Geri Dön

Diyabetik makula ödemi tedavisinde farklı anti-vasküler endotelyal growth faktörlerin OCT bulguları ve hastalık prognozu üzerindeki etkisi

The effect of different anti-vascular endothelial growth factors on OCT findings and disease prognosis in the treatment of diabetic macular edema

  1. Tez No: 846931
  2. Yazar: ÜMİT YAPICI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. EMİNE ÇİLOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Adana Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 84

Özet

Amaç: Bevacizumab tedavisine dirençli Diyabetik maküler ödemi (DMÖ) olan ve tedavisine Ranibizumab veya Aflibercept ile devam edilen hastaların, 2 yıllık takiplerde elde edilen OCT kesitlerindeki bulgular ile sonuç görme keskinliği ve hastalara uygulanan enjeksiyon sayısı arasındaki ilişkiyi değerlendirilmek ve bunun yanında farklı tedavi ajanlarıyla tedavi edilen iki grubun OCT kesitlerini inceleyerek pratik klinikte bize yararlı olabilecek bilgiler edinmek. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Sağlık Bilimleri Üniversitesi (SBÜ) Adana Şehir Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Retina biriminde Ekim 2020 ile Ekim 2022 tarihleri arasında DMÖ tanısı alarak üç ardışık doz yükleme intravitreal Bevacizumab tedavisine yanıt alınamayan, sonrasında tedavisine intravitreal Ranibizumab veya Aflibercept ile devam edilen hastaların dosya ve OCT görüntülerinin retrospektif olarak taranmasıyla oluşturuldu. Hasta dosya kayıtları; hastaların demografik özelliklerini (cinsiyet, yaş), en iyi düzeltilmiş görme keskinliklerini, göz tansiyonunu, diyabetin evresini, diyabet süresini, ek sistemik hastalık varlığını ve tedavi öncesi HbA1c değerlerini içeriyordu. Hastaların başvuru anındaki OCT (Optik Koherens Tomografi-RS 3000 Advance) görüntüleri, santral foveal kalınlık, seröz maküla dekolmanı, yüzeyel ve derin eksüdasyon, epiretinal membran ve retina iç tabakalarında düzensizlik varlığı açısından değerlendirildi. Bu bulguların sıklığı, görme keskinliği ve enjeksiyon sayıları ile olan ilişkileri araştırıldı. Bunun yanısıra Ranibizumab ve Aflibercept ile tedavi edilen iki farklı grubun tedavi öncesindeki, 1. enjeksiyon sonrasındaki, 1. yıldaki ve 2. yıldaki OCT bulguları değerlendirilerek bu bulguların 2 yıllık süreçteki değişiklikleri incelendi. Bulgular: Çalışmaya 54 hastanın (29 erkek, 25 kadın), 78 gözü dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 62,39±7,142 yıl idi. Çalışmaya alınan hastaların tümü tip 2 diyabet idi. Ortalama hastalık süresi 17,16±4,89 yıl olarak saptandı. Hastaların tedavi öncesi ortalama HbA1c değeri 9,04±1,45 idi. Çalışmaya alınan 78 göz 24 ay takip edildi. 45 göz intravitreal Aflibercept, 33 göz intravitreal Ranibizumab ile tedavi edildi. 1. yıl sonundaki ortalama enjeksiyon sayısı 5,16±0,93 iken, 2 yıl sonunda bu sayı 7,42±1,78 idi. Başvuru anında incelenen gözlerde ortalama en iyi düzeltilmiş görme keskinliği 0,25±0,18 iken, 2 yıl sonunda 0,19±0,16 idi. Tedavi öncesi ortalama santral maküla kalınlığı 461,35±122,29 mikron iken, 2 yıl sonunda 410,4±155,6 mikron ölçüldü. Gözlerin 44 (%56,4)'ünde seröz maküla dekolmanı, 34 (%43,6)'ünde eksüdasyon, 18 (%23,1)'inde epiretinal membran, 55 (%70,5)'inde retina iç tabakalarında düzensizlik varlığı görüldü. Her iki tedavi grubunda da tedavi öncesindeki epiretinal membran ve eksüdasyon varlığının final görme keskinliği üzerinde anlamlı bir etkisi yokken, seröz dekolman ve retina iç tabakalarında düzensizlik varlığı final görme keskinliğini anlamlı olarak düşürmekteydi (p

Özet (Çeviri)

