Mimari tasarımda dijital ortamın forma etkisi
The effect of digital environment on format in architectural design
- Tez No: 795871
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ İBRAHİM BAKIR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 161
Özet
Bu çalışmanın genel amacı, mimari formun dijital tasarım ortamlarının etkisiyle ve dijital ortam olanaklarıyla, geleneksel ortamlardan ne tarafa yöneldiğini ve değiştiğini araştırmaktır. Gelişen teknolojinin etkisindeki mimarlığın önemli öğelerinden biri olan form kavramının, tasarım süreci, teknoloji, malzeme, mekân ve estetik gibi öğeleriyle birlikte, dijitalleşmeden sonraki aşamalarını açarak, değişimi ve gelişimi üzerinde durulmaktadır. Tasarım, literatürde bir problem çözme etkinliği olarak tanımlanmaktadır. Bu çözümlere ulaşırken tasarım farklı aşamalardan geçer. Tasarım süreci son ürünün niteliğini belirlemesiyle önem göstermektedir. Tasarım sürecini ve son ürünün niteliğini tasarım oluştururken kullanılan araçlar da etkilemektedir. Geleneksel tasarım ortamlarında karşılaşılan sorunlar nedeniyle teknolojinin gelişmesi mimarları dijital tasarım ortamı araçlarını kullanmaya yöneltmiştir. Bu araçlar tasarım sürecini doğrudan etkilemektedir. Teknolojiyle birlikte geleneksel tasarım ortamlarının yerine dijital tasarım ortamları almaya başlamış ve mimarların tasarım üretme ortamlarının sayısı artmış ve farklılaşmıştır. Dijital tasarım ortamları mimarlara tasarımlarında yeni bakış açıları getirdiği bilinmektedir. Geleneksel tasarım ile dijital tasarım süreçleri kullanılan araçlar ile kurulan işbirliğinden dolayı birbirinden farklılık göstermektedir. Örneğin; dijital tasarımda binanın performansını ve doğaya verdiği tepkiyi simüle edilebilir, sanal olarak mekanlar deneyimlenebilir veya çok sayıda alternatif üretilebilir. Böylelikle tasarım, aynı anda gelişen tüm aşamaları kapsayan bir ortam haline gelmiştir. Çünkü tasarım ürünün niteliğini tasarım süreci ve ortamları de etkilemektedir. Tasarım aşamasında kullanılan sistemler üretimde de kolaylıklar sağladığı bilinmektedir. Tasarım aşamasında dijital tasarım ortamlarının sağladığı avantajlar tasarımcıya, tasarımcının aklına gelebilecek tüm öklid dışı geometrinin oluşturulabildiği, formun dinamikleştiği ve esnekleştiği alternatifleri sunmuştur. Elde edilen son tasarım ürününün formunun şekillenmesinde tasarım sürecinde geleneksel veya dijital tasarım ortamlarının etkisi önem göstermektedir. Geleneksel tasarım ortamlarına göre yeni bir zemin sunan dijital tasarım ortamlarının mimari forma etkisini anlamak için iki ortamı da mesleki hayatında deneyimleyen Antalya ilinde büro tescili olan 40 mimar ile anket çalışması yapılmıştır. Mimarın dijital tasarım ortamlarını kullanılmadığı dönemlerde geleneksel tasarım ortamlarının kullanılması ve daha sonra dijital tasarım ortamlarını kullanmaya başlaması karşılaştırmalı değerlendirme açısından önem göstermektedir. Yapılan anket verilerini değerlendirmek için IBM SPSS 26 veri analizi programından yararlanılmıştır. Analiz sonuçlarıyla grafikler elde edilmiştir. Bu grafikler değerlendirme için bir alt yapı oluşturmuştur. Elde edilen veriler sonucunda dijital tasarım ortamının ağırlıklı olarak 0-10 yıl mesleki tecrübeye sahip mimarların kullandığı, bu mimarların tasarım düşüncelerini geleneksel tasarım ortamına aktarmada yavaş olduklarını belirtmelerine rağmen irrasyonel form üretiminde dijital tasarım ortamından daha çok geleneksel tasarım ortamı kullandıkları, yine form oluşturma aşamasında dijital tasarım ortam kullanımının az olduğu anlaşılmıştır. 20 yıl ve üstü mesleki tecrübeye sahip mimarların ise günümüz koşullarında dijital tasarım ortamına ihtiyaç duydukları ve bu ihtiyacı kendi elemanlarından veya dışarıdan hizmet alarak giderdikleri görülmektedir. 10 yıl ve üstü mesleki tecrübeye sahip mimarların ise tasarımlarında nadiren irrasyonel formlar tercih ettikleri ve bunların üretiminde dijital tasarım ortamı tercih edebildikleri görülmektedir.
