik ve zamanviii mekân analizlerine tabi tutmaktadır. Henri Bergson'un yaratım, yaratıcılık ve evrim üzerine fikirlerini değerlendiren bu çalışma, araştırma problemini öncelikle yeni teknolojik nesne (Objectile) ve öznel arayüz (Subjectile) ilişkileri üzerine yöneltmektedir. Dönüşen üretim koşullarına başat mimarlık pratikleri dışsal etmenlere de bağlı olarak farklı evrimsel süreçler içermektedir. 20. Yüzyılın ilk çeyreğinden günümüze kadar uzanan mimarlık pratiğinin teknolojiyle dönüşümü, nihayetinde akıllı mekanlar, akıllı şebekeler, yapıda otomasyon ve insan-bilgisayar etkileşimiyle yeni bir döneme ulaşmıştır. Buna bağlı olarak bu araştırmada, üretim, teknoloji ve bilimdeki zorlu araştırmaları irdeleyen mimarlar, teknoloji ve çevre arasındaki karmaşık ilişkiler üzerine bir inceleme sürdürülmüştür. Bu kapsamda, araştırma evirilen mimarteknoloji-çevre ilişkilerine bakarak mimarlıkta yaratıcı evrimi tanımlamayı hedeflemektedir. Araştırma bu hedefi gerçekleştirmekte, yapay (zekâ) sinir ağları, çok etmenli sistemler, kolektif modeller ve kitle kaynak kullanım yöntemlerinin, zamanmekânsal örnekler, mimari pratik ve teorilerle nasıl analiz edilip sınıflandırılarak uygulanabileceğini irdelemektedir. Sonuçta, bu tez teknolojik nesne (Objectile)-öznel arayüz (Subjectile) ve yapılı çevre arasındaki ilişkileri anlamakta ele alınan metot, model ve araştırmaların akıllı mekanlar, bilimsel/akademik kurumlarda öğrenen çevreler ve akıllı kampüslerle nasıl uygulandığını değerlendirmektedir.
Özet (Çeviri)
This thesis investigates how architecture has responded to evolutionary changes under the ongoing influences of advanced technologies and industrial revolutions. It considers the evolutionary aspects of human-computer interactions and the built environment in describing the creative evolution in architecture. In the period approaching Industry 5.0, the research relocates the subject of architecture in the context of human-technology relations: novel scientific paradigms and coexisting technological developments offer creative and non-standard production opportunities with new design and production tools for the architect-subject in architectural practice, the majority of which evolved within Industry 4.0. It is claimed that this transformation also implies new thresholds in architectural practice and new organizational dynamics via intelligent spaces and learning environments of scientific and academic institutions, as in smart campuses. Hence, the research aims to study intelligent spaces in the context of evolutionary built environment, design, and recent developments in production, following state-of-the-art technologies, to grasp new relations between Objectile and Subjectile. In this regard, to define the theoretical boundaries with key concepts for new subjecttechnology-environment relations, the research applies both content andvi spatiotemporal analysis to the related research and selected cases. Evaluating Henri Bergson's seminal ideas on creation, creativity, and evolution, the research initially defines the research problem on new Subjectile-Objectile relations. Architectural practices that are dominated by transformed production conditions also include different evolutionary processes depending on certain factors outside the field of architecture itself. The dominant transformation of architectural practice from the first quarter of the 20th century has ultimately reached the present period, with smart spaces, intelligent networks, automation in construction, and new human-computer interactions. In this research, an exploration of the complex modalities between architects, technology, and the built environment through challenging inquiries into the industry, technology, and science is conducted accordingly. In this scope, this research aims to define creative evolution in architecture by considering evolving architect-technology-environment relations. To achieve this aim, the research inspects how artificial (intelligence) neural networks, multi-agent systems, collective models, and crowdsourcing methods can be analyzed, classified, and applied through spatiotemporal examples, architectural practices, and theories. Finally, the thesis evaluates how these investigated methods, abstract models, and research are applied through intelligent spaces, learning environments in scientific/academic institutions and smart campuses in understanding new relations between Objectile, Subjectile, and the built environment.
Benzer Tezler
- Criticality of the embodied mind within spatial experiences
Bedenleşen zihnin mekansal deneyimler yoluyla eleştirelliği
BİLGE CAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA ERKÖK
- Making and breaking authorship, potentials in architectural design studio
Müellifliğin inşaası ve bozulmasında mimari tasarım stüdyosunun potansiyelleri
SEVGİ TÜRKKAN
Doktora
İngilizce
2016
Eğitim ve Öğretimİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ARZU ERDEM
- Speculative architecture as a critical and creative act in the architectural learning environment
Mimari öğrenme ortamında eleştirel ve yaratıcı bir eylem olarak spekülatıf mimarlık
DEFNE ÇAKIR KIRMACI
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
MimarlıkTOBB Ekonomi ve Teknoloji ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TAYYİBE NUR ÇAĞLAR
YRD. DOÇ. DR. SELDA BANCI
- Kentsel mekan üretim süreçlerinde mimarın rolü: İstanbul örneği
The role of the architect in the production of urban space: Istanbul example
EVREN AYSEV DENEÇ
Doktora
Türkçe
2013
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İPEK AKPINAR
PROF. DR. ARDA İNCEOĞLU
- Mimarlıkta özgünlük arayışları: 1950-60 arası Türkiye modernliği
The issue of originality in architecture: Turkish modernity in the period of 1950-60
İLKER FATİH ÖZORHON
Doktora
Türkçe
2008
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TÜRKAN ULUSU URAZ