Geri Dön

Marmara Bölgesinde ruminantlarda görülen enterotoksemi olgularının histopatolojik ve immunohistokimyasal bulgularının araştırılması ve elısa ile tiplendirilmesi

Investigation of histopathological and immunohistochemical findings of enterotoxemia cases in ruminants in the Marmara Region and typing them with elisa

PDF İndir

  1. Tez No: 802689
  2. Yazar: OSMAN DOĞAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUSTAFA ORTATATLI
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Patoloji, Veteriner Hekimliği, Pathology, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: C. perfringens, ELISA, Enterotoksemi, İmmunohistokimya, Patoloji, C. perfringens, ELISA, Enterotoxaemia, Immunohistochemistry, Pathology
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Veterinerlik Patolojisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 111

Özet

Bu çalışma, Marmara Bölgesi'ne bağlı 12 ilden (Balıkesir, Bilecik, Bursa, Çanakkale, Düzce, Edirne, İstanbul, Kırklareli, Kocaeli, Sakarya, Tekirdağ ve Yalova) Pendik Veteriner Kontrol Enstitüsü'ne gönderilen enterotoksemi şüpheli farklı yaş ve türden (koyun, keçi ve sığır) toplam 150 adet ruminant üzerinde yapıldı. ELISA ile C. perfringens toksini tespit edilerek enterotoksemi olduğu doğrulanan olgularla toksin tespit edilemeyen hayvanlarda gözlenen makroskobik, mikroskobik ve etken düzeyinde immunohistokimyasal bulguların araştırılması ve karşılaştırılması, özellikle lezyonlu bölgelerdeki etken varlığının pozitif olgularla ilişkisinin saptanması amaçlandı. ELISA ile enterotoksemi şüpheli hayvanlarda %12,67 (19/150) oranında C. perfringens toksinlerinden (alfa, beta ve epsilon) en az biri yönünden pozitiflik tespit edildi. Bu örneklerden 10 (%52,63)'u C. perfringens tip A, 1 (%5,26)'i C. perfringens tip C ve 8 (%42,11)'i C. perfringens tip D olarak tiplendirildi. Pulmoner ödem, subepikardiyal peteşiyel kanama, karaciğerde diffuz solgun renk değişikliği ve kıvamında gevreklik, mezenteriyel lenf düğümlerinde büyüme ve bağırsaklarda sulu-gazlı içerikle birlikte serozal hiperemi enterotoksemili hayvanlarda makroskobik olarak yaygın şekilde gözlendi. Tip A ve tip C enterotoksemili hayvanlarda hemorajik enteritis; tip D enterotoksemili hayvanlarda ise beyinde hiperemi, serebellumun konikleşmesi ve kardiyopulmoner lezyonların daha sık görüldüğü dikkati çekti. Enterotoksemili hayvanlarda histopatolojik olarak hemorajik ya da fibrino-nekrotik enteritis, alveol lümeninde eozinofilik sıvı eksudasyonu ile karakterize pulmoner ödem, böbrek tubul epitellerinde dejenerasyon ve nekroz, hepatositlerde vakuoler dejenerasyon bulguları sıklıkla gözlendi. Enterotoksemili ruminantlarda abomasum ve bağırsaklarda lezyonlu alanlarda çok sayıda kümelenmiş bakteriler görüldü. İndirekt immunohistokimyasal boyama metodu ile lezyonlu bağırsak bölümlerinde intralezyonel çubuk şeklindeki bakterilerin C. perfringens olduğu doğrulandı. Toksin tespit edilmeyen hayvanlarda %87,79, enterotoksemili hayvanlarda %100 oranında IHC pozitif reaksiyon belirlendi. Toksin tespit edilemeyen ruminantlarda pozitif reaksiyonlar lümende dökülmüş epitellerin olduğu alanlarda daha sık görülürken, enterotoksemili ruminantlarda nekrotik villus uçlarında, psödomembranlarda, lamina propriya ve kriptlerde pozitif boyanmaların yoğunlaştığı belirlendi. Sonuç olarak, ELISA ile toksin tespit edilen hayvanlarda gözlemlenen makroskobik lezyonlar ve histopatolojik bulgular klostridiyal enterotoksemi ile uyumlu bulundu. Bağırsaklarda gözlenen intralezyonel çubuk şeklindeki bakterilerin C. perfringens olduğu IHC ile doğrulandığı için, özellikle histopatolojik bulgular eşliğinde immunohistokimyasal incelemenin, üzerinden zaman geçmiş ve toksin tespiti yapılamayan şüpheli olgularda enterotoksemi teşhisine önemli katkı sağlayacağı kanaatine varıldı.

