Geri Dön

Kur'ân metninin Allah'a aidiyetinin naklî referansları

The transmitted references of the text of the Qur'an as belonging to Allah

PDF İndir

  1. Tez No: 803012
  2. Yazar: ARZU ÇOLAK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM TETİK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Kur'ân, Vahy, İnzâl, Lafız, Mana, Qur'an, Revelation, İnzâl, Wording, Meaning
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 125

Özet

İnsan, Yaratıcı tarafından benliğinde halk edilen potansiyel inanma ihtiyacıyla aşkın varlıkla bağlantı kurma gereksinimi duymuştur. Allah'ın yeryüzünde halife olarak tayin ettiği insanın yaratıcısını tanıma ve anlamlandırma sürecinde ferdi teşebbüsleri değerli olarak addedilse de sağlıklı iletişimin öteden beri yegâne güvencesi vahiy olmuştur. Kur'an-ı Kerim, vahyin geliş yolları hakkında küllî bilgiler vermekle beraber vahye muhatap olan elçilerin dışında hedef kitle tarafından bu iletişim modelinin tam anlamıyla anlaşılması, mahiyetinin tanılanması insanı oldukça zorlamaktadır. Vahyi gönderenin mutlak varlık olan Allah, muhatabının ise türlü eksiklikleri barındıran yaratılmış insan olması, bu iletişimi anlamayı meşakkatli hale getirmektedir. Vahiy mahsulü olan Kur'ân-ı Kerîm'in nüzûl-inzâl keyfiyeti, Hz. Peygamber'e intikal şekli öteden beri tartışılagelmiş hâlihazırda da güncelliğini koruyan bir mesele olarak orta yerde durmaktadır. Kur'ân'ın kaynağının İlâhî olduğu şüphe götürmez bir gerçek olmakla birlikte vahyin intikalinde salt lafız, mana ya da her iki unsurun da aynı anda devrede olup olmadığıyla ilgili gerek gelenekte gerekse modern dönemde yer etmiş, kimi zaman birbirini teyit edici kimi zaman ise nakzedici çeşitli görüşler ileri sürülmüştür. Bu yaklaşımlardan her birinin akademik bir disiplin ve kriterler dahilinde incelenmesiyle sahih görüşler sakimlerinden ayırt edilmelidir. Vahyin temel aidiyet mantalitesinin ayrılmaz bir parçası olarak düşündüğümüz lafız ve mana birlikteliği öngörüsüyle tasarladığımız çalışma giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde araştırmanın amacı, kapsamı, kaynakları ile Allah-insan iletişim ihtiyacı ve aracı melek Cibril (as) ile vahyin muhatabı olan Hz. Peygamber'in (sav) özelliklerinden vahyin lafız ve mana boyutuna hamledilebilecek veçheleriyle bahsedilmiştir. Birinci bölümde Kur'ân'ın lafız olarak ikincisinde ise mana itibariyle Allah'a aidiyetinin delilleri analitik bir tarzda incelenmiştir. Neticede her görüşün hakkını teslim etmekle birlikte, Kur'ân'ın Allah'tan lafız ve mana birlikteliğiyle inzâl edildiği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca iddialarda yer bulan Hz. Peygamber'in çektiği sıkıntıların akabinde gelişigüzel bir tarzda Kur'ân metnine müdahalelerde bulunduğu savı da eleştiriye tabi tutulmuştur. Araştırma kapsamında ele alınan konuların tümünde Kur'ân metninin lafız ve manasının kaynak değerini sorgulamaktan ziyade bağımsız bir şekilde hangi kaynağa ait olduğu üzerinde yoğunlaşılmıştır. Bu sayede güncel bir tartışma konusunun suni bir gündem oluşturma amacıyla ortaya atılan mesnetsiz ithamlardan mı ibaret olduğu yoksa önceki dönem ulemasının gözden kaçırdığı ve hakkının yeniden teslim edilmesi gereken güncellenmeye açık bir konu mu olduğu açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır.

Özet (Çeviri)

Human being has felt the need to connect with transcendent beings with the potential urge to believe in his self that is created by the Creator. Although individual attempts are considered valuable in the process of recognizing and making sense of the creator of man, whom Allah has appointed as the caliph on earth, revelation has long been the only guarantee of sound communication. Even though the Qur'an gives general information about the ways of the revelation, it is very difficult for the target audience to fully understand this communication model and to define its nature, apart from the messengers who are the addressees of the revelation. The fact that the sender of the revelation is Allah, the absolute being, and the addressee is a created human being with various deficiencies, makes it troublesome to understand this communication. The nüzûl-inzâl nature of the revelation of the Qur'an, which is the product of revelation, and the way it was transmitted to the Prophet, has been discussed for a long time, and it still stands in the middle as a topical issue. Although it is an undoubted fact that the source of the Qur'an is divine, various opinions (sometimes confirming each other and sometimes contradicting each other) about whether mere wording, meaning, or whether both elements were active in the transmission of the revelation have been put forward both in tradition and in the modern period. By examining each of these approaches within an academic discipline and criteria, sound opinions should be distinguished from unsound ones. The study, which we designed with the foresight of the unity of word and meaning, which we consider as an integral part of the basic mentality of belonging to the revelation, consists of an introduction and two parts. In the introduction the purpose, scope, resources of the research, the need for God-human communication, the mediator angel Jibril and the characteristics of the Prophet, who is the addressee of the revelation, are mentioned with the features that can be connected to the wording and meaning dimension of the revelation. In the first part, the proofs of the Qur'an's belonging to Allah in terms of wording and in the second in terms of meaning are analyzed in an analytical way. As a result, it has been concluded that the Qur'an was revealed from Allah with the unity of wording and meaning, while giving the right to every view. In addition, the claim that the Prophet interfered with the text of the Qur'an in a haphazard manner after the troubles he suffered is also opposed. In all of the subjects discussed within the scope of the research, it has been focused on which source the Qur'an text belongs to, regardless of questioning the source value of the wording and meaning. In this way, it has been clarified whether a current discussion topic consists of baseless accusations made with the aim of creating an artificial agenda, or whether it is an issue that the scholars of the previous period overlooked and that needs to be justified as being subject to updating.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    739562

    Akiletü Etrabi'l-Kasaid ile ilgili çalışmalar

    Studies on the book 'Aqila Atrab Alkasaed'

    ABDULKADİR DEYRİ

    Yüksek Lisans

    Arapça

    Arapça

    2022

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EMRULLAH TUNCEL

  2. Tez No

    652957

    Âdetü'l-Kur'an (Kur'an'ın ifade ve üslûp örfü)

    The customs of the Qur'an (The expression and style of Qur'an)

    NURULLAH İNCE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ÖZTÜRK

  3. Tez No

    822573

    Kur'ân naslarının anlaşılmasında ilmî teorilerin rolü

    دور النظريات العلمية في فهم النص القرآني عنوان الأطروحـة

    MAHA HUSSEIN HASAN

    Yüksek Lisans

    Arapça

    Arapça

    2023

    DinÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ İSMAİL KILIÇ

  4. Tez No

    810213

    مسميات الصوت في القرآن الكريم (دراسة موضوعية)

    Kur'an-1 Kerim'de sesler ve anlamları

    SUMAYA YASİR YOUNUS YOUNUS

    Yüksek Lisans

    Arapça

    Arapça

    2023

    DinÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDULSALAM YOUSUF ESSA AL-YAGOOB

  5. Tez No

    471075

    Kur'ân'ın Selefî yorumu: İbn 'Useymîn örneği

    Salafi commentary of the Qur'an: The example of İbn 'Useymîn

    ABDURRAHİM KIZILŞEKER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    DinDicle Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ABDULLAH TEMİZKAN

Geri Dön