Diyabetik makülar ödem nedeniyle anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü uygulanan hastalarımızın gerçek yaşam sonuçları
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 866441
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM KOÇAK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Aflibersept, bevacizumab, diyabetik makula ödemi, ranibizumab, tedavi et ve uzat, Aflibercept, bevacizumab, diabetic macular edema, ranibizumab, treat and extend
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 99
Özet
Amaç: Diyabetik maküler ödem (DMÖ) tedavisinde çeşitli tedavi rejimleri vardır. Bu çalışmanın amacı gerçek yaşamda DMÖ tedavisinde tedavi et ve uzat rejiminin etkinliğini değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Retrospektif ve gözlemsel olarak diyabetik makula ödemi olan daha önce tedavi almamış en az 1 yıl takibi olan hastalar, yükleme dozu olarak ardışık en az 3 kez intravitreal bevacizumab uygulanıp sonrasında tedavi et ve uzat (T&U) tedavi protokolüne göre bevacizumab (1.25 mg/0.05 mL), aflibercept (2 mg/0.05 mL) ya da ranibizumab (0.5 mg/0.05 mL) ajanı ile tedavi edilmiş hastalar incelenmiştir. Çalışmada 153 hastanın 265 gözü çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm hastalarda Optik Koherens Tomografi (OKT)'de tam kuruma sağlanana kadar enjeksiyon yapıldı. Aktivasyon bulgusu tespit edilmezse 2 hafta aralıklarla enjeksiyon aralıkları kademeli olarak arttırıldı. Aktivasyon bulgusu görülürse enjeksiyon süreleri 2 hafta kısaltıldı 4 haftada bir enjeksiyon yapılıyorsa sabit bırakıldı. Enjeksiyon sayısı, Ortalama en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) değişimi, santral makula kalınlığı (SMK) değişimi ve OKT kötü prognoz parametreleri değerlendirilmiştir. Bulgular: Bevacizumab grubunun 12.ay kümülatif enjeksiyon sayısı 6,02±1,97, ranibizumab 6,73±1,82 (p:0.022) ve aflibercept 7,04±1,98 (p:0.004) gruplarından anlamlı düşüktü (p0,05). LogMAR görme keskinliği 12. ay değerleri bevacizumab grubunda 0,63±0,66, ranibizumab grubunda 0,37±0,37, aflibercept grubunda 0,41±0,43 olarak bulundu (p>0,05). LogMAR görme keskinliği 24. ay değerleri bevacizumab grubunda 0,42±0,64, ranibizumab grubunda 0,36±0,40, aflibercept grubunda 0,41±0,52 olarak bulundu (p>0,05). ETDRS harf kazancı 12. ayda bevacizumab, ranibizumab, aflibersept ve total olarak sırasıyla 2±26,5, 12,5±26,5, 12,5±25,5, 9,67±26 olarak saptandı. ETDRS harf kazancı 24. ayda bevacizumab, ranibizumab, aflibersept ve total olarak sırasıyla 8,5±28, 13,25±26,5, 10,5±27, 10,67±26,67 olarak saptandı. Toplamda başlangıca göre 12, 24, 36 ve 48. aylarda ≥15 ETDRS harfi kazanç görülme oranı sırasıyla %33, %29.3, %43.1 ve%57.4'tü. SMK değişimi 0-12 aylık dönemde bevacizumab grubunda 76,56±148,7, ranibizumab grubunda 53,43±134,13, aflibercept grubunda 76,96±151,55 olarak bulundu (p>0,05). SMK değişimi 0-24 aylık dönemde bevacizumab grubunda 54,58±107,47, ranibizumab grubunda 79,82±155,17, aflibercept grubunda 69,19±174,79 olarak bulundu (p>0,05). Sonuç: Çalışmamızda, T&U rejimi ile DMÖ hastalarının anti-VEGF tedavisinin anatomik ve fonksiyonel olarak başarı gösterdiğini gözlemledik. Kontrollü klinik çalışmalardan daha düşük miktarda enjeksiyon yapmamıza rağmen, çalışmamızda kontrollü klinik çalışmalara yakın GK artışı saplandı. Gerçek yaşamda T&U protokolünün etkinliği gösterilmiş olundu. Hastalarda tedavi aralıklarının açılmasında öngörüde bulunabileceğimiz parametrenin başlangıç GK'nin olduğunu tespit edilmiştir. Hiperreflektif noktaları (HFN) olanların inflamasyon yükünün fazla olmasından dolayı tedavi aralıklarını açmada negatif bir bulgu olarak saptanmıştır.
