Yetişkin canlı karaciğer naklinde safra yolu komplikasyonlarının risk faktörleri
Risk factors of biliary tract complications in adult living livertransplantation
- Tez No: 843986
- Danışmanlar: PROF. DR. BÜLENT AYDINLI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 47
Özet
Yetişkin Canlı Karaciğer Naklinde Safra Yolu Komplikasyonların Risk Faktörleri: Giriş:Canlı yetişkin nakillerinde safra yolu komplikasyonları %25 oranla en sık görülen komplikasyonlardır. Karaciğer nakli sonrası safra yolu komplikasyonları; anastomoz darlığı, anastomoz kaçağı, ekstrahepatik safra taşları olarak sınıflandırılmaktadır. Bu çalışmada safra yolu risk faktörleri karşılaştırılmıştır. Safra yolu anastamozları, etyolojileri, kan ürünü transfüzyonu, vasküler anastomoz komplikasyonları ile safra yolu arasındaki ilişkiyi değerlendirilmiştir. Material ve metod:Safra yolu anastomozları merkezimizde uç uca , hepatikojejunostomi, safra yolu rekonstrüksiyonu ile tekli uç uca safra yolu anastomozu, çoklu uç uca anastomoz, çoklu hepatikojejunostomi olarak ayrılmıştır. Vasküler komplikasyonlar hepatik arter, portal ven, greft olarak gruplara ayrılmıştır. Hastalara takılan kan ürünleri (es, tdp, trombosit) incelenmiştir. İstatistiksel test olarak Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya Ocak 2015-Haziran 2022 arasındaki canlı karaciğerden nakil olan 227 hasta dahil edildi. Safra yolu anastomozları 5 gruba ayrıldı. Grup 1 UU anastomoz en sık kullanılan anastomoz oldu ve bu grupta 143 (%63) hasta olarak saptandı, grup 2 safra yolu rekonstrüksiyonu sonrası tek uç uca anastomoz 41 (%18) hasta, grup 3 çoklu uç uca anastomoz 19(%8.4) hasta, grup 4 hepatikojejunostomi 16 (%7) hasta, grup 5 çoklu hepatikojejunostomi 8 (%3.5) hasta mevcuttu. Safra yolu komplikasyonu olarak 227 hastanın 152 (%67)'sinde komplikasyon yoktu. Komplikasyon gelişen hastalara bakıcak olursak; uç uca anastomoz yapılan 40 hastanın 28'inde, Çoklu uç uca anastomoz yapılan 17 hastanın 14'ünde (%25,9), Safra yolu çoklu rekonstrüksiyonu yapılan komplikasyon gelişen 3 hastanın 1 (%1,9)'inde, Hepatikojejunostomi anastomozu yapılan ve komplikasyon gelişen 9 hastanın 8 (%14,8)'inde, Çoklu hepatikojejunostomi yapılan 6 hastanın 3 (%5,6)'ünde safra yolu darlığı izlenmiştir (p=0,19). Ancak safra yolu anastomoz gruplarını incelediğimizde çoklu safra yolu uç uca anastomoz olan hastaların 14 (%25,9)'ünde, tekli hepatikojejunostomi olan hastaların 8 (%14,8)'inde darlık izlenmiştir. Bu iki safra yolu anastomozu grubunda darlık komplikasyonunda artış izlenmiştir. Aynı zamanda safra yolu kaçak oranI; uç uca safra yolu anastomozu yapılan 10 (%47,6) hastada, Çoklu uç uca safra yolu anastomozu yapılan 4 (%19) hastada, Safra yolu rekonstrüksiyonu yapılan 1 (%4,8) hastada, Tekli hepatikojejunostomi yapılan 1 (%4,8) hastada, Çoklu hepatikojejunostomi yapılan 5 (%23,8) hastada safra yolu kaçak komplikasyonu izlenmiştir (p=0,036). Sonuç: Safra yolu anastomozları %25 oranla karaciğer nakillerinde halen en çok izlenen komplikasyondur. Çalışmamızda birden fazla safra yolu olan greft karaciğer nakil hastalarında safra yolu komplikasyonlarında artış izlenmiştir. Bunun sebebi ise anastomoz tekniğindeki zorluklar ve anastomoz zamanın uzaması söylenebilir. Kan ürünü (eritrosit süspansiyonu, trombosit süspansiyonu) transfüzyon edilen hastalarda safra yolu komplikasyon oranı daha fazla saptanmıştır. Bunun sebebi ise, hastaların intraoperatif kanama oranının yüksek olması, unstabil olması ve hipoperfüzyona bağlı olarak artan safra yolu darlık ve kaçak riskleri gösterilebilir (79). Sonuç olarak safra yolu komplikasyonları azaltmak için intraoperatif diseksiyon dikkatli yapılması ve intraoperatif kanamaya dikkat edilmesini önermekteyiz (80) Bu çalışmada hasta sayılarını artırılarak safra yolu komplikasyonlarını araştırmaya devam edeceğiz.
