Geri Dön

Dijital mimari miras bağlamında koruma olasılıkları

Possibilities of preservation in the context of digital built heritage

  1. Tez No: 792798
  2. Yazar: MERVE YILDIRIM
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. CEYLAN İREM GENÇER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Mimarlık, Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Rölöve-Restorasyon Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 350

Özet

Gündelik hayatımızın içine entegre olan temel düzeydeki teknolojiler çevremizi algılamamızda bize yeni farkındalıklar kazandırmaktadır. Dijitalleşme ile iç içe bir yaşam sürsek de kültürel mirası koruma alanında kullanılan teknolojilerin adaptasyon sürecinin görece yeni olarak tanımlamak mümkündür. Kültürel miras unsurları dijital ortamın öznesi olduğunda, dijital ortam uygulamalarının geliştirilmesinde kültürel mirasa ve dijital ortama temas eden uzmanların ortak çalışması gereklidir. Koruma uzmanlarının kültürel varlıkları değerlendirirken teknolojiyi etkin kullanabilmesi için çağdaş teknolojinin kapasitesini ve imkanlarını bilmesi gereklidir. Çünkü her kültür nesnesinin özgün içeriğini değerlendirirken çalışmasını kolaylaştırıp bilgisini zenginleştirecek teknolojileri veri, yazılım, donanım ve bilgisayar bilimcilerini yönlendirerek geliştirebilecek kişi yine koruma uzmanlarıdır. Bu disiplinleri ayrı alan olarak kabul etmek, koruma ilkelerine ve ihtiyaçlarına göre yapılandırılmasını sağlamamak kültürel mirasın dijital ortamda manipüle edilmesine, yanlış yorumlanmasına ve değer atfedilmemiş bilgilerin kaybolmasına sebep olabilir. Koruma alanında yeni yöntemlerin kullanımı her dönem sorgulanan bir durum olsa da zaman ile sürekli mücadele içinde bulunma durumu koruma uzmanlarını, yenilikleri denemeye yöneltmiştir. Fakat kültürel mirasın fiziksel korunma sorunları konuşulurken kültürel mirasın dijital ortamda korunması ve kalıcılığının sağlanmasına yönelik konular genelde mimari koruma uzmanları için arka planda kalmaktadır. Mimari koruma uzmanları belgelemeyi koruma eyleminin temeli olarak kabul etse de verinin potansiyelini genellikle ortogonal çizimleri ve karar metinlerini zenginleştiren materyaller olarak değerlendirmektedir. Bu tüm ülkeler için geçerli olmasa da Türkiye için böyledir. Oysa ki verinin niteliği, özellikleri ve potansiyeli bilindiği takdirde boyutlar arası etkileşim gerçekleşebilir. Günümüz teknolojisiyle bütünleşik olmayan ve veriyi gündemine almayan koruma eylemleri veri ve bilginin sürdürülebilirliğini de sekteye uğrattığı söylenebilir. Dijital veri ile uğraşan arşivleme uzmanları dijital korumaya yönelik hızlı bir ilerleme kaydetse de Türkiye'de mimari koruma uzmanlarının konuyu doğrudan hedef alan ve bütüncül bir bakış sunan çalışmaları bulunmamaktadır. Bu alandaki akademik katkıyı artırmak için dijital mirasın çalışma alanı olan mimari mirasın bir ön adım olarak betimlenmesi gerektiği düşünülmüştür. Özellikle UNESCO'nun 2003 yılında yayımlandığı 'Dijital Mirasın Korunması Sözleşmesi'nden yola çıkarak sözleşmeyi zenginleştiren kongre, kongre yayınları, kongre öncesi ve sonrası genel akademik yayınlardaki ilerlemeler derlenmiştir. Tez kapsamında öncelikle teknolojiyle ortaya çıkan kavramlar ve ilişkiler sunulmuş ardından sırasıyla dijital mirasın mevzuatına, farklı disiplinlerin odak noktası olarak mimari mirasın dijital ortama aktarılma ve değerlendirilme adımlarına değinilmiştir. Amaç mimari koruma projeleri için geliştirilen sonuç odaklı yaklaşımların dijital miras bağlamında çerçevesini veri edinim aşamasından kullanıcının erişimine sunacak şekilde genişletmek, temas halinde olunan güncel disiplinleri ve aktörleri tanımlamak, disiplinler arası iletişim için temel düzeyde prosedürler ve standartlara dayalı bir altlık sunmak ve karmaşık mimari koruma projesi süreçlerinin iyileştirilmesine yönelik adımlar önermektir.

