Geri Dön

Ratlarda oluşturulan fotoyaşlanmada quercetinin fotoprotektif etkisi

Photoprotective effect of quercetin on photoaging in rats

PDF İndir

  1. Tez No: 829440
  2. Yazar: BETÜL KIZILKAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. BETÜL ŞEREFLİCAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deri Hastalıkları ve Frengi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 95

Özet

Fotoyaşlanma; yaşlanmanın dışsal faktörünün temelini oluşturan ve tüm toplumu etkileyebilecek lentigo, telenjiektazi, benekli pigmentasyon, deride kabalaşma, saydamlık kaybı, soluk ve mat deri rengi, gevşeklik, elastikiyet ve turgorda azalma ile karakterize bir cilt hastalığıdır. Fotoyaşlanma patogenezi karmaşık bir mekanizmaya sahiptir. Fotoyaşlanma cilt kanserlerinde artmaya sebep olabilmesi ve kozmetik nedenlerle istenmemekte ve çoğu kanıtlanmamış, etkinliği olmayan gençleştirme prosedürlerine zaman ve para yatırılmaktadır. Bu çalışmada; 315 ile 380 nm arasında bir emisyon spektrumuna sahip UVA lambası ile fotoyaşlanma modeli oluşturulan ratlarda topikal quercetinin tedavi edici etkisini histopatolojik, biyokimyasal ve klinik parametreler kullanarak araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda 40 adet sıçan rastgele olarak sekizerli 5 gruba ayrıldı. Negatif kontrol grubu dışındaki tüm sıçanların sırt bölgesine UVA 8 hafta boyunca haftada 5 gün uygulanarak fotoyaşlanma modeli oluşturuldu. Beraberinde UVA uygulanan gruplardan birine %0.1 konsantrasyonda retinoik asit, birine %0.3 konsantrasyonda quercetin ve bir diğerinde bulunan ratlara retinoik asit %0.1 ve quercetin %0.3 birlikte 8 hafta 5 gün boyunca uygulandı. Sekizinci hafta sonunda tüm gruplar histopatolojik, biyokimyasal ve klinik parametreler kullanılarak karşılaştırıldı. Sekizinci hafta sonunda UVA grubunda negatif kontrol grubuna kıyasla klinik kırışıklık, epidermal kalınlık, hiperkeratoz, akantoz, kolajen hasar ve inflamasyon bulguları anlamlı derecede yüksek bulundu. Bu bulgular literatür ile örtüşmekteydi. Bu bulgulara dayanarak fotoyaşlanma modeli oluşumu teyit edildi. UVA + Retinoik asit %0.1 ve UVA+ Retinoik Asit %0.1 + Quercetin %0.3 gruplarında daha yüksek olmak üzere UVA+ Quercetin %0.3 grubunda da klinik kırışıklık ölçüm düzeylerinde UVA grubuna oranla anlamlı azalmalar gözlendi. UVA+ Retinoik Asit %0.1 + Quercetin %0.3 grubunda, UVA+ Retinoik Asit %0.1grubuna göre anlamlı olmasa da klinik kırışıklık düzeylerinde daha yüksek iyileşme sağlandı. UVA+ Quercetin %0.3 ve UVA+ Retinoik Asit %0.1 + Quercetin %0.3 gruplarında inflamasyon, hiperkeratoz ve kolajen hasarı UVA grubuna oranla daha düşük saptandı. Gruplar arasında biyokimyasal olarak ROS parametreleri ve histopatolojik olarak parakeratoz, vakuolizasyon ve spongioz dereceleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. UVA+ Retinoik Asit %0.1, UVA+ Retinoik Asit %0.1 + Quercetin %0.3 gruplarında daha fazla olmak üzere UVA+ Quercetin %0.3 grubunda da UVA ve kontrol grubuna oranla MMP-1 seviyelerinde anlamlı yükselme saptanmıştır. Bu yükselmenin retinoik asit ve quercetin tedavilerinin ekstraselüler matriks yenilenmesinde rol oynadığı hipotezi ile açıklanabileceğini düşünmekteyiz. Sonuç olarak çalışmamızdan elde edilen veriler; topikal uygulanan quercetinin hem tek başına hem de retinoik asitle beraber uygulandığında inflamasyon, keratinizasyon ve kolajen hasarında azalma sağlayarak fotoyaşlanma tedavisinde etkili olabilecek bir molekül olduğunu göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Photoaging; is a skin disease which forms the basis of the external factor of aging and can affect the whole society. It is characterized by lentigo, telangiectasia, mottled pigmentation, coarsening of the skin, loss of transparency, pale and dull skin color, laxity, elasticity and turgor decrease. Photoaging has a complex pathogenesis mechanism. Photoaging is not desired due to the fact that it can be the cause of skin cancers and poor cosmetic outcomes and it is treated with unproven, uneffective rejuvenation procedures that costs money and time. In this study, our aim was to search the effects of quercetin treatment on photoaging model, that is created using an UVA lamp with an emition spectrum of 315 to 380 nm through using histopathological, biochemical and clinical parameters. In our study, 40 rats were randomly divided into 5 groups. Other than the negative control group, each group was subjected to UVA for 5 days a week for 8 weeks, in order to create photoaging model. In addition to UVA exposure, one of the groups had %0.1 retinoic acid, another had %0.3 quercetin and a third one had both %0.1 retinoic acid and %0.3 quercetin applied for 5 days a week for 8 weeks. At the eighth week, all of the groups had significant increase in clinical wrinkling, epidermal thickness, hyperkeratosis, acanthosis, collagen damage and inflamation compared to the negative control group. These findings were coherent with the current literature. Depending on these findings the creation of photoaging model was confirmed. Significant decrease in clinical wrinking was observed in Retinoic acid, Retinoic acid with Quercetin and Quercetin only groups although the groups with Retinoic acid had further decrease in clinical wrinkling. Between the groups with retinoic acid, retinoic acid with quercetin had further decrease in wrinkling, though the difference was statistically insignificant. Quercetin, Retinoic Acid and Retinoic acid with Quercetin groups had decreased levels of inflammation, hyperkeratosis and collagen damage compared to UVA-only group. When all groups were compared, differences in parakeratosis, ROS parameters for biochemical marker, vacuolisation and spongiosis levels were statiscally unsignificant. MMP-1 levels were statistically elevated in Retinoic acid, Retinoic acid with Quercetin, Quercetin and UVA-only groups, with more increase in Retinoic acid and Retinoic acid with Quercetin groups. We think that this increase can be explained by the hypothesis that retinoic acid and quercetin treatments play a role in the regeneration of the extracellular matrix. In conclusion, in the light of new data, topically administered quercetin can be perceived as an effective molecule in treatment of photoaging by decreasing inflammation, keratinization and collagen damage both with and without retinoic acid.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    643602

