Hastanemize pansitopeni ile başvuran akut lösemili olgularımızın sıklığı, tedaviye yanıtı ve prognoz açısından değerlendirilmesi
Evaluation of the frequency, treatment response, and prognosis of acute leukemia cases presenting with pancytopenia at our hospital
- Tez No: 841098
- Danışmanlar: DOÇ. DR. OSMAN YOKUŞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, İç Hastalıkları, Hematology, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 56
Özet
Amaç: Akut lösemi hastaları genellikle anemi, trombositopeni ve lökositoz ile prezante olurlar. Ancak bazı akut lösemi hastaları anemi, trombositopeni ve lökopeninin aynı anda olduğu durum olan pansitopeni ile prezante olurlar. Pansitopeni ile prezante olan akut lökozların hem akut hem de kronik seyrinin kötü olduğu bazı olgu raporlarında bildirilmiş. Bizde de hem ALL hem de AML hastalarında tanı anında pansitopeni ile prezante olan olgularda bir yıllık takipte tedavi yanıtı ve klinik prognostik seyrinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: SBÜ İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Hematoloji Kliniğinde 2016-2023 yılları arasında tanı almış ve Hematoloji servisinde yatmış olan 158 ALL ve AML hastasının verileri retrospektif olarak tarandı. Tanı anındaki demografik verileri, laboratuvar değerleri, kemik iliği biyopsi raporları, genetik sonuçları ve epikrizleri detaylıca incelendi. Hastalar başvuru anında pansitopenisi olan ve olmayan olarak 2 gruba ayrıldı. Bu grupların genel sağkalım süresi (OS), remisyon indüksiyon kemoterapisine verdikleri yanıt, relaps-refrakter olma durumları incelendi. Bulgular: Çalışmaya dahil olan 158 hastanın tanı anındaki ortalama yaşı 51,6 (SD ± 18.5) olarak saptanmış olup 66'sı (%41,8) kadın, 92'si (%58,2) erkeklerden oluşmaktaydı. Hastaların 116'sı AML (%73,4), 42'si (%26,6) ALL olup takiplerine gelmiş olan 132 hastanın medyan OS süresi medyan 6,0 (1,0-83,0) ay olarak saptandı. Çalışmamızda remisyon indüksiyon tedavisi verilen 74 AML hastasının 43'ünde (%58'1) tam remisyon, 1'inde (%1,3) kısmi remisyon, 16'sı (%21,6) indüksiyon sırasında vefat etmiş, 14'ünde (%18,9) ise remisyon görülmemiştir. Çalışmamızda remisyon sağlanan 43 AML hastasının 6'sında (%13,95) nüks görülmüştür. Çalışmamızda remisyon indüksiyon tedavisi verilen 40 ALL hastasının 28'inde (%70) tam remisyon, 3'ünde (%7,5) kısmi remisyon, 2'si ( %5 ) indüksiyon sırasında vefat etmiş, 7'sinde (%17,5) ise remisyon görülmemiştir. Çalışmamızda yer alan hastaların 1 yıllık OS oranı %34,2 saptanmıştır. Hastaların tanı anında 30'u (%19,0) pansitopeni ile prezante olmuştu. Çalışmamızda pansitopeni ile başvuran grubun OS süresi medyan 3,5 ay, pansitopeni ile başvurmayan grubun OS süresi 6 ay olarak saptanmıştır. Pansitopeni ile başvuran ve başvurmayan grup arasında OS süresi istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemiş (p>0,05) ancak pansitopeni ile başvuran grupta daha kısa olarak saptanmıştır. Pansitopeni ile başvuran grubun 9'u (%34,6) ve pansitopeni ile başvurmayan grubun 45'i ( %42,9 ) tanıdan bir yıl sonra hayattaydı. Pansitopeni ile başvuran ve başvurmayan grup arasında 1 yıllık sağkalım oranı anlamlı (p>0,05) farklılık göstermemiştir. Hastaların son durumlarına bakıldığında pansitopeni ile başvuran grubun 5'i (%19,2), başvurmayan grubun ise 39'u (%36,8) hayattaydı. Pansitopeni ile başvuran ve başvurmayan grup arasında son durum anlamlı (p>0,05) farklılık göstermemiş olmakla beraber pansitopeni ile başvuran grubun prognozunun daha kötü olduğu görülmektedir. Istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmaması hasta sayısının yeteri kadar fazla olmamasına bağlanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda tanı anında pansitopeni ile başvurup başvurmamaya göre sınıflandırdığımız hastalarda pansitopeni ile başvuran grubun prognozunun başvurmayan gruba göre istatistiksel olarak anlamlı olmasa da daha kötü olduğunu gösterdik. Bunun da hasta sayısının yeterli olmamasına bağlı olduğunu değerlendirdik. Genel sağkalımın (OS) pansitopeni ile başvuran grupta daha kötü olduğunu gösterdik. Bu verileri değerlendirdiğimizde çalışmamızın amacına ulaşmış olduğunu gösterme açısından anlamlı görmekteyiz.