Purpose: To evaluate the relationship between the findings on OCT sections obtained at 2-year follow-up, visual acuity and the number of injections administered to patients with Diabetic macular edema (DME) resistant to bevacizumab treatment and whose treatment was continued with Ranibizumab or Aflibercept, as well as to evaluate the relationship between the findings in the OCT sections obtained during the 2-year follow-up and the number of injections administered to the patients. To obtain information that may be useful in practical clinical practice by examining the OCT sections of two groups. Materials and Methods: Our study was conducted in the Retina unit of the Ophthalmology Department of Health Sciences University (SBÜ) Adana City Training and Research Hospital, between October 2020 and October 2022, for patients who were diagnosed with DME and did not respond to three consecutive doses of loading intravitreal Bevacizumab treatment, and were subsequently treated with intravitreal Ranibizumab or Aflibercept. It was created by retrospectively scanning the files and OCT images of the patients who were continued. Patient file records; It included the demographic characteristics of the patients (gender, age), best-corrected visual acuity, eye pressure, stage of diabetes, duration of diabetes, presence of additional systemic disease and pre-treatment HbA1c values. OCT (Optical Coherence Tomography-RS 3000 Advance) images of the patients at the time of admission were evaluated in terms of central foveal thickness, serous macular detachment, superficial and deep exudation, and the presence of irregularities in the epiretinal membrane and retinal inner layers. The frequency of these findings and their relationship with visual acuity and number of injections were investigated. In addition, the OCT findings of two different groups treated with Ranibizumab and Aflibercept before treatment, after the first injection, at the 1st year and at the 2nd year were evaluated and the changes in these findings over the 2-year period were examined. Results: 78 eyes of 54 patients (29 men, 25 women) were included in the study. The average age of the patients was 62.39±7.142 years. All patients included in the study had type 2 diabetes. The average disease duration was found to be 17.16±4.89 years. The average HbA1c value of the patients before treatment was 9.04±1.45. 78 eyes included in the study were followed for 24 months. 45 eyes were treated with intravitreal Aflibercept and 33 eyes were treated with intravitreal Ranibizumab. While the average number of injections at the end of the 1st year was 5.16±0.93, this number was 7.42±1.78 at the end of the 2nd year. While the average best-corrected visual acuity in the eyes examined at the time of admission was 0.25±0.18, it was 0.19±0.16 at the end of 2 years. While the average central macular thickness before treatment was 461.35±122.29 microns, it was measured as 410.4±155.6 microns after 2 years. Serous macular detachment in 44 (56.4%) of the eyes, exudation in 34 (43.6%), epiretinal membrane in 18 (23.1%), irregularity in the inner layers of the retina in 55 (70.5%). its existence was seen. While the presence of epiretinal membrane and exudation before treatment had no significant effect on final visual acuity in both treatment groups, the presence of serous detachment and irregularity in the inner layers of the retina significantly reduced final visual acuity (p

Benzer Tezler

  1. Diyabetik maküler ödem tedavisinde kullanılan ranibizumab ile aflibercept'in anatomik ve fonksiyonel etkinliğinin karşılaştırılması

    Comparisons of anatomic and fonctional efficacy of ranibizumab and aflibercept in eyes with diabetic macular edema

    ZIKRIA KHALEQI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Göz HastalıklarıMustafa Kemal Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AHMET ELBEYLİ

  2. Fovea merkezini tutmayan diyabetik maküla ödeminde hasarsız retina laser tedavisi (NRT) yoluyla eşik altı laser tedavisi

    Subthreshold laser therapy via nondamaging retinaltherapy for non-center involved diabetic macular edema

    FATMA SEMA AKKAN AYDOĞMUŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DEFNE KALAYCI

  3. Diabetik maküler ödemin anti-vegf ile tedavisinde dirence neden olan oküler özellikler

    Ocular factors that may cause resistance to anti-vegf therapy.

    YUSUF ZİYA GÜVEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Göz Hastalıklarıİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FERAY KOÇ

  4. Tedaviye dirençli diyabetik makuler ödemi olan hastalarda aflibersept ve deksametazon tedavisinin sonuçlarının karşılaştırılması

    Comparison of the results of aflibersept and dexametasone therapy in patients with treatment refractory diabetic macular edema

    MEHMET ŞEFİK ORUÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Göz HastalıklarıKütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ORHAN ALTUNEL

  5. Diffüz diyabetik makula ödeminde grid laser fotokoagulasyon, intravitreal triamsinolon ve intravitreal bevacizumab tedavilerinin etkinliklerinin karşılaştırılması

    The comparison of effectiveness of grid laser photocoagulation, intravitreal triamcinolone acetonide and intravitreal bevacizumab in diffuse diabetic macular edema

    YAKUP AKSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Göz HastalıklarıGATA

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ AYATA