Özet (Çeviri)

The basic level technologies integrated into our daily life gives us new awareness to perceive our environment. in our perception of our environment. Although we live a life intertwined with digitalization, it is possible to define the adaptation process of the technologies used in the field of cultural heritage protection as partially new. When cultural heritage assets are the subject of the digital environment, the joint work of experts who have contact with the cultural heritage and the digital environment is necessary in the development of digital media applications. The capacity and possibilities of modern technology should be known for conservation specialists to use technology effectively when evaluating cultural assets. Because the person who can develop technologies that will facilitate the study and enrich the knowledge of data, software, hardware, and computer scientists by directing them while evaluating the original content of each cultural object is also conservation specialists. Accepting these scientific as fields discrete field and not ensuring that they are structured according to the principles and needs of conservation may cause cultural heritage to be manipulated, misinterpreted in the digital environment and the loss of unvalued information. Although the use of new methods in the field of conservation is questioned every period, the situation of constantly struggling with time has led conservation experts to try innovations. However, while the problems of physical protection of cultural heritage are discussed, the issues related to the protection and permanence of cultural heritage in the digital environment usually remain in the background for architectural conservation experts. Although architectural conservation experts accept documentation as the basis of conservation action, they generally evaluate the potential of data as materials that enrich orthogonal drawings and written decisions. Although this is not true for all countries, it is the case for Turkey. However, if the nature, properties, and potential of the data are known, interdimensional interaction can take place. It can be said that protection actions that are not integrated with today's technology and do not take data into their agenda also disrupt the sustainability of data and information. Although archiving specialists dealing with digital data are making rapid progress towards digital preservation, there are no studies by architectural preservation specialists in Turkey that directly target the subject and offer a holistic view. In order to increase the academic contribution in this field, it was thought that architectural heritage, which is the field of study of digital heritage, should be described as a preliminary step. In particular, based on the 'Charter on the Preservation of the Digital Heritage' published by UNESCO in 2003, the congress, congress publications, general academic publications before and after the congress, which enrich the convention, were compiled. Within the scope of the thesis, first, the concepts and relationships arising with technology are presented, then, respectively, the legislation of digital heritage, the steps of transferring architectural heritage to the digital environment and evaluating it as the focus of different disciplines are discussed. The aim is to expand the framework of resultoriented approaches developed for architectural conservation projects in the context of digital heritage in a way that makes them accessible to the user from the stage of data acquisition, to identify the current disciplines and actors with whom we are in contact, to provide a basic level of procedures and standards-based framework for interdisciplinary communication and to propose steps for improving complex architectural conservation project processes.

Benzer Tezler

  1. From point cloud to HBIM: Investigating the possibilities of using high resolution data acquisition techniques

    Yüksek çözünürlüklü veri toplama teknikleri kullanılarak nokta bulutundan tarihi yapı bilgi modellemesi yaratma olasılıklarının araştırılması

    ZÜHAL DURAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    Jeodezi ve Fotogrametriİstanbul Teknik Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CENGİZHAN İPBÜKER

  2. Tarihi ahşap yapıların onarımı için kural tabanlı yaklaşım: Göğceli Cami örneği

    Rule based approach for historical timber structure: case of Göğceli Mosque

    MEHMET SALİH ÖZALP

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Bilişim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MİNE ÖZKAR KABAKÇIOĞLU

  3. HBIM for the conservation of historical buildings: A bibliometric analysis

    Tarihi binaların korunması için HBIM: Bibliyometrik bir analiz

    NAJİBULLAH AGAJAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    MimarlıkBahçeşehir Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SUZAN GİRGİNKAYA AKDAĞ

  4. Arkeolojik miras bilgi yönetimi: HBIM Erythrai (Ildır) örneği

    Archaeological heritage information management: HBIM Erythrae (Ildır)

    TUĞBA SARICAOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    MimarlıkDokuz Eylül Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEZİHAT KÖŞKLÜK KAYA

  5. Anıt eserlerin dönem özelliklerinin aktarılması bağlamında dijital restitüsyon önerisi: Süleymaniye Camisi ana kubbe örneği

    Digital restitution proposal in the context of transferring the period characteristics of monumental works: Süleymaniye Mosque main dome example

    AYŞEGÜL AÇAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    MimarlıkFatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ONUR ŞİMŞEK