Geri Dön

Geçici yoğun insülin tedavisinin yeni tanı konulmuş tip 2 diyabetik hastalarda uzun süreli glisemik kontrol üzerine etkisi

Induction of long-term glycemic control in newly diagnosed type 2 diabetic patients by transient intensive insulin treatment

  1. Tez No: 165249
  2. Yazar: HASAN İLKOVA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NAZİF BAĞRIAÇIK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 27

Özet

ÖZET Amaç: Tip 2 diyabet yavaş ilerleyen glukoz toleransının tedrici olarak bozulması ve bununla ilişkili olarak beta hücre fonksiyonunun progresif olarak azalması ile karakterize bir hastalıktır. Hipergliseminin hem (3-hücre fonksiyonu üzerine hem de insülinin etkisi üzerine olumsuz etkileri bulunmaktadır ve glukoz düzeyinin sıkı kontrolü ile kısmen geri dönebilmektedir. Çalışma Tip 2 diyabet tanısı konduğunda uygulanacak yoğun insülin tedavisi ile bu hastalarda bozulmuş olan insülin sekresyonunun ve insülin etkisinin düzeldiğini ve hastalığın bilinen klinik doğal seyrini değiştirebileceğini göstermeyi amaçlamaktadır. Araştırma modeli ve metodlar: 12 Haftalık medikal beslenme tedavisine yanıt vermeyen Tip 2 diyabetli hastalar sürekli ciltaltı insülin infüzyonu ile (SCİI) iki haftalık süre için tedavi edilmişler ve sağlanan normal glisemik dönem sonrası longitudinal (uzunlamasına) olarak yanlız medikal beslenme tedavisi ve egzersiz ile izlenmişlerdir. Sonuçlar: Dört hastada tedavi başarısız olmuştur. Bir hastada insülin normoglisemi sağlayamamıştır (n=l). 3 hastada ise glukoz kontrolü SCİİ takiben 6 ay içinde bozulmuştur (n=). Kalan 9 hastada yalnız medikal beslenme tedavisi ile 9->50 ay (medyan + SE 26 ± 4.8 ay) boyunca yeterli glukoz ayan sağlanabilmiştir. 5 hastada glukoz kontrolü 9-36 ay sonra bozulmuş 2 haftalık SCİİ tedavisi tekrarlanmış ve bu hastaların 4 'ünde yeterli glukoz kontrolü sağlanmıştır. Bu hastaların 1 tanesi bu ikinci SCİİ tedavisinden 13 ay sonra üçüncü bir SCİİ tedavisine alınmıştır. Bu çalışmanın devam ettiği bu süre de 6 hasta hala herhangi bir farmakolojik tedaviye gereksinme olmaksızın glukoz kontrolünü yalnız medikal beslenme tedavisi ile sağlayabilmektedir (16-59 ay median ± SE 45.6±6.6 ay) glukoz kontrolünün düzelmesi yemeğe yanıt olarak insülin sekresyonunun iyileşmesi ile birliktedir. 23Yorum: Bu bulgular medikal beslenme tedavisine cevap vermeyen Tip 2 diyabetli hastaların büyük bir çoğunluğunda kısa süreli yoğun insülin tedavisinin sağladığı normoglisemik dönem sonrası medikal beslenme tedavisine yanıtı artırdığı ve farmakolojik tedavi gereksinmesi olmadan uzun süreli ve yeterli glukoz kontrolü sağlanabildiğini göstermektedir. Sürekli cilt altı insülin infüzyon tedavisinin yam sıra daha basit tedavi yöntemlerinin de sağlayabilecekleri normoglisemik dönemler sonrası aynı etkiyi gösterip göstermeyeceğine ilişkin çalışmaların yapılması gerekmektedir. Eğer bu çalışmadaki amaç/hipotez bu çalışmalarla da desteklenecek olursa yeni tam konmuş diyabetin bugünkü tedavi kılavuzları yeniden gözden geçirilmelidir. 24

