Büyüme hormonu tedavisi alan izole büyüme hormon eksikliği tanılı hastaların retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective assessment of isolated growth hormone deficiency patients receiving growth hormone therapy
- Tez No: 686415
- Danışmanlar: PROF. DR. YUSUF KENAN HASPOLAT
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Büyüme hormonu eksikliği, büyüme hormonu tedavisi, izole büyüme hormonu eksikliği, boy kısalığı, Growth hormone deficiency, growth hormone therapy, isolated growth hormone deficiency, short stature
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dicle Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 94
Özet
Giriş ve Amaç: Bu çalışmada Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı polikliniğimize boy kısalığı nedeniyle başvuran, izole büyüme hormonu eksikliği (izole BHE) tanısı alan hastalar değerlendirildi. Büyüme hormonu (BH) tedavisi verilen hastalarda başvuru bulguları ve tedaviye yanıtları, BH tedavisinin etkinliği, komplikasyonları, hastaların tedaviye uyumu, tedavi öncesi ve sonrası bulguları retrospektif olarak incelenerek BH tedavisinin etkinliğinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Büyüme hormonu eksikliği nedeniyle takip edilen düzenli BH tedavisi alan hastaların dosyaları geriye dönük incelendi. İzole BHE tanısı alan büyümeyi etkileyecek herhangi bir kronik hastalığı olmayan 190 hasta değerlendirildi. Hasta seçiminde en az 1 yıl tedavi almış olmasına ve büyüme ve gelişmesini etkileyecek kronik hastalığının olmamasına dikkat edildi. Hastaların cinsiyetleri, tedavi öncesi takvim yaşları (TY), tedavi öncesi ve sonrası fizik muayene bulguları, laboratuvar bulguları, radyolojik değerlendirme ile elde edilen kemik yaşları (KY), hedef boyları ve tahmini erişkin boyları (TEB) incelenerek tedavi yanıtlarını ne yönde etkiledikleri araştırıldı. Bulgular: Çalışmamıza alınan 190 olgunun 121'i (%63,7) erkek, 69'u (%36,3) kızdı. 190 olgunun hepsi en az bir yıl, 126 olgu en az iki yıl, 42 olgu en az üç yıl tedavi almıştı. Ortalama tedavi süresi 2,17 yıl en uzun tedavi süresi 7 yıl idi. Hedef boyu hesaplanan 76 hastanın hedef boy standart deviasyon skoru (SDS) ortalama -1,38 idi. Görüntüleme bilgisine ulaşılabilen 164 olgunun 36'sında (%22) kranial patoloji saptandı. En sık patolojik bulgu 10 hastada (%6,1) görülen hipofiz hipoplazisi iken ikinci sırada 9 hastada (%5,5) pars intermedia kisti olduğu tespit edildi. Tedavi sırasında 16 hastada (%8,4) yan etki gelişti: Bunlar 9 hastada hipotiroidi, 4 hastada bozulmuş açlık glukozu, 2 hastada eklem ağrıları ve 1 hastada gelişen transaminaz yüksekliği idi. L-dopa testine en düşük yanıt 0,05 ng/ml, en yüksek yanıt 9,87 ng/ml, ortalama yanıt 3,99 ng/ml, glukagon testine en düşük yanıt 0,32 ng/ml, en yüksek yanıt 9,98 ng/ml, ortalama yanıt 5,07 ng/ml, klonidin testine en düşük yanıt 0,05 ng/ml, en yüksek yanıt 9,8 ng/ml, ortalama yanıt 5,87 ng/ml idi. Tedavisi biten hastalar puberte durumuna göre değerlendirildiğin prepubertal BH tedavisi başlanan olguların boy kazanımlarının pubertal olgulardan daha yüksek olduğu saptandı. Tedavi öncesi yıllık uzama hızı 3,91 cm, tedavi sonrası 1.yılda 9,13 cm, 2. Yılda 7,76 cm ve 3. yılda 7,01 cm olarak saptandı. En yüksek uzama hızı 1. yılda saptandı ve sonraki yıllar azaldığı görüldü. TY / KY oranı ve TY-KY farkının tedavi süresince yıllara göre azaldığı saptandı. Hastaların tedavi öncesi TEB SDS değerleri ile tedavi sonrası boy SDS değerleri arasında, pozitif yönlü zayıf düzeyde bir korelasyon saptandı. Yani TEB SDS değeri düşük olan hastaların BH tedavi yanıtının daha iyi olduğu gösterildi. BH uyarı testleri maksimum yanıtları düşük olan hastaların 1. yıl ve 2. yıldaki boy uzamalarının daha yüksek olduğu saptandı. Sonuç: Büyüme hormonu tedavisine en iyi yanıt tedavinin birinci yılında alınmakta olup sonraki yıllar büyüme hızı ve boy kazanımı kademeli olarak düşmektedir. Büyüme hormon eksikliğinde tedavinin erken başlanması ve düzenli uygulanması bireyin genetik boy potansiyeline göre beklenen erişkin boya ulaşması için önemlidir.
