Geri Dön

Tip 2 diyabetli hastalarda medikal beslenme tedavisinde öğün sıklığının, glukoz kontrolü, vücut kompozisyonu ve iştah üzerine etkisi

The effect of meal frequency on glucose control, body composition and appetite in medical nutrition therapy in patients with type 2 diabetes

  1. Tez No: 805998
  2. Yazar: CEREN İŞERİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HASAN MAHMUT İLKOVA
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 123

Özet

Bu çalışma ile, tip 2 diyabetli yetişkinlerde; tıbbi beslenme tedavisinde öğün sıklığının vücut kompozisyonu, glukoz kontrolü, lipit parametreleri ve iştah üzerindeki etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Diyabet Polikliniği'ne başvuran fazla kilolu/obez 120 gönüllü 2 öğün (aralıklı açlık), 3 öğün ve 6 öğün beslenecek şekilde gruplara ayrılmış, 12 hafta boyunca enerjisi kısıtlı tıbbi beslenme tedavisi düzenlenerek diyetisyen tarafından takip edilmiştir. Gruplar incelendiğinde ise, 2 öğün (aralıklı açlık) beslenen grupta vücut ağırlığı (p=0,00), vücut yağ yüzdesi (p= 0,004) beden kütle indeksi (p=0,00), bel çevresi (p=0,009), Hba1c (p =0,001), açlık kan şekeri (p=0,014), total kolesterol (p=0,001), LDL kolesterol (p=0,01), VAS tokluk (p= 0,01) ve VAS yeme miktarında (p=0,036); 3 öğün beslenen grupta vücut ağırlığı (p=0,00), vücut yağ yüzdesi (p= 0,002) beden kütle indeksi (p=0,00), bel çevresi (p=0,007), Hba1c (p=0,001), total kolesterol (p=0,009), LDL kolesterol (p=0,041), HDL kolesterol (p=0,018), trigliseritte (p=0,003), 6 öğün beslenen grupta vücut ağırlığı (p=0,001), vücut yağ yüzdesi (p= 0,006) beden kütle indeksi (p=0,001), bel çevresi (p=0,006), Hba1c (p =0,00), açlık kan şekeri (p=0,007), total kolesterol (p=0,001), LDL kolesterol (p=0,003).VAS açlık (p=0,00), VAS tokluk (p= 0,00) ve VAS yeme miktarı skorlarında (p=0,09) anlamlı azalma bulunmuştur. Gruplar kendi aralarında karşılaştırıldığında beslenme sıklığı ile VAS açlık, VAS tokluk, VAS yeme isteği skorlarında farklılık bulunmuştur. Diğer değerlerde istatistiki bir fark tespit edilmemiştir. Diyabetlilerde farklı öğün sıklıklarının vücut kompozisyonu ve metabolik parametrelerde benzer iyileşme sağladığı göz önünde bulundurularak, öğün sayısının bireye özgü planlandığı, metabolik hedeflere, kişisel ve kültürel tercihlere hitap eden tıbbi beslenme tedavilerinin hasta uyumunu ve sürdürülebilirliği arttırmak bakımından alternatif olabileceği düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

In this study, it was aimed to investigate the effect of meal frequency on body composition, glucose control, lipid parameters and appetite in medical nutrition treatment in adults with type 2 diabetes. 120 overweight/obese volunteers admitted to the diabetes outpatient clinic were divided into groups to eat 2 meals (intermittent fasting), 3 meals and 6 meals, and energy-restricted medical nutrition therapy was arranged and followed by a dietitian for 12 weeks. When the groups were compared, the difference between body weight (p=0.00), body fat percentage (p= 0.004) body mass index (p=0.00), waist circumference (p=0.009), Hba1c (p =0.001), fasting blood sugar (p=0.014), total cholesterol (p=0.001), LDL cholesterol (p=0.01), VAS fullness (p= 0.01) and VAS food consumption (p=0.036) in 2 meals group, body weight (p=0.00), body fat percentage (p=0.002) body mass index (p=0.00), waist circumference (p=0.007), Hba1c (p =0.001), total cholesterol (p=0.009), LDL cholesterol (p=0.041), HDL cholesterol (p=0.018), triglyceride (p=0,003) in 3 meals group and body weight (p=0.001), body fat percentage (p=0.006) body mass index (p=0.001), waist circumference (p=0.006), Hba1c (p=0.00), fasting blood sugar (p=0.007), total cholesterol (p=0.001), LDL cholesterol (p=0.003), VAS hunger (p=0.00), VAS fullness (p= 0,00), VAS food consumption scores (p = 0.009) were found statistically significant. When the groups were compared, differences were found in meal frequency and the scores of VAS hunger, VAS fullness, VAS desire to eat. No statistical difference was detected in the other values. Considering that different meal frequencies provide similar improvement in body composition and metabolic parameters in people with diabetes, it is thought that medical nutrition therapies that address individual-specific metabolic goals, personal and cultural preferences, where the number of meals is planned, may be an alternative in terms of increasing patient compliance and sustainability.

Benzer Tezler

  1. Oral antidiyabetik kullanan Tip 2 Diabetes Mellitus'lu hastalarda tıbbi beslenme tedavisi ile karbonhidrat sayımı yöntemlerinin kan şekeri regülasyonu, kan yağları ve beden kitle indeksi üzerine etkilerinin karşılaştırılması

    Comparision of a medical nutrition therapy and carbohydrate counting method and their effects on blood glucose regulation, blood lipids and body mass index patients withs type 2 diabetics using oral antidiabetic

    HÜLYA KAMARLI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Beslenme ve DiyetetikAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÜMİT KARAYALÇIN

  2. Yeterli kan şeker regülâsyonu sağlanamayan tip 1 diabetes mellituslu hastalarda insülin ile roziglitazon kombinasyon tedavisinin kan şeker regülâsyonu, inflamasyon parametreleri, serbest yağ asitleri ve serum adipositokin düzeyleri üzerine etkinliğinin incelenmesi

    Investigation of the effects of rosiglitazone and insulin combination therapy on glycemic control, inflammation parameters, free fatty acids and serum adipocytokine levels in type 1 diabetic patients in whom adequate glycemic regulation could not be achieved

    METİN GÜÇLÜ

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıUludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CANAN ERSOY

  3. Zeytin yaprağı ekstraktının insan hepatoselüler karsinoma hücrelerinde tirozin kinaz, insülin reseptör-1, glut4 ve glut2 protein ekspresyon seviyeleri üzerine etkilerinin araştırılması

    Research of the impact which olive leaf extract causes in human hepatocelular carsinoma cells that involves tyrosine kinase, insulin receptor-1, glut4 and glut2 protein expression levels

    BURÇİN KASAP

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    BiyokimyaBezm-i Alem Vakıf Üniversitesi

    Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDÜRRAHİM KOÇYİĞİT

  4. Geçici yoğun insülin tedavisinin yeni tanı konulmuş tip 2 diyabetik hastalarda uzun süreli glisemik kontrol üzerine etkisi

    Induction of long-term glycemic control in newly diagnosed type 2 diabetic patients by transient intensive insulin treatment

    HASAN İLKOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAZİF BAĞRIAÇIK

  5. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine başvuran tip 2 diyabetli hastaların yaşam tarzı değişikliğine uyumu ve etkileyen faktörler

    Adherence of type 2 diabetes mellitus patient who admitted to Ankara University School of Medicine Hospital to lifestyle changes and factors affecting this

    HAFİZE YEĞİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiAnkara Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞE GÜLSEN CEYHUN PEKER