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Objective: Type 2 Diabetes Mellitus is a slowly progressive disease, in which the gradual deterioration of glucose tolerance is associated with progressive decrease in P-cell function. Hyperglycemia per se has deleterious effects on both P-cell function and insulin action, partially reversible by short-term control of blood glucose. We hypothesized that induction of euglycemia using intensive insulin therapy at the time of clinical diagnosis could lead to significant improvement in insulin secretion and action, and thus alter the clinical course of the disease. Research Design and Methods: Thirteen newly diagnosed diet-unresponsive NTDDM patients were treated with continuous subcutaneous insulin infusion (CSII) for two weeks, then followed longitudinally while being treated with diet alone. Results: Four patients were considered therapeutic failures since either insulin failed to induce euglycemia (n=l), or glucose control deteriorated within 6 months after CSII (n=3). The remaining 9 patients were maintained on diet alone with adequate control for 9 to >59 months (median±SE 26+4.8 months). In 5, glycemic control deteriorated after 9-36 months, but a repeat 2- week CSII treatment re-established control in four; one of these patients underwent a third CSII treatment 13 months later. At this writing, 6 patients of the initial group are still controlled without medication 16-59 months (median±SE 45.5±6.6 months) after initiation of treatment. Improvement of glycemic control was accompanied by significant augmentation of the endogenous insulin response to meals. 25Conclusions: These findings suggest that in a significant proportion of NIDDM patients who fail to dietary measures, short-term intensive insulin treatment can effectively establish responsiveness, allowing long-term glycemic control without medication. Further studies are required to establish whether simpler treatment regimens could be equally effective; if the hypothesis proposed here is supported, present approaches to the management of newly diagnosed NIDDM may need to be revised. 26

Benzer Tezler

  1. Tez No

    846274

    The role of oxidative stress factors in the pathophysiology of Ocular Rosacea, analysis of tears and other materials

    Oküler Rosacea patofizyolojisinde oksidatif stres faktörlerinin rolü, gözyaşı ve diğer materyallerin analizi

    NİLÜFER YEŞİLIRMAK

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    BiyokimyaGazi Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NESLİHAN BUKAN

    PROF. DR. JEAN-LOUIS BOURGES

  2. Tez No

    653349

    Potansiyel α-glukozidaz inhibitörü bir grup 2-sübstitüe-kinazolinon türevi bileşiğin sentez ve biyolojik aktivite çalışmaları

    Synthesis and biological activity studies of some 2-substituted-quinazolinone derivatives as potential α-glucosidase inhibitors

    EMRE KADİR AYAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Eczacılık ve FarmakolojiEge Üniversitesi

    Farmasötik Kimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP SOYER

  3. Tez No

    11309

    Ketamin ve diğer bazı genel anestezik ilaçların insan plazma DBH aktivitesi ve in vitro kurbağa ventrikül kası üzerine olan etkileri

    Başlık çevirisi yok

    LEMAN AKBAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Eczacılık ve FarmakolojiCumhuriyet Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YUSUF SARIOĞLU

  4. Tez No

    818961

    Türkiye'de belediyelerin göç yönetimi: Esenyurt, Zeytinburnu ve Sultanbeyli Belediyeleri Örneği

    Migration management of municipalities in Turkey: Example of Esenyurt, Zeytinburnu and Sultanbeyli Municipalities

    ZEHRA NAMLI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kamu Yönetimiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA KÖMÜRCÜOĞLU

  5. Tez No

    882832

    Yoğun bakımda yatan akciğer kanserli hastalarda protokole uygun pozisyon vermenin yaşam bulgularına ve uyku kalitesine etkisi

    The effect of positioning in accordance with the protocol on vital signs and sleep quality in patients with lung cancer in intesive care unit

    KENAN ERBİL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    HemşirelikHaliç Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜLBAHAR KESKİN

Geri Dön