Bal arılarında varroa destructor parazitine karşı direncin kalıtım derecesinin belirlenmesi
Determination of heritability value of varroa destructor parasite in honey bees
- Tez No: 849791
- Danışmanlar: PROF. DR. İRFAN KANDEMİR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Genetik, Genetics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 88
Özet
Bu çalışmanın amacı bal arılarında (Apis mellifera anatoliaca Maa) dış parazit olan Varroa destructor'a (Anderson and Trueman 2000) karşı olabilecek direncin kalıtım derecesinin belirlenmesidir. Çalışma için Bursa'nın 5 farklı sabit arıcılık işletmesinden rastgele kovanlardan larva transferi yapılarak her işletme başına 10 ana arı üretilmiş ve aynı arılıkta çitleşmesi ve yumurtlaması sağlanmıştır. Aynı şekilde aynı dönemde 17 yıldır varroa direnci için seçilen kolonilerden Marmara Adası'nda (Balıkesir) larva transferi yapılarak aynı yaşta ana arıların yetiştirilmesi sağlanmıştır. Yumurtlamaya başlayan bu ana arılar hepsi aynı arılıkta karışık bir şekilde dizilerek iki gurup 50+50 olarak 100 koloni oluşturulmuştur. Bu iki gurup varroa, yavrulu ve toplam çerçeve sayıları açısından eşitlenip aynı tip yeni kovanlarda, aynı yerde aynı şekilde besleme ve koloni yönetimi ile eşitlenmiştir. Kış sonrası pudra şekeri yöntemi ile varroa, yavrulu ve toplam çerçeve sayımları yapılarak iki gurubun ortalamaları karşılaştırılarak 2020-2021 döneminde seleksiyon farkı belirlenmiştir. 2021-2022 döneminde varroa açısından seçilen gurubun içinde en az varroa, en çok yavrulu ve toplam çerçeveye sahip kolonilerden 5 damızlık koloniden her birinden 10 olacak şekilde toplam 50 ana arı üretilmiş ve yeni koloniler oluşturulmuştur. Koloniler aynı şekilde eşitlenip sayımları yapılarak seleksiyon kazancı ve ardından kalıtım derecesi belirlenmiştir. Bu bulgulara göre varroa için direnci kalıtım derecesi %12. 2 olarak berlilenmiştir. Bu oran oldukça düşük olduğundan arıcılıkta bu şekilde bir ilerleme sağlanmasının zor olduğu görülmektedir. Bu bulgulara göre başarılı bir şekilde ıslah çalışmaları yapılsa bile Anadolu ırkı bal arısında varroa için tedavi gerektiğinden varroa direnci için ıslah çalışması yapılmasına gerek olmadığı sonucuna varılmıştır.
Özet (Çeviri)
The aim of this study was to determine the heritability of value of resistance to the external parasite Varroa destructor (Anderson and Trueman 2000) in honey bees (Apis mellifera anatoliaca Maa). For the study, 10 queens were produced for each apiary by transferring larvae from random hives from 5 different stationary beekeepers in Bursa, and they were ensured to mate and lay eggs in the same apiary. In the same period, larvae were transferred from colonies selected for varroa resistance for 17 years in Marmara Island (Balıkesir) and queens of the same age were reared. All of these queens that started laying eggs were mixed in the same apiary and 100 colonies were formed as 50+50 in two groups. These two groups were equalised in terms of varroa, number of brood and total number of frames and they were equalised with the same type of new hives, feeding and colony management in the same place in the same way. After winter, varroa, brood and total frame counts were made with the powdered sugar method and the selection difference was determined in the 2020-2021 period by comparing the averages of the two groups. In the 2021-2022 period, a total of 50 queens were produced from 5 breeding colonies, 10 from each of 5 breeding colonies from the colonies with the least varroa, the most brood and total frames in the group selected in terms of varroa, and new colonies were formed. The colonies were equalised and counted in the same way and the selection gain and then heritability were determined. According to these findings, the heritability of resistance to varroa was determined as 12.2%. Since this rate is quite low, it is seen that it is difficult to achieve such an improvement in beekeeping. According to these findings, it is concluded that even if breeding studies are carried out successfully, there is no need to carry out breeding studies for varroa resistance since treatment is required for varroa in Anatolian honey bee.
Benzer Tezler
- Behavioral and molecular ımpact of a stress factor, acaricide perizin on honey bees (Apis mellifera) of Turkey
Stres faktörü akarisit perizin Türkiye bal arılarına (Apşs mellifera) olan davranışsal ve moleküler etkileri
OKAN CAN ARSLAN
Doktora
İngilizce
2020
BiyolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ORHAN ADALI
DOÇ. DR. MERAL KENCE
- Varroa destructor ile doğal enfeste bal arılarında organik asitlerin kullanımı ve etkinliği
Usage and efficacy of organic acids to Varroa destructor on naturally infested honey bee (Apis mellifera) colonies
AHMET ONUR GİRİŞGİN
Doktora
Türkçe
2008
ParazitolojiUludağ ÜniversitesiParazitoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. LEVENT AYDIN
- Arı paraziti varroa ile mücadelede mikrobiyal ürün geliştirilmesi
Microbial product development in combating bee parasite varroa
MELİKE ARICI
- Tokat ve Ordu illerindeki bal arılarında (Apis mellifera L.) deforme kanat virüsü (DWV) ve tulumsu yavru çürüklüğü virüsü (SBV) varlığının araştırılması
Detection of deformed wing virus (DWV) and sacbrood virus (SBV) in honeybees (Apis mellifera L.) in Tokat and Ordu provinces
BUKET ARICI
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
BiyolojiGaziosmanpaşa ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞABAN TEKİN
- Varroa destructor'un Akdeniz Bölgesi izolatlarının moleküler karakterizasyonu
Molecular characterization of Mediterranean Region isolates of Varroa destructor
ESRA ASLAN TOKGÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
BiyoteknolojiÇukurova ÜniversitesiBiyoteknoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ARMAĞAN ERDEM ÜTÜK