İç tehdit algısının dış politika üzerindeki etkisi; arap baharı sürecinde Türkiye ve İran örneği
Influence of the internal threat on foreign policy: cases of Turkey and İran during arab spring times
- Tez No: 830712
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ RAMAZAN İZOL
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 239
Özet
Ortadoğu'nun iki köklü ülkesi olan Türkiye ve İran'ın Arap Baharı karşısında takındığı politik tutum bu tezde realist paradigmanın alt teorisi olan Omnibalancing teorisi ile açıklanmaya çalışılmıştır. Bu çalışmada, Omnibalancing teorisinin kullanılmasının esas sebebi devletlerin birbirleriyle olan ilişkilere odaklanan ana akım Uluslararası İlişkiler kuramlarının aksine, Omnibalancing teorisinin iç politik mücadelelerin veya iç politikada meydana gelen gelişmelerin de dış politika inceleme sürecine dâhil etmesidir. Ortadoğu'nun bu iki bölgesel gücünün, etnik ve mezhepsel olarak heterojen olması, içerde ortak bir kimlik oluşturamaması gibi özellikleri bu iki ülkenin dış politikasını incelerken“içerden”bakmayı zorunlu kılmaktadır. İran ve Türkiye'nin son yıllarda iç siyasetinde yaşananlar incelendiğinde, İran'da reformist ve muhafazakârlar, Türkiye'de muhafazakâr ve Kemalistler arasında gergin bir kutuplaşmanın/ hesaplaşmanın olduğu görülecektir. Arap Baharı başlamadan İran'da reformistler ve muhafazakarlar arasında epey bir süredir devam eden siyasi sürtüşme 2009 yılında zirveye çıkmış ve İran'da rejime karşı kitlesel gösterilere dönüşmüştür. İran rejiminin sert müdahalesi ile gösteriler bastırılmışsa da Arap Baharı boyunca İran siyasetinde etkisini hissettirmiştir. Bu dönemde İran iç siyasetindeki bu gerginliğin İran dış politikasının yapım sürecindeki etkisi incelenmiş ve gerek reformist/muhafazakar kutuplaşması ve gerekse İran'ın iç tehdit algılarının dış politika üzerinde etkili olduğu saptanmıştır. Türkiye'de hükümet, Arap Baharı'ndan önce Kürt Sorununu diyalogla çözme girişimi ve askeri vesayeti geriletme gibi majör politikalar yürütüyordu. Askeri vesayeti geriletme ve Avrupa Birliği'ne üyelik kapsamında attığı demokratik adımlar neticesinde Liberallerle, Kürt Sorununu diyalogla çözme projesi ile Kürtlerle, Dini hak ve özgürlüklerin önündeki sorunları giderme adımları ile muhafazakârlarla kurduğu ittifak zamanla çöktü. Bu bağlamda yeni ittifak arayışlarına giren AK Parti hükümetinin bu politik tutum değişikliği Arap Baharı sürecinde Türk dış politikasını belirleyen en önemli unsur olmuştur. Bu tezde, Arap Baharı sürecinde Türkiye ve İran'daki ayrışmaların dış politikaya etkileri incelenmiş ve iç politik süreçlerin dış politika üzerinde etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
Özet (Çeviri)
The political stand adopted by Turkey and Iran, two rooted countries in the Middle East, in the face of the Arab Spring is meant by this paper to be explained basing on the omnibalancing theory, the sub-branch of realist paradigm. The main cause for this paper to base on the omnibalancing theory is the fact that the mainstream international relations theories focus on the inter-relations of states, while the omnibalancing theory includes the developments in domestic policy into the analysis of foreign policy. The fact that these two regional powers in the Middle East are heterogeneous in ethnical and denominational aspects and cannot form a common identity inside, requires a look from within while examining the foreign policies of these two countries. An analysis of the developments that were experienced in Iran and Turkey during the recent years will lay bare the existence of a polarization / settling of account between reformists and conservatives in Iran and between conservatives and Kemalists in Turkey. Before the beginning of the Arab Spring, the long-standing political dispute between reformists and conservatives hit the peak in 2009 and evolved into massive demonstrations against the regime in Iran. The protests were brutally suppressed by the Iranian regime forces, yet it made itself felt in the Iranian politics during the course of the Arab Spring. The effect of the mentioned tension in Iranian domestic policy upon the construction process of its foreign policy was observed during this period. The reformist/conservative polarization and Iran's internal threat perceptions were indeed proven to have influence over foreign policy. Before the Arab Spring, the government in Turkey was pursuing major policies such as attempting to come up with a solution to the Kurdish question through dialogue and downgrading the military tutelage. As a result of reduced military tutelage and democratic steps taken in the scope of accession to the European Union, the government formed alliances with the liberals, and with the Kurds based on the project to resolve the Kurdish question through dialogue, and also with the conservatives in the framework of attempts to deal with the issues related to religious rights and freedoms. These alliances have all failed in the course of time. Resorting to searches for a new alliance in this scope, the AK (Justice and Development) Party government's change of its political attitude, has been the most significant factor to determine the Turkish foreign policy during the Arab Spring. This paper examines the influence the disagreements in Turkey and Iran had on their foreign policies during the Arab Spring process, and concludes that domestic political processes have an effect upon foreign policy.
Benzer Tezler
- A neorealist analysis of Iran-Russia relations: Tajik and Syrian civil wars
İran-Rusya ilişkilerinin neorealist bir analizi: Tacik ve Suriye iç savaşları
ESRA YANIK
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiOrtadoğu Araştırmaları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DERYA GÖÇER AKDER
DR. ZELAL ÖZDEMİR
- Yeni milliyetçi ideoloji olarak ulusalcılık: İzmir örneği üzerinden ulusalcıların duygularının analizi
Ulusalcilik as a new nationalist ideology: Analysis of the emotions of ulusalcis through the case of Izmir
GÜNCE SABAH ERYILMAZ ERDAMAR
Doktora
Türkçe
2024
Siyasal BilimlerGalatasaray ÜniversitesiSiyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN ÖZGÜR ADADAĞ
- Cyber tools as foreign policy instruments in trilateral relations: Analysing cyber-attacks targeting the United Kingdom
Üçlü ilişkilerde dış politika aracı olarak siber araçlar: Birleşik Krallık'ı hedef alan siber saldırıların analizi
ATAKAN YILMAZ
Doktora
İngilizce
2024
Siyasal BilimlerGalatasaray ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MENENT SAVAŞ CAZALA
- Tommaso Campanella ve Thomas More'un ütopyalarının karşılaştırılması
Comparing Thomas More and Tommaso Campanella's utopias
MAHMUT AVCI
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
FelsefeAtatürk ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. OSMAN ELMALI
- Neoklasik realizm perspektifinden 15 Temmuz Darbe Girişimi sonrası Türk dış politikasının analizi
Analysis of Turkish foreign policy after the July 15 coup attempt from the neoclassical realism perspective
OĞULCAN GÜLTEKİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Siyasal BilimlerÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SONER KARAGÜL