Özet (Çeviri)
The general aim of this study is to investigate the direction and change of architectural form from traditional environments with the effect of digital design environments and digital media possibilities. The concept of form which is one of the important elements of architecture under the influence of developing technology, together with its elements such as design process, technology, materials, space and aesthetics, goes beyond the stages after digitalization and focuses on the change and development. Design is defined as a problem solving activity in the literature. While reaching these solutions, the design goes through different stages. The design process is important as it determines the quality of the final product. The tools used in the design process also affect the design process and the quality of the final product. Due to the problems encountered in traditional design environments, the development of technology has led architects to use digital design environment tools. These tools directly affect the design process. With technology, digital design environments have started to replace traditional design environments and the number of architects' design production environments has increased and differentiated. It is known that digital design environments bring new perspectives to architects in their designs. Traditional design and digital design processes differ from each other due to the cooperation established with the tools used. For example; In digital design, the performance of the building and its response to nature can be simulated, spaces can be experienced virtually, or many alternatives can be produced. Thus, design has become an environment that covers all the stages that develop simultaneously. Design also affects the quality of the product, design process and the environments. It is known that the systems used in the design phase also provide convenience in production. In the design process, digital design environments provide the designer with all the alternatives that the designer can think of, creating non-Euclidean geometry, where the form becomes dynamic and flexible. The influence of traditional or digital design environments in the design process is important in shaping the form of the final design product. In order to understand the effect of digital design environments which offer a new ground compared to traditional design environments, on architectural form, a survey was conducted with 40 architects who have registered offices in Antalya and have experienced both environments in their professional life. The use of traditional design environments when the architect is not using digital design environments and then starting to use digital design environments is important in terms of comparative evaluation. IBM SPSS 26 data analysis program was used to evaluate the survey data. Graphs were obtained with the analysis results. These graphs formed an infrastructure for evaluation. As a result of the data obtained, they stated that the digital design environment is predominantly used by architects with 0-10 years of professional experience and that these architects are slow to transfer their design ideas to the traditional design environment. Despite this, it has been understood that they use more traditional design environment than digital design environment in the production of irrational forms, and the use of digital design media is less in the form creation process. It is seen that architects with 20 years or more professional experience need a digital design environment in today's conditions and they meet this need by getting services from their own staff or from outside. It is seen that architects with 10 years or more professional experience rarely prefer irrational forms in their designs and they can prefer digital design environment in their production.
Benzer Tezler
- Translating intuitive aspects of conceptual model into the digital realm
Kavramsal modelleri̇n sezgi̇sel boyutunun di̇ji̇tal ortama aktarılması
ELİF AKTAŞ
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiBilişim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MİNE ÖZKAR
- Design as transformation: An alternative approach
Dönüşüm olarak tasarım: Alternatif bir yaklaşım
HASAN GÖKBORA
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiBilişim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MERYEM BİRGÜL ÇOLAKOĞLU
- Mimari tasarım eğitiminde sarmal sanal gerçeklik ortamının mekansal ilişkilerin algısına etkisi
The effect of the immersive virtual reality on perception of topological relations in architectural design education
İLKE YILDAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiBilişim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLEN ÇAĞDAŞ
- Mimari tasarımda topolojik yaklaşımlar üzerine bir araştırma
A research on the topological approaches in architectural design
NACİYE MİRABOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
MimarlıkGazi ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ADNAN AKSU
PROF. DR. TAYYİBE NUR ÇAĞLAR
- Designing digitally-enhanced environments for children's play with everyday objects
Çocukların günlük nesnelerle kurdukları oyunlar için sayısal teknolojiyle desteklenmiş ortamlar tasarlamak
İPEK KAY
Doktora
İngilizce
2021
Bilim ve Teknolojiİstanbul Teknik ÜniversitesiBilişim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MİNE ÖZKAR KABAKÇIOĞLU