Özet (Çeviri)
Introduction:Organ transplantation is becoming increasingly common in the world and in our country. The success of surgery and the survival rate are increasing in every age group, emphasizing how important organ transplantation is. Bile tract complications are the most common complications in live adult transplants, with a rate of 25%. Biliary tract complications after liver transplantation; It is classified as anastomotic stenosis, anastomotic leak, and extrahepatic gallstones. These complications are still open to debate today. In this study, biliary tract risk factors were compared. Bile duct anastomosis, their etiology, blood product transfusion, the relationship between vascular anastomosis complications and the bile duct were evaluated. Material and method: In our center, bile duct anastomoses are divided into choledochocholedocostomy, hepaticojejunostomy, choledochocholedochostomy anastomosis with bile duct reconstruction, multiple duct-to-duct anastomosis, multiple hepaticojejunostomy. Vascular complications are divided into groups as hepatic artery, portal vein, and graft. Blood products (ES, TDP , platelet) administered to the patients were examined. Mann-Whitney U Test was used as a statistical test. Results: 227 patients who received live liver transplantation between January 2015 and June 2022 were included in the study. Bile duct anastomosis was divided into 5 groups. Group 1 duct-to-duct anastomosis was the most frequently used anastomosis and was found in 143 (63%) patients in this group, group 2 single duct-to-duct anastomosis after bile duct reconstruction in 41 (18%) patients, group 3 multiple duct-to-duct anastomosis. There were 19 (8,4%) patients with to-duct anastomosis, 16 (7%) patients with group 4 hepaticojejunostomy, and 8 (3,5%) patients with group 5 multiple hepaticojejunostomy. In terms of bile duct complications, 152 of 227 patients (67%) had no complications. If we look at the patients who developed complications; Stenosis complications were observed in 28 of 40 patients who underwent duct-to-duct anastomosis. Bile duct stenosis complications developed in 14 of 17 patients (25,9%) who underwent multiple duct-to-duct anastomosis. Bile duct stenosis complication was observed in 1 (1,9%) of 3 patients who developed complications after multiple bile duct reconstruction. Bile duct stenosis complications developed in 8 (14,8%) of 9 patients who underwent hepaticojejunostomy anastomosis and developed complications (123). Bile duct stenosis complications were observed in 3 (5,6%) of 6 patients who underwent multiple hepaticojejunostomy. Statistically, no significant relationship was observed between biliary stenosis complication and bile duct anastomosis groups (P = 0,19). However, when we examined the bile duct anastomosis groups one by one, stenosis was observed in 14 (25,9%) of the patients with multiple bile duct duct-to-duct anastomosis. At the same time, stenosis was observed in 8 (14,8%) of the patients with single hepaticojejunostomy. A 2-3 fold increase was observed in these two bile duct anastomosis groups, respectively. It can be said that the reason for stenosis in these two groups is that the bile ducts are small in multiple anastomoses and the nutrition is less in enterostomy anastomoses, as in other studies . At the same time, if we look at the bile duct leakage rates, we look at the 10 (47,6%) cases in which duct-to-duct bile duct anastomosis was performed. ) bile duct leakage was observed in 100% of the patients. Bile duct leak complication was observed in 4 (19%) patients who underwent multiple duct-to-duct anastomosis. A bile duct leak complication was observed in 1 (4.8%) patient who underwent bile duct reconstruction. A bile duct leak complication was observed in 1 (4,8%) patient who underwent single hepaticojejunostomy. Bile tract leak complication was observed in 5 (23.8%) patients who underwent multiple hepaticojejunostomy. Statistically, more bile duct leakage was observed in patients who underwent multiple hepaticojejunostomy bile duct anastomosis, the p value is significant (p= 0,036). Conclusion: Among the risk factors examined (etiology, donor, blood product, vascular complication, bile duct type anastomosis), only blood product and bile duct anastomosis type were statistically significant. In our study, leakage was observed more frequently in multiple hepaticojejunostomy bile duct anastomosis (p>0,05). The reason for this is the difficulty of anastomosis and the fact that the nutrition of the enterostomy is less than that of the common bile duct. At the same time, the rate of multiple common bile duct anastomosis in total complications was also high. Although the p value was not significant (p
Benzer Tezler
- Sağ lob canlı vericili karaciğer naklinde portal venöz dallanma anomalileri ve malatya yaklaşımı
Right lobe live donor liver transplantation portal venous branching anomalies and malatya approach
FATİH SÜMER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Genel Cerrahiİnönü ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEZAİ YILMAZ
- Alüminyum, bakır ve titanyum nanopartiküllerinin sıçan (Rattus norvegicus var. Albinos) antioksidan, ozmoregülasyon ve sinir sistemleri üzerine etkilerinin incelenmesi
Investigation on effects of aluminium, copper and titanium nanoparticles on the antioxidant, osmoregulation and nerve systems of rats (Rattus norvegicus var. Albinos)
ESİN GÜLNAZ CANLI
- Memelilerde (Rattus norvegicus Var. albinos) nanopartiküllerin (Al2O3, CuO, TiO2) metabolik etkilerinin incelenmesi
Investigation on the metabolic effects of nanoparticles(Al2O3, CuO, TiO2) in mammals (Rattus norvegicus Var. albinos)
ESİN GÜLNAZ CANLI
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
BiyolojiÇukurova ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA CANLI
PROF. DR. HASAN BASRİ İLA
- Primer biliyer kolanjite bağlı karaciğer nakli yapılan hastaların uzun dönem sonuçları
Long-term outcomes of patients undergoing liver transplantation for primary biliary cholangitis
MÜCAHİD UÇAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
İç Hastalıklarıİnönü Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUHSİN MURAT MUHİP HARPUTLUOĞLU
- Antihistaminik ilaçların drosophila melanogaster gelişimi üzerine etkileri
Effects of antihistamine drugs on the development of drosophila melanogaster
EBRU ÇUHADAR