Geri Dön

Falanks ve metakarp kırıklarındaki cerrahi sonuçlarımız

Our surgical results in phalanx and metacarpal fractures

  1. Tez No: 841510
  2. Yazar: MURAT TAŞKIN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ORHAN KARSAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Tıp Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

Giriş ve amaç: El kırıkları ve çıkıkları insanlarda en sık görülen yaralanmalardandır. Proksimal falanks ve metakarp kırıklarının tedavisi, kırığın yer değiştirme derecesine ve kırık redüksiyonunun sürdürülmesindeki zorluğa dayanır. Bu yaralanmaların çoğu stabil olduğundan genel olarak kapalı düzeltme sonrası uygulanan uygun bir splint ve erken eklem hareketine başlanarak tedavi edilse de instabil kırıklarda farklı cerrahi tedaviler gerekebilmektedir. Kırığın konumu ve kırık paternine göre kapalı redüksiyon ve kirschner telleri ile pinleme, eksternal fiksatör, açık redüksiyon sonrası plak ve vida ile tespit, intramedüller(im) vida ile tespit gibi çeşitli cerrahi yöntemler kullanılmaktadır. Toplumda sık olarak görülmesine ve bu konuda çok sayıda çalışma yapılmasına rağmen bu kırıkların tedavisinde bir altın standart belirlenememiş, her yöntemin birbirine karşı artı ve eksileri olduğu söylenmiştir. Yapılan son çalışmalar sonucunda bu kırıkların tedavisinde kalıcı eklem sertliğini önlemek için uzun süreli immobilizasyondan kaçınıp erken dönemde hareket başlanması ve yumuşak doku hasarı, tendon yapışıklığı ve enfeksiyon gibi komplikasyonlara yol açmamak için mümkün olan en az yumuşak doku hasarı ile tespit önerilmektedir. Bizde bu çalışmamızda kırık tespitinde kanüllü başsız kompresyon vidası ile intramedüller tespiti diğer bir cerrahi tedavi yöntemi olan kapalı redüksiyon sonrası perkutan pinleme(KRPP) ile karşılaştırarak postoperatif 6 aylık süreçte elin klinik ve fonksiyonel sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Tek merkezli prospektif olarak yapılan bu çalışma Haziran 2021- Eylül 2022 tarihleri arasında Erzurum Atatürk Üniversitesi ortopedi ve travmatoloji polikliniğine veya acil servise metakarp ve/ veya falanks kırığı ile başvuran ve cerrahi tedavi yapılan hastalarla yapıldı. Postoperatif düzenli kontrollere gelen, en az 6 aylık takibi olan 100 hasta aydınlatılmış onamları alınarak kendi rızası ile çalışmaya dahil edildi. Takiplerde kırığın radyolojik olarak kaynaması, eklem hareket açıklığı, Jamar dinamometresi ile kavrama gücü değerlendirildi. Quick-DASH ve VAS skorlarına bakıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 100 hastanın 50'sine kapalı redüksiyon sonrası kanüllü başsız kompresyon vidası ile im tespit yapılırken diğer 50 hastaya kapalı redüksiyon sonrası perkutan pinleme yapıldı. İntramedüller tespit yapılan hastaların ortalama yaşı 32,82±13,30, KRPP grubunun ortalama yaşı 34,78±12,17 idi. İntramedüller tespit yapılan hastalarda ortalama işe dönüş süresi KRPP yapılan gruba göre anlamlı daha kısa gözlendi(p

Özet (Çeviri)

Introduction and purpose: Hand fractures and dislocations are among the most common injuries in humans. Treatment of proximal phalanx and metacarpal fractures is based on the degree of fracture displacement and the difficulty in sustaining fracture reduction. Since most of these injuries are stable, they are generally treated with an appropriate splint applied after closed correction and early joint movement, although unstable fractures may require different surgical treatments. Various surgical methods such as closed reduction and pinning with Kirschner wires, external fixator, Plak and screw fixation after open reduction, intramedullary screw fixation are used according to the fracture location and fracture pattern. Although it is seen frequently in the community and there are many studies on this subject, no gold standard has been determined in the treatment of these fractures, and it has been said that each method has advantage and disadvantage against each other. As a result of recent studies, in order to prevent permanent joint stiffness in the treatment of these fractures, it is recommended to avoid long-term immobilization, start movement in the early period, and fixation with the least possible soft tissue damage in order to avoid complications such as soft tissue damage, tendon adhesion and infection. In this study, we aimed to compare the clinical and functional results of the hand in the postoperative 6-month period by comparing intramedullary fixation with cannulated headless compression screw and closed reduction after percutaneous pinning, which is another surgical treatment method in fracture fixation. Materials and methods: This single-center, prospective study was conducted with patients who applied to Erzurum Atatürk University orthopedics and traumatology outpatient clinic or emergency service with metacarpal and/or phalanx fractures and underwent surgical treatment between June 2021 and September 2022. 100 patients with at least 6 months of follow-up, who came to regular postoperative controls, were included in the study with their own consent, after obtaining their informed consent. In the follow-ups, radiological union of the fracture, range of motion, and grip strength were evaluated with Jamar dynamometer. Quick-DASH and VAS scores were checked. Results: In 50 of the 100 patients included in the study, IM fixation was performed with a cannulated headless compression screw after closed reduction, while percutaneous pinning was performed in the other 50 patients after closed reduction. The mean age of the patients with intramedullary fixation was 32.82±13.30 years, and the mean age of the CRPP group was 34.78±12.17 years. The mean time to return to work was observed to be significantly shorter in patients with intramedullary fixation compared to the group that underwent CRPP (p

Benzer Tezler

  1. Falanks ve metakarpal kemik kırıklarında eksternal fiksatör uygulamaları sonuçlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Phalanx and metacarpal bone fractures external fixator applications retrospective evaluation of results

    GÖZDE KAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve TravmatolojiUludağ Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN TUFAN KALELİ

  2. Açık kırıklar

    Başlık çevirisi yok

    EKREM AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Ortopedi ve TravmatolojiSelçuk Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RECEP MEMİK

  3. Metakarp ve falanks kırıkları nedeniyle opere edilen hastaların sonuçlarının klinik ve radyolojik değerlendirilmesi

    Evaluation of the clinical and radiological outcomes in patients operated for metacarpal and phalangeal bone fractures

    MEHMET FATİH YAZICI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Ortopedi ve TravmatolojiCelal Bayar Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. REMZİ TAÇKIN ÖZALP

  4. Türk toplumunda metakarp ve falanks kemiklerinin radyolojik görüntülemelerinden cinsiyet tayini

    Sex determination from radiologic imaging of metacarpal and phalanx bones in a turkish population

    ENES ALPEREN ABACI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Adli TıpManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖKMEN KARABAĞ

  5. Yeni intramedüller implant ile tavuk humerusunda kemik tespiti: Deneysel çalışma

    Bone fixation of the chiken humerus whith new intramedullary implant an experimental study

    GALİN RADANOV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiHacettepe Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYCAN KAYIKÇIOĞLU