    Ratlarda bor elementinin fotoyaşlanmaya etkisi

    The effect of boron element on photography in rats

    SEDA GÜL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    DermatolojiFırat Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DEMET ÇİÇEK

  2. Tez No

    411947

    Ratlarda oluşturulan deneysel barsak iskemisinin biyokimyasal analizi

    Biochemical analysis of experimental bowel ischemia in rats

    ALAATTİN ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Genel CerrahiSağlık Bakanlığı

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    UZMAN NEŞET KÖKSAL

  3. Tez No

    414909

    Ratlarda oluşturulan kronik hafif stres modelinde hipokampal nöronlarda agomelatinin apopitoz, kalsiyum sinyali ve oksidatif stres üzerine etkisi

    The effect of agomelatine on apoptosis, calcium signal and oxidative stress in hippocampal neurons in the model of depression in rats

    GÜLİN ÖZDAMAR ÜNAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    PsikiyatriSüleyman Demirel Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. ARİF DEMİRDAŞ

  4. Tez No

    417426

    Ratlarda oluşturulan deneysel periodontitis modelinde sistemik olarak uygulanan stronsiyum ranelatın alveoler kemik rezorpsiyonu üzerindeki etkisinin histomorfometrik ve histopatolojik açıdan araştırılması

    Investigating the effects of systemically administired strontium ranelate on alveolar bone loss histomorphometrically and histopathologically on experimental periodontitis in rats

    NEBİ CANSIN KARAKAN

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Diş HekimliğiCumhuriyet Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYSUN AKPINAR

  5. Tez No

    420173

    Ratlarda oluşturulan metanol toksisitesinde h2 reseptör antagonistlerinin retinada ve optik sinirde oluşan hasar ve metabolik bozukluk üzerine etkilerinin araştırılması

    The evaluation of the effects of h2 receptor antagonists on retinal and optic nerve damage and metabolic disturbance in methanol toxicity in rats

    HÜLYA SEVİL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    İlk ve Acil YardımAtatürk Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MURAT SARITEMUR

Geri Dön