Geri Dön

İzole büyüme hormonu eksikliğinde büyüme hormon tedavisine yanıtın,klinik ve laboratuvar bulguları ile ilişkisi

The relationship of the response to growth hormone deficiency treatment i̇n the existence of i̇solated growth hormone deficiencywith clinical and laboratory findings

  1. Tez No: 844861
  2. Yazar: BAHRİYE UZUN KENAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FATMA DEMİREL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Ankara Çocuk Sağlığı ve Has. Hematoloji Onkoloji Eğt. Arş. Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

UZUN KENAN B. Üçüncü Basamak Bir Çocuk Hastanesinin Çocuk Endokrinoloji Kliniğinde izole Büyüme Hormonu Eksikliğinde Büyüme Hormon Tedavisine Yanıtın, Klinik ve Laboratuvar Bulguları ile İlişkisi. S.B. Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim Araştırma Hastanesi, Uzmanlık tezi, Ankara, 2015. Büyüme hormonu eksikliği 4000-10.000 canlı doğumda bir görülen önemli bir endokrin boy kısalığı nedenidir. İzole olabildiği gibi diğer hipofizer hormon eksiklikleri ile kombine de olabilir. Çocuklarda büyüme hormonu eksikliğinde temel hedef tanının gecikmeden konup tedaviye başlanması ve kemik yaşı ilerlemeden puberte ile birlikte kazanılması öngörülen hedef boya ulaşılmasıdır. Çalışmamızda olgular bazı klinik, oksolojik, biyokimyasal kriterler ve radyolojik görüntüleme yöntemlerinin kullanılması ile izole büyüme hormonu eksikliği tanısı aldı. Tanı sonrası tedavi başlanmış olup bir yıllık tedavi ardından tekrar aynı (oksolojik, biyokimyasal, klinik) parametrelerin denetlenmesi ile tedavi yanıtına karar verildi ve bu yanıta etki eden klinik, laboratuvar bulguları tartışıldı. Olgular tedavi yanıtlarına göre iki gruba ayrıldı. Bu iki grupta klinik ve laboratuvar verileri arasında ne tür farklılıkların olduğu araştırıldı. Bu değerlendirme sonucunda büyüme hormonu tedavisi ile ortaya çıkan uzama yanıtını etkileyen klinik ve laboratuvar verilerin belirlenmesi amaçlandı. Çalışmamızda Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi çocuk endokrinoloji kliniğine 2009-2013 tarihleri arasında boy kısalığı yakınması ile başvuran ve izole büyüme hormonu eksikliği tanısı alan yaşları 2 yıl 5 ay ile 16 yıl 4 ay arasında değişen, yaş ortalaması 10,5±2,9 yıl olan toplam 205 olgunun dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Olguların % 46'sı (n=95) kız, %54'ü (n=110) erkek idi. Olguların %74'ünün tedavi yanıtı iyi, %26'sının tedavi yanıtı yetersiz olarak bulundu. Tanı yaşı tedavi yanıtı iyi olan olgularda anlamlı olarak düşük bulundu. BH uyarı testlerine pik yanıtın iyi yanıt grubunda ( L-dopa pik yanıtı: 2,8±2,1ng/ml, klonidin pik yanıtı: 4,3±2,4 ng/ml) en düşük olduğu ve BH tedavisine yanıtın da diğer gruplara göre daha iyi olduğu saptandı. Tedavi başlangıcında IGF-1 düzeyi iyi yanıt grubunda diğer gruplarla aynı oranda olsa da tedavi ile en yüksek oranda artış bu grupta görüldü. Kız olgularda erkeklerden farklı olarak IGF -1 düzeyinde tedavi ile daha belirgin artış saptandı. Final boyda iyi yanıt grubunda diğer gruba göre anlamlı olarak daha belirgin iyileşme saptandı. İyi yanıt veren olguların hipofiz uzun çapının diğer gruba göre anlamlı olarak daha düşük olduğu ve mikroadenom, hipoplazi gibi organik patolojilerin daha sık olduğu görüldü. Büyüme hormonu tedavisi ile tüm grupta kemik yaşında istatistiksel olarak anlamlı ilerleme görülmekle birlikte iyi yanıt veren grupta tüm gruba göre daha belirgin ilerleme oldu. Çalışmamızda olguların % 22'sinde çinko eksikliği, %14'ünde demir eksikliği saptandı. Sonuç olarak bu çalışmada İBHE'de BH tedavisine büyüme yanıtını etkileyen önemli faktörler, tedavi başlangıcında yaş, BH uyarı testlerine BH pik yanıtı, Ayrıca tanıda iz element eksikliği saptanan olgularda replasman tedavisinin de tedavi yanıtına olumlu anlamda katkı sağladığı görüldü.

Özet (Çeviri)

UZUN KENAN B. The Relationship of The Response to Growth Hormone Deficiency Treatment İn The Existence of İsolated Growth Hormone Deficiency with Clinical and Laboratory Findings in Child Endocrinology Department of a Teritary Children's Hospital. Ankara Pediatric and Pediatric Hematology Oncology Training and Research Hospital, Thesis. Ankara, 2015 The growth hormone deficiency (GHD) is an important endocrine cause of short stature. The incidence of GHD in children is about 1in every 4000-10.000 live births. It can be isolated or combined with other hypophyseal hormone deficiencies. The main goal in the GHD disease in children is to make a diagnosis and begin treatment without delay to reach the predicted height which shoud be reached with puberty before the bone age has increased. In this study, the cases were diagnosed as isolated growth hormon deficiency by using clinical, auxological, biochemical criteria and radiologic imaging methods. After diagnosis of GHD, the treatment has been started and after one year treatment period, the response of treatment was determined with checking the same parameters (auxological, biochemical, clinical) and the clinical and laboratory findings thought to influence the treatment response were discussed. The cases were divided into two groups according to their treatment responses. It was researched what kind of differences about the clinical and laboratory findings were existed between two grups. After this evaluation, it was aimed to determine clinical and laboratory findings thought to influence height extension response generated by growth hormon treatment. In this study, it was examined the total 205 patient files retrospectively with patients whose average age was 10,5±2,9 years ranging from 2 years 5 month to 16 years 4 month and compaint was short stature who were admitted to the Ankara Pediatric and Pediatric Hematology Oncology Training and Research Hospital, Child Endocrinology Department between 2009 and 2013 years. The 46 percent of the cases were girl (n=95) and 54 percent of them were boys (n=110). It was found that the treatment response of 74 percent of the cases was good and 26 percent of the cases were poor. The diagnosis age was found significantly lower in the cases with a good treatment response. It was detected that in good response group (L-dopa peak response: 2,8±2,1ng/ml, clonidine peak response: 4,3±2,4 ng/ml) the GH stimulation peak response has the lowest rate, and GH treatment response was better than in the other groups. In the beginning of the treatment, it was seen that although the rate of IGF-1 level in good response group was similiar to the rates in the other groups, the largest increase rate were found in this group. It was detected that there was an increase in the IGF-1 level along with the treatment in girls than boys. There was more noticeable increase in the good treatment response group as compared to the other groups, as well as there was statistically significant improvement with the growth hormon treatment in bone age in all groups. There was statistically significant improvement in predicted height in the good treatment response group. In this study, it was detected that there was a zinc deficiency in 22 percent of the cases, an iron deficiency in 14 percent of the cases. In the good treatment response group the highest rate of pituitaty gland anomaly was detected and also pituitary craniocaudal diameters low than the poor response group. Finally, in this study it was found that the most important factors influencing GH treatment in IGHD were the age in the beginning of treatment, GH peak response to GH stimulation test. Moreover, it was seen that replacement treatment has a positive contribution to the treatment response in the cases with a trace element deficiency.

Benzer Tezler

  1. Büyüme hormonu tedavisi alan izole büyüme hormon eksikliği tanılı hastaların retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective assessment of isolated growth hormone deficiency patients receiving growth hormone therapy

    YUNUS AKTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YUSUF KENAN HASPOLAT

  2. Büyüme hormonu eksikliği tanılı çocuklarda adipositokin düzeyleri, karotis intima media kalınlığı ve visseral yağ dağılımı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Relationship between adipocytokine levels, carotid intima media thickness and visceral fat distribution in children with growth hormone deficiency

    TUĞÇE BOZKURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SEBAHAT YILMAZ AĞLADIOĞLU

  3. İzole büyüme hormonu eksikliği olan çocuklarda replasman tedavisinin hematolojik parametreler üzerine uzun dönemdeki etkileri

    Long term effects of growth hormone replacement theraphy on hemathologic parameters in patients with isolated growth hormone deficiency

    İREM ATASOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN UZM. DR. CÜNEYT KARAGÖL