Özet (Çeviri)
Aim: There are various treatment regimens for the treatment of diabetic macular edema (DME). The aim of this study is to evaluate the effectiveness of the treat and extend regimen in the real-life treatment of DME. Materials and Methods: This is a retrospective and observational study involving patients with diabetic macular edema who had not received prior treatment and had at least one year of follow-up. Patients who received a loading dose of at least 3 consecutive intravitreal bevacizumab injections and were subsequently treated according to the treat and extend (T&E) protocol with bevacizumab (1.25 mg/0.05 mL), aflibercept (2 mg/0.05 mL), or ranibizumab (0.5 mg/0.05 mL) were included in the study. A total of 265 eyes from 153 patients were included. In all patients, injections were administered until complete drying was achieved on Optical Coherence Tomography (OCT). If no activation was detected, the injection intervals were gradually increased by 2 weeks. If activation was detected, the injection intervals were shortened by 2 weeks, and if injections were being done every 4 weeks, they were kept constant. The number of injections, changes in mean best-corrected visual acuity (BCVA), central macular thickness (CMT), and OCT poor prognosis parameters were evaluated. Results: The 12-month cumulative injection number in the bevacizumab group (6.02±1.97) was significantly lower than in the ranibizumab (6.73±1.82; p:0.022) and aflibercept (7.04±1.98; p:0.004) groups (p0.05). LogMAR visual acuity at 12 months was 0.63±0.66 in the bevacizumab group, 0.37±0.37 in the ranibizumab group, and 0.41±0.43 in the aflibercept group, with no statistically significant difference (p>0.05). LogMAR visual acuity at 24 months was 0.42±0.64 in the bevacizumab group, 0.36±0.40 in the ranibizumab group, and 0.41±0.52 in the aflibercept group, with no statistically significant difference (p>0.05). The ETDRS letter gain at 12 months was 2±26.5 in the bevacizumab group, 12.5±26.5 in the ranibizumab group, and 12.5±25.5 in the aflibercept group, with a total of 9.67±26. The ETDRS letter gain at 24 months was 8.5±28 in the bevacizumab group, 13.25±26.5 in the ranibizumab group, and 10.5±27 in the aflibercept group, with a total of 10.67±26.67. The overall gain of ≥15 ETDRS letters at 12, 24, 36, and 48 months was observed in 33%, 29.3%, 43.1%, and 57.4% of patients, respectively. The change in CMT in the 0-12 month period was 76.56±148.7 in the bevacizumab group, 53.43±134.13 in the ranibizumab group, and 76.96±151.55 in the aflibercept group, with no statistically significant difference (p>0.05). The change in CMT in the 0-24 month period was 54.58±107.47 in the bevacizumab group, 79.82±155.17 in the ranibizumab group, and 69.19±174.79 in the aflibercept group, with no statistically significant difference (p>0.05). Conclusion: In our study, we observed that the anti-VEGF treatment of DME patients with the T&E regimen was anatomically and functionally successful. Despite administering fewer injections compared to controlled clinical trials, we detected an increase in BCVA close to that of controlled clinical trials. The effectiveness of the T&E protocol in real life has been demonstrated. We found that the parameter that can predict the extension of treatment intervals in patients is the initial BCVA. Due to the higher inflammation burden in patients with hyperreflective foci (HRF), it was identified as a negative finding in extending treatment intervals.
Benzer Tezler
- Diyabetik makuler ödem tedavisinde intravitreal enjeksiyon sonuçlarımız
Results of intravitreal injection in the treatment of diabetic macular edema
SELİM GÜLDİKEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Göz HastalıklarıAkdeniz ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YUSUF AKAR
- İntavitreal aflibercept veya ranibizumab enjeksiyonlarında kadran değişikliğinin göz içi basınç değişimi üzerine etkilerinin değerlendirilmesi
Evaluating the impact of quadrant switch onintraocular pressure changes in intraviteral aflibercept and ranibizumabinjections
MELEK ALTINTAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Göz HastalıklarıBolu Abant İzzet Baysal ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATİH ULAŞ
- İntravitreal bevacizumab enjeksiyonun konjonktival kalınlığa etkisi
Intravitreal bevacizumab injection's effect on conjunctival thickness
MEHMET OĞUZHAN KUNCI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İSMAİL ERŞAN
- Diyabetik retinopati ve yaş tip yaşa bağlı makula dejenerasyonu hastalarında tekrarlