Geri Dön

Children's referential communication skills: The role of early joint attention and caregivers' language input and feedback

Çocukların göndergesel iletişim becerileri: Erken ortak dikkat, anne tarafından yöneltilen dil ve geri bildirimlerin rolü

  1. Tez No: 854824
  2. Yazar: EZGİ YILDIZ TAŞKIN
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ BERNA ARSLAN UZUNDAĞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Kadir Has Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Psikoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 107

Özet

Bu tez, anne-çocuk etkileşimlerinin çocukların göndergesel iletişim becerileri üzerindeki rolünü araştırmaktadır. İlk çalışmada, erken çocukluk döneminde gerçekleşen anne-bebek ortak dikkat etkileşimlerinin çocukların gelecekteki göndergesel iletişim becerileri ile ilişkisi araştırılmıştır. Yirmi dört 12 aylık bebeğin anneleri ile kurdukları ortak dikkat etkileşimleri incelenmiştir. Çocukların göndergesel iletişim becerileri 33 aylıkken, çocukların araştırmacıya resimleri anlattıkları ve araştırmacının açıklamalarını takiben doğru resimleri bulmaya çalıştıkları bir görev ile ölçülmüştür. Bebeklik döneminde anneleriyle daha uzun süreli ortak dikkat kuran çocukların hedef resmi tanımlamak için daha az anlatıma ihtiyaç duydukları gözlemlenmiştir. İkinci araştırmada, annelerin anlatım becerileri ile çocukların göndergesel iletişim becerileri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmaya, yaşları 3;6 ile 5;9 arasında değişen elli altı çocuk ve anneleri katılmıştır. Annelerin anlatım becerileri, dinleyicinin çeldiriciler arasından doğru resimleri seçmeyi ve konuşmacının açıklamalarına göre konumlandırmayı amaçladığı bir sahne eşleştirme görevi ile değerlendirilmiştir. Çocukların iletişim becerilerini ölçmek için Birinci Bölüm'de kullanılan görev uyarlanmıştır. Annelerin daha az muğlak tanımlar yapan ve resimleri anlatmak için daha az denemeye ihtiyacı olan çocukların göndergesel iletişim becerilerinin daha üstün olduğu gözlemlenmiştir. Üçüncü araştırmada ise ikinci araştırma ile aynı örneklem ve görev kullanılarak annelerin çocuklarının belirsiz tanımlamalarına nasıl geribildirim verdikleri ve hangi tür geribildirimin çocukların eksik anlatımlarını onarmada daha etkili olduğu araştırılmıştır. Çocuklara, doğru resmi bulmak için gerekli tüm bilgiler sorulduğunda açıklamalarının belirsizliğinin azaldığı gözlemlenmiştir. Ayrıca, çocuklara yöneltilen ne, nasıl gibi soruların çocukların ikinci anlatımının belirsizliğini azaltmada daha etkili olduğu bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

This thesis investigates the role of caregiver-child interactions in children's developing referential communication skills. In Study I, we investigated whether early mother-infant joint attentional interactions relate to children's future communicative success. We assessed joint attention behaviors of 24 twelve-month-old infants and their referential communication skills at 33 months of age by using an online task in which the children described pictures to the experimenter and tried to find the correct pictures following the experimenter's descriptions. Children who established longer joint attention episodes with their mothers in infancy needed fewer attempts to provide a correct description of the target items. In Study II, we studied the relation between mothers' descriptions of referents and children's communicative competence. Fifty-six children aged between 3;6 to 5;9 years of age and their mothers participated. Mothers' referential input was assessed by a scene matching task, in which the listener aimed to select the correct target pictures among distractors based on the speaker's descriptions. To assess children's referential descriptions, we asked them to describe pictures to the experimenter. Children demonstrated better referential communication skills in terms of providing correct initial descriptions, avoiding ambiguity, and repairing inadequate messages if their mothers provided unambiguous messages in their initial attempts and needed fewer description attempts when describing pictures for their children. In Study III, we investigated how mothers give feedback to their children after hearing their ambiguous descriptions, and which type of feedback leads children to better repair communication breakdowns. Children tended to reduce the ambiguity of their descriptions when they were asked about all the necessary information required to find the correct item. Among feedback types, children tailored their initial descriptions better after receiving wh-questions from their mothers. Overall, this thesis provides evidence for the facilitating role of child-caregiver interactions for children's ability to form and repair descriptions.

Benzer Tezler

  1. Referring to entities and conveying source of information: Development of children's communicative skills

    Varlıklara atıfta bulunma ve bilgi kaynağını aktarma: Çocukların iletişim becerilerinin gelişimi

    BERNA ARSLAN UZUNDAĞ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    DilbilimKoç Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE AYLİN KÜNTAY COPTY

  2. Humanitarian assistance policies of the European Union towards syrian refugees in Turkey

    Avrupa Birliği'nin Türkiye'deki Suriyeli mültecilere yönelik insani yardım politikaları

    CANSU ÇELİKER

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Siyasal BilimlerOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BAŞAK KALE LACK

  3. Developing verbal and nonverbal referential communication skills in young children's naturalistic and experimental interactions with adults

    Çocukların nesneler hakkında yetişkinlerle kurdukları sözlü ve sözsüz iletişimlerinin doğal ve deneysel yöntemlerle incelenmesi

    AYŞE BEYZA ATEŞ ŞEN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    PsikolojiKoç Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE AYLİN KÜNTAY COPTY

  4. The effects of discourse-pragmatic principles on young Turkish toddlers' and their regular caregivers' referential expressions

    Konuşmadaki üç pragmatik faktörün (ortak dikkat, nesnenin fiziksel varlığı, önceki konuşmalarda bahis) Türkçe öğrenen çocukların ve bu çocukların düzenli bakıcılarının referans verme becerileri (dilbilgisel referans formları ve mimikler/jestler) üzerindeki etkisi

    AYŞE BEYZA ATEŞ ŞEN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2010

    PsikolojiKoç Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYLİN KÜNTAY

  5. Reference tracking in children's story books in Turkish

    Türkçe çocuk hikaye kitaplarında gönderim izleme

    ALİ AYDOĞAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    DilbilimHacettepe Üniversitesi

    İngiliz Dilbilimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE YARAR