Özet (Çeviri)

This study was performed on a total of 150 ruminants of different ages and species (sheep, goats and cattle) with suspected enterotoxaemia sent to Pendik Veterinary Control Institute (PVCI) from 12 provinces (Balıkesir, Bilecik, Bursa, Çanakkale, Düzce, Edirne, İstanbul, Kırklareli, Kocaeli, Sakarya, Tekirdağ and Yalova) of Marmara Region. It was aimed to investigate and compare the macroscopic, microscopic, and agent-level immunohistochemical findings observed in enterotoxemia cases in which C. perfringens toxin was detected by ELISA and in animals in which the toxin could not be detected and also aimed to determine in particular the relationship between the presence of the agent in the lesioned areas and positive cases. In this study, positivity for at least one of the C. perfringens toxins (alpha, beta, and epsilon) was detected in %12,67 (19/150) of animals with suspected enterotoxemia by ELISA. Of these samples, 10 (%52.63) were typed as C. perfringens type A, 1 (%5.26) as C. perfringens type C, and 8 (%42.11) as C. perfringens type D. Pulmonary oedema, petechial haemorrhage in the epicardium, diffuse pale discolouration and friable consistency in the liver, enlargement of mesenterial lymph nodes and serosal hyperaemia with watery-gaseous content in the intestine were commonly observed macroscopically in enterotoxaemic animals.It was observed that animals with type A and type C enterotoxemia were more hemorrhagic enteritis whereas animals with type D enterotoxemia were hyperemia in the brain, cerebellar coning and cardiapulmonary lesions. Histopathologically, haemorrhagic or fibrino-necrotic enteritis, pulmonary oedema characterised by eosinophilic fluid exudation in the alveolar lumen, degeneration and necrosis in renal tubule epithelium and vacuolar degeneration lesions in hepatocytes were frequently observed in animals with enterotoxaemia. Numerous clustered bacteria were seen in the lesioned areas of the abomasum and intestines in ruminants with enterotoxemia. Indirect immunohistochemical staining confirmed that the intralesional rod-shaped bacteria in the lesioned intestinal sections were C. perfringens. In animals without toxin detection and animals with enterotoxaemia, the IHC positive reaction rate was % 87,79 and %100 respectively. In ruminants without toxin detection, positive reactions were observed more frequently in areas with shed epithelium in the lumen, whereas in ruminants with enterotoxaemia, positive staining was concentrated in necrotic villus tips, pseudomembranes, lamina propria and crypts. In conclusion, the macroscopic and histopathological lesions we observed in the animals in which toxin was detected by ELISA test were compatible with clostridial enterotoxaemia. Since the intralesional rod-shaped bacteria observed in the intestines were confirmed to be C. perfringens by IHC, it was concluded that immunohistochemical examination, especially in the presence of histopathological findings, would make an important contribution to the diagnosis of enterotoxaemia in suspected cases in which time has passed since the death and toxin detection could not be performed.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    33002

    Güney Marmara bölgesi ruminantlarında görülen kene türleri ve yayılışları

    Başlık çevirisi yok

    LEVENT AYDIN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Veteriner HekimliğiUludağ Üniversitesi

    Parazitoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. RECEP TINAR

  2. Tez No

    580507

    Marmara bölgesinde ruminantlardaki abort olgularında Leptospirozisin Levaditi ve immunohistokimyasal yöntemlerle teşhisi ve histopatolojik bulgularla karşılaştırılması

    Diagnosis of Leptospirosis with Levaditi and immunohistochemical methods in abortion cases in ruminants in Marmara region and comparison with histopathological findings

    ZEYNEL ARSLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PatolojiSelçuk Üniversitesi

    Patoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATİH HATİPOĞLU

  3. Tez No

    644933

    Marmara bölgesinde ruminant abortlarında chlamydia abortus'un real time PCR ile teşhisi ve multilokus VNTR analizi ile genotiplendirilmesi

    Diagnosis of chlamydia abortus by real time PCR in ruminant abortions in the marmara region and genotyping with multilocus VNTR analysis

    MEHMET ENGİN MALAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    MikrobiyolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜHEYLA TÜRKYILMAZ

  4. Tez No

    361493

    Koyunlarda ve sığırlarda küçük ruminant vebası virusunun virolojik, serolojik ve moleküler yönden araştırılması ve soyağacı oluşturulması

    Investigations on the peste des petits ruminants virus (PPRV) in sheep and cattle by virological, serological, molecular and phylogenetic analyses

    EDA ALTAN TARAKCI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Viroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN YILMAZ

  5. Tez No

    746159

    Marmara bölgesi ruminant abortlarında Coxiella burnetii'nin real-time PCR ile teşhisi ve MLVA ile moleküler karakterizasyonu

    Diagnosis of Coxiella burnetii in ruminant aborties in Marmara Region with real-time PCR and molecular characterization with MLVA

    ORBAY SAYI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MikrobiyolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Mikrobiyoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERAP SAVAŞAN

Geri Dön