Özet (Çeviri)
The Introduction and Purpose of the Study: In this study, patients diagnosed with isolated growth hormone deficiency (isolated GHD) who applied to our Dicle University Faculty of Medicine Department of Child Health and Diseases, Department of Pediatric Endocrinology Department due to short stature were evaluated. It was aimed to determine the effectiveness of growth hormone (GH) treatment by retrospectively examining the application findings and responses to treatment, the effectiveness of BiH treatment, complications, compliance of the patients, the pre- and posttreatment findings in patients treated with GH. Materials and Methods: The files of patients who received regular GH therapy followed up due to GHD were examined retrospectively. 190 patients without any chronic disease affecting growth, diagnosed with isolated GHD, were evaluated. In the selection of patients, care was taken to have received treatment for at least 1 year and to have no chronic disease that would affect growth and development. Patients' gender, pre-treatment chronologic ages (CA), physical examination findings before and after treatment, laboratory findings, bone ages (BA)obtained by radiological evaluation, target adult height and predicted adult height (PAH) were investigated and how they affect treatment responses. Findings: Of the 190 cases included in our study, 121 (63.7%) were boys and 69 (36.3%) were girls. All 190 cases received treatment for at least one year, 126 cases for at least two years, 42 cases for at least three years. The mean duration of treatment was 2.17 years, and the longest duration was 7 years. The target adult height standard deviation score (SDS) of 76 patients whose target length was calculated was an average of -1.38. Cranial pathology was detected in 36 (22%) of 164 cases with imaging information available. The most common pathological finding was pituitary hypoplasia in 10 patients (6.1%), while in the second place, 9 patients (5.5%) had pars intermedia cysts. During treatment, side effects developed in 16 patients (8.4%): These included hypothyroidism in 9 patients, impaired fasting glucose in 4 patients, joint pain in 2 patients, and high transaminases in 1 patient. The lowest response to the L-dopa test is 0.05 ng / ml, the highest response is 9.87 ng / ml, the average response is 3.99 ng / ml, the lowest response to the glucagon test is 0.32 ng / ml, the highest response is 9, 98 ng / ml, mean response 5.07 ng / ml, lowest response to clonidine test 0.05 ng / ml, highest response 9.8 ng / ml, mean response 5.87 ng / ml. It was found that the patients who had finished treatment were evaluated according to their puberty status, and that the patients who started prepubertal GH treatment had higher gains than pubertal cases. Annual elongation rate was 3,91 cm before treatment, 9,13 cm in the first year, 7,76 cm in the 2nd year and 7,01 cm in the third year. The highest elongation rate was determined in the first year and it was observed that it decreased in the following years. It was determined that the CA/ BA ratio and the CA-BA difference decreased during the treatment compared to years. A weak positive correlation was found between the pre-treatment PAH SDS values and post-treatment height SDS values. Namely, patients with low PAH SDS value were shown to have a better GH treatment response. Patients with low maximum responses in GH stimulus tests were found to have higher height in the 1st and 2nd years. Results: The best response to growth hormone therapy is received in the first year of treatment, and the growth rate and height gain gradually decrease in the following years. Treatment that is started early and given regularly in growth hormone deficiency is important for the individual to reach adult dye in accordance with his genetic height potential.
Benzer Tezler
- İzole büyüme hormon eksikliği tanılı hastalarda büyüme hormon tedavisinin hematolojik parametreler üzerine etkileri
The effects of growth hormone threatment in patients with isolated growth hormone deficiency on hematological parameters
DERYA ŞENGÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ATİLLA ÇAYIR
- İzole büyüme hormonu eksikliği tanılı hastaların büyüme hormonu tedavisine yanıtları
The response to growth hormone treatment i̇n pati̇ents wi̇th isolated growth hormone defi̇ci̇ency
ÖZLEM YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDüzce ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLKNUR ARSLANOĞLU
- Büyüme hormonu tedavisi alan çocuk hastaların klinik özellikleri
Clinical features of children treated with growth hormone
SERAP KILIÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıFırat ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İHSAN ESEN
- Büyüme hormon eksikliği tanısı alan hastaların etiyolojik, demografik özelliklerinin ve tedavi yanıtlarının değerlendirilmesi
Evaluation of etiological, demographic characteristics and therapy response of patients diagnosed with growth hormone deficiency
EMİNE SAYIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SELDA AYÇA ALTINCIK
- Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi çocuk endokrinoloji kliniğinde takip edilen büyüme hormonu nörosekretuvar bozukluğu ve biyoinaktif büyüme hormonu tanılı hastaların başvuru bulguları ve büyüme hormonu tedavisine yanıtları
The presenting signs and treatment responses of the patients with growth hormone neurosecretory dysfunction and bioinactive growth hormone receiving growth hormone therapy in the department of pediatric endocrinology, Duzce University Medical School
ZEYNEB SOYSAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDüzce ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLKNUR ARSLANOĞLU