Özet (Çeviri)
Aim: Patients with acute leukemia typically present with anemia, thrombocytopenia, and leukocytosis. However, some cases of acute leukemia present with pancytopenia, a condition characterized by simultaneous low levels of red blood cells, platelets, and white blood cells. Reports indicate that the prognosis of acute leukemias presenting with pancytopenia is generally poor, both in terms of acute and chronic courses. In our study, we aim to evaluate the treatment response and clinical prognostic course during a one-year follow-up in cases of both Acute Lymphoblastic Leukemia (ALL) and Acute Myeloid Leukemia (AML) that present with pancytopenia at the time of diagnosis. Material-Method: Between the years 2016 and 2023, data from 158 patients diagnosed and hospitalized in the Hematology Clinic of Istanbul Training and Research Hospital were retrospectively reviewed. Demographic information at the time of diagnosis, laboratory values, bone marrow biopsy reports, genetic results, and discharge summaries were thoroughly examined. Patients were categorized into two groups based on the presence or absence of pancytopenia at the time of admission. The overall survival (OS), response to remission induction chemotherapy, and relapse-refractory status were analyzed for these groups. Results: The study included 158 patients with a mean age of 51.6 (SD ± 18.5), of which 66 (41.8%) were female and 92 (58.2%) were male. Of these patients, 116 had AML (73.4%) and 42 had ALL (26.6%), with a median OS of 6.0 months (1.0-83.0) for the 132 patients who came for follow-up. Among the 74 AML patients who received remission induction treatment in our study, 43 (58.1%) achieved complete remission, 1 (1.3%) achieved partial remission, 16 (21.6%) died during induction, and 14 (18.9%) did not achieve remission. Six (13.95%) of the AML patients who achieved remission experienced relapse in our study. Among the 40 ALL patients who received remission induction treatment, 28 (70%) achieved complete remission, 3 (7.5%) achieved partial remission, 2 (5%) died during induction, and 7 (17.5%) did not achieve remission. The 1-year OS rate for the patients in our study was 34.2%. At the time of diagnosis, 30 patients (19.0%) presented with pancytopenia. The median OS for the group presenting with pancytopenia was 3.5 months, while it was 6 months for the group without pancytopenia. Although there was no statistically significant difference in OS between the group presenting with pancytopenia and the group without pancytopenia (p > 0.05), the former had a shorter OS. Nine (34.6%) in the pancytopenia group and 45 (42.9%) in the non-pancytopenia group were alive one year after diagnosis, showing no significant difference in the 1- year survival rate between the two groups (p > 0.05). Looking at the current status of the patients, 5 (19.2%) in the pancytopenia group and 39 (36.8%) in the non- pancytopenia group were alive. Although there was no significant difference in the current status between the group presenting with pancytopenia and the group without pancytopenia (p > 0.05), it is observed that the prognosis of the pancytopenia group is worse, despite the lack of statistical significance, possibly due to the insufficient number of patients. Conclusion: In our study, we classified patients based on whether they presented with pancytopenia at the time of diagnosis. Although the prognosis of the group presenting with pancytopenia was not statistically significant compared to the group without pancytopenia, we demonstrated that it was worse. We attributed this lack of statistical significance to the insufficient number of patients. We showed that overall survival (OS) was worse in the group presenting with pancytopenia. Evaluating these data, we consider our study to be meaningful in achieving its objectives.
Benzer Tezler
- 2012 - 2017 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesinde yatırılarak takip edilen derin anemili olguların retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of deep anemia cases hospitalized in Dicle Universitymedical Faculty Child Hospital between 2012-2017 in our clinic
MUSTAFA CEYLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle ÜniversitesiÇocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT SÖKER
- Derin anemi nedeniyle eritrosit transfüzyonu yapılan çocuk hastaların geriye dönük değerlendirilmesi
A retrospective evaluation of the children red blood cell transfused due to severe anemia
ÖMER ERTUĞRUL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıOndokuz Mayıs ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUHAMMET ŞÜKRÜ PAKSU
- Bisitopeni tanılı hastalarda etyolojik nedenlerin araştırılması
Başlık çevirisi yok
ALTAY ABDULLAYEV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN GÖNÜL AYDOĞAN
- Vitamin b12 eksikliği ile takip edilen çocuk hastaların retrospektif incelenmesi
Retrospective analysis of patients with pediatric vitamin b12 deficiency
DERYA DUMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN BARIŞ MALBORA
DOÇ. DR. GONCA YILMAZ
- Hastanemize başvuran çocuklarda solunum yolu virüslerinin prevalansı ve klinik özelliklerinin değerlendirilmesi
Evaluation of the prevalence and clinical features of respiratory tract viruses in children admitted to our hospital.
MUZAFFER KAAN ASLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RUKİYE SAÇ