Bipolar bozukluk depresif dönemdeki hastalara uygulanan tekrarlayan transkranial manyetik stimülasyonun hastaların serum NGF, GDNF, ıl-1ß düzeylerine ve bilişsel işlevlerine etkisinin araştırılması
Investigating the effect of repetitive transcranial magnetic stimulation applied to patients with bipolar disorder in the depressive phase on patients' serum NGF, GDNF, il-1ß levels, and cognitive functions
- Tez No: 823392
- Danışmanlar: DOÇ. DR. GÜLÇİN ELBOĞA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gaziantep Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 123
Özet
Bu çalışmada bipolar depresyon hastalarında rTMS uygulamasının, hastaların serum NGF, GDNF, IL-1ß düzeylerine ve bilişsel işlevlerine etkisinin, bu parametrelerin birbirleriyle ve hastalıkla ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya DSM-5'e göre tanı konmuş 59 Bipolar depresyon hastası ve 30 sağlıklı gönüllü katılmıştır. Tüm katılımcılara Sosyodemografik veri formu, HAM-D, YMDÖ, bilişsel işlevler için İz Sürme Testi A ve B, Stroop Testi A,B,C ve D, zihin kuramı için GZOT uygulanmıştır. Sağlıklı gönüllülerden; Bipolar depresyon hastalarının serum GDNF, NGF, IL-1ß düzeyleri ile karşılaştırmak amacıyla kan örneği alınmış ve bilişsel testler uygulanmıştır. Sağlıklı gönüllüler TMS tedavisine dahil edilmemişlerdir. 59 bipolar depresyon tanılı katılımcı arasından, 30 kişiye aktif TMS ve 29 kişiye sham TMS uygulanmıştır. TMS protokolü, sol dorsolateral prefrontal korteks (DLPFC) üzerine uygulanan yüksek frekansta (10 Hz), %120 motor uyarı eşiği (MT) ile 3000 atım/seans şeklindedir. TMS seansları günde bir kez olmak üzere 2 haftalık bir süre boyunca toplam 10 seans şeklinde gerçekleştirilmiştir. 59 bipolar depresyon hastasına, ilk seanstan önce ve 10. Seanstan sonra bilişsel testler uygulanmıştır ve sabah saatleri 08.00 ile 10.00 arasında, gece açlık sonrasında venöz kan örnekleri alınmıştır. Katılımcılar, antidepresan tedaviyi tamamlamak amacıyla TMS seanslarına devam etmişlerdir. Aktif alan grup, 20 seans TMS tedavisi almıştır. Sham grubu ise 10 seans sham tedavisi sonrasında çalışmayı tamamlayıp, aktif tedavi almaya başlamıştır. Katılımcıların serum GDNF, NGF ve IL-1ß değerleri, Gaziantep Üniversitesi Biyokimya laboratuvarında ELISA yöntemi ile ölçülmüştür. Çalışmamızda, aktif tedavi alan hasta grubunda TMS sonrası GDNF ve NGF değerleri anlamlı ölçüde yüksek bulunurken, IL-1ß düzeyleri anlamlı derecede düşüktü. Bilişsel testler açısından karşılaştırıldığında, aktif tedavi alan grupta İz Sürme Testi ve Stroop Testleri ile GZO testinde istatiksel olarak anlamlı performans artışı saptanmıştır. Yapılan korelasyon analizi, TMS tedavisi sonrası serum GDNF düzeyleri ile GZOT performansındaki değişiklikler arasında orta derecede pozitif bir ilişki olduğunu ortaya koydu. Sağlıklı kontrollerle bipolar hastaların parametreleri karşılaştırıldığında, GDNF ve NGF düzeyleri sağlıklı kontrollerde daha yüksek, IL-1ß seviyeleri daha düşük bulunmuş ve tüm bilişsel işlev testlerinde sağlıklı kontrol grubunun daha yüksek bir performans sergiledikleri gözlemlenmiştir. Bildiğimiz kadarıyla, literatürde bipolar depresyon hastalarında TMS uygulaması sonrası GDNF ve NGF, IL-1ß düzeyleri ile bilişsel işlevler arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamız, TMS uygulamasının etki mekanizmasını anlamaya ve bipolar depresyon hastalarında bilişsel işlevleri düzeltmeye yardımcı olabileceğini düşünmekteyiz. Bipolar hastalarında psikososyal işlevsellikte bozulma ile ilişkili olan sosyal bilişi düzeltmeye faydası olabileceğini düşünmekteyiz.
