Yerli melez üzüm çeşitlerinin Ankara koşullarında çiçek biyolojisi ve meyve tutum özelliklerinin belirlenmesi
Determination of floral biology and fruit set of new Turkish grape hybrids growing in Ankara Province
- Tez No: 83546
- Danışmanlar: DOÇ.DR. BİRHAN MARASALI
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Vitis vinifera L. yerli melez üzüm çeşitleri, çiçek biyolojisi, meyve tutumu
- Yıl: 1999
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 47
Özet
Bu çalışmada, Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü tarafından ıslah edilen sofralık melez Ata sarısı, Uslu, Yalova İncisi (Çekirdekli) Ergin Çekirdeksizi ve Yalova Çekirdeksizi (Stenospermokarpik) üzüm çeşitlerinin çiçek biyolojisi ve meyve tutumu özellikleri ile Ankara koşullarındaki fenolojik gelişme durumları incelenmiştir. Bütün çeşitlerde çiçekler erselik görünümlü olmakla birlikte, morfolojik yapıları farklı bulunmuştur. Tozlanma ve döllenme biyolojisi ile ilişkili olarak çiçek organ boyutları değerlendirildiğinde, Ata şansı, Uslu ve Yalova İncisi çeşitlerinde erkek organ boyutlarının dişi organa göre aynı veya biraz kısa olduğu, Ergin Çekirdeksizi ve Yalova Çekirdeksizi çeşitlerinde ise daha uzun yapılı oldukları gözlenmiştir. Çiçek tozu çimlenme oranları Yalova Çekirdeksizinde %23.16, Uslu'da %19.12, Ergin Çekirdeksizinde %1S.60, Ata sarısın'da %15.06 ve Yalova İncisi'nde %7.50 olarak belirlenmiştir. Çiçek tozu verimliliğinin ise anter basma 1900 (Ata sarısı) ile 650 adet (Ergin Çekirdeksizi) arasında değiştiği bulunmuştur. Melez çeşitlerin yaz sürgünü basma salkım sayıları çekirdekli çeşitlerde 1-2 arasında değişirken çekirdeksiz çeşitlerde 1 adet salkıma rastlanmıştır. Neferiye ve koltuk sürgünü oluşumu bakımından Uslu en yüksek değerleri (4-5 neferiye, 9-10 koltuk sürgünü) göstermiştir. Açıkta tozlanma koşullarında kendilemeye göre daha yüksek meyve tutum değerler elde edilmiştir. En yüksek tane tutumunun elde edildiği Ergin Çekirdeksizi'ni (%75.11) sırasıyla Yalova İncisi (%41.14), Yalova Çekirdeksizi (%38.60), Ata sarısı (%37.59), Uslu (%23.35) izlemiştir. Uslu en yüksek boncuklanma oranının (%20.75) belirlendiği çeşit olmuştur. Fenolojik yöntemlere göre Ankara koşullarında en erkenci (Ağustos sonu) çeşit olarak Uslu olgunlaşırken bunu Eylül başında olgunlaşan Yalova İncisi ve Ergin Çekirdeksizi ve Yalova Çekirdekisizi izlemiştir. Olgunlaşma tarihi Eylül ayı sonu olan Ata sarısı ise beş çeşit arasında en geç olgunlaşan çeşit olmuştur.
Özet (Çeviri)
In this study, characteristics of flower biology and fruit set with the phenological observations of hybrid table grape cultivars Ata sarısı, Uslu, Yalova İncisi (seeded), Ergin Çekirdeksizi and Yalova Çekirdeksizi (Stenospermocarpic) bred by Atatürk Research Training Center, were examined in Ankara province. Although all cultivars seemed to have hermaphroditic flowers, morphological characteristics of flowers were found different. Lenght of andreceum was found either similer or at the same level with the lenght of gynoceum in cultivars ata sarısı, Uslu and Yalova İncisi and longer in Ergin Çekirdeksizi, Yalova Çekirdeksizi Apart from the usual number of stamens in vinifera cultivars (5 stamens); Ata sarısı and Uslu have flowers with six stamens, Yalova İncisi have flowers with six or seven stamens. Germination was 23.16% for Yalova Çekirdeksizi, 19.12% for Uslu, 15.60% for Ergin Çekirdeksizi, 15.06% for Ata sarısı and 758% for Yalova İncisi. Pollen productivity was found between 1900 (Ata sarısı) and 650 (Yalova İncisi) per anther. Number of clusters per shoot of hybrid cultivars changed between 1-2 in seeded cultivars and 1 cluster was obtained in stenospermocarpic cultivars. Uslu gave the highest values (4-5 secondary cluster, 9-10 summer lateral) for secondary cluster and summer lateral formation. Fruit set was high in pollinated clusters than self pollinated ones. Fruit set in Ergin Çekirdeksizi was the highest (75.11%) and Yalova İncisi (41.4%), Yalova Çekirdeksizi (33.60%), Ata sarısı (3759%), Uslu (23.35%) followed each other Uslu had the highest rate of parthenocarpic fruit set (20.75%). It has been found out that stenospermocarpic cultivars have in addition to rudimenter ones larger seeds as well. According to the phenological observations, the earliest cultivar (at the end of August) was Uslu and the other cultivars coming afterwards were Yalova İncisi, Ergin Çekirdeksizi and Yalova Çekirdeksizi (maturung at the beginning of September) on the other hand, Ata sarası was found as the latest cultivar (at the end of September). Key Words : Vitis vinifera L. native hybrids, floral biology, fruit set
Benzer Tezler
- Ankara-Kalecik koşullarında bazı sofralık üzüm çeşitlerinin olgunluk aşamasında şeker ve organik asit kompozisyonunun belirlenmesi
Determination of berry sugar and organic acid composition at the maturity stage of some table grape cultivars in Ankara-Kalecik conditions
OSMAN BATUR ÜNAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
ZiraatAnkara ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİRHAN KUNTER
- Bazı yerli ve yeni melez üzüm çeşitlerinin ampelografisi ile biyolojisi üzerinde araştırmalar
Başlık çevirisi yok
FADİME ATEŞ
- Önemli zeytin (Olea europaea L.) çeşitlerinin izoenzim polimorfizmleri ve genetik özellikleri
Isoenzyme polymorphisms and genetic characteristics of important olive (Olea europaea L.) cultivars and types
SEVDA DÜLGER
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
ZiraatÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MURAT ŞEKER
- Ege bölgesinde üretilen bazı yerli ve yabancı üzüm çeşitlerinin uygun hasat zamanlarının belirlenmesi
Başlık çevirisi yok
MEHMET MELEK AKSEL
Yüksek Lisans
Türkçe
1986
Gıda MühendisliğiEge ÜniversitesiGıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FERİDUN TOPALOĞLU
- Buca'da 19. Yüzyıl mimari yapılarındaki neoklasik süslemeler
Neoclassical houses in 19th Century architectural buildings in Buca
MELEK TİRYAKİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
ArkeolojiDokuz Eylül ÜniversitesiArkeoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ KAZIM ÖZ