Özet (Çeviri)
The aim of this study was to investigate the effect of rTMS on serum NGF, GDNF, IL-1ß levels and cognitive functions of patients with bipolar depression and the relationship between these parameters and the disease. The study included 59 patients with bipolar depression diagnosed according to DSM-5 and 30 healthy volunteers. Sociodemographic data form, HAM-D, YMDS, Trail Making Test A and B for cognitive functions, Stroop Test A,B,C and D, GZOT for theory of mind were applied to all participants. Blood samples were taken from healthy volunteers to compare with serum GDNF , NGF, IL-1ß levels of bipolar depression patients and cognitive tests were performed. Healthy volunteers were not included in TMS treatment. Among 59 participants with bipolar depression, 30 participants received active TMS and 29 participants received sham TMS. The TMS protocol consisted of 3000 pulses/session at high frequency (10 Hz) applied to the left dorsolateral prefrontal cortex (DLPFC) with a motor stimulation threshold (MT) of 120%. TMS sessions were performed once a day for a total of 10 sessions over a 2-week period. 59 patients with bipolar depression underwent cognitive testing before the first session and after the 10th session, and venous blood samples were collected between 08.00 and 10.00 in the morning and after an overnight fast. Participants continued TMS sessions to complement antidepressant treatment. The active group received 20 sessions of TMS treatment. The sham group completed the study after 10 sessions of sham treatment and started to receive active treatment. Venous blood samples were taken from all participants in the morning, between 08:00 and 10:00, after an overnight fast. Serum levels of GDNF, NGF, and IL-1ß in the participants were measured using the ELISA method at the Gaziantep University Biochemistry Laboratory. In our study, in the group of patients receiving active treatment, post-TMS GDNF and NGF values were significantly higher, while IL-1ß levels were significantly lower. When compared in terms of cognitive tests, a significant improvement in performance was observed in the Trail Making Test and Stroop Tests, as well as in the Eyes test in the active treatment group. The correlation analysis revealed a moderately positive relationship between changes in serum GDNF levels after TMS treatment and changes in Eyes Test performance. When the parameters of healthy controls were compared with those of bipolar patients, it was observed that GDNF and NGF levels were higher in healthy controls, IL-1ß levels were lower, and they exhibited better performance in all cognitive function tests. As far as we know, there is no study in the literature that investigates the relationship between GDNF and NGF levels and cognitive functions in bipolar depression patients after TMS application; however, there are a limited number of studies examining the relationship between TMS and IL-1ß in this condition. We believe that our study can contribute to understanding the mechanism of action of TMS and improving cognitive functions in bipolar depression patients. We believe that improving social cognition may be beneficial in correcting the impairment in psychosocial functioning in bipolar patients.
Benzer Tezler
- Bipolar bozukluk tanılı hastaların ötimik dönemde uyku parametrelerinin değerlendirilmesi
Evaluation of sleep parameters in the euthymic period of patients with bipolar di̇sorder
GÖZDE SALİHOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
PsikiyatriRecep Tayyip Erdoğan ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ KADER SEMRA KARATAŞ
- Bipolar I bozukluk tanılı hastalarda kalıntı belirtiler ile bilinçli farkındalık arasındaki ilişkinin incelenmesi
Investigation of the relationship between the residual symptoms and mindfulness in patients with bipolar disorder
SELİN ALKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURHAN FISTIKCI
- Bipolar bozukluk tip 1 hastalarında toplum temelli ruh sağlığı modelinin bozukluğun klinik özellikleri ve seyri üzerindeki etkisi
The effect of the community-based mental health model on the clinical findings and prognosis of the patients with bipolar disorder TYPE 1
TUĞÇE İREM ÇOBANOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MURAT ERKIRAN
- Elli yaş ve üzeri remisyonda bipolar bozukluk hastalarında klinik özellikler, anksiyete bozukluğu tanısı ve bilişsel işlevlerin işlevsellik üzerindeki etkisinin araştırılması
Impact of clinical features, comorbid anxiety disorders and the effect cognitive functions on psychosocial functioning in euthymıc bipolar patients aged fifty years and older
BERKAY VAHAPOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ARMAĞAN ÖZDEMİR
- Ötimik bipolar bozukluk tanılı hastalarda psikotik duygudurum dönemi öyküsünün bilişsel işlevlere etkisi
Başlık çevirisi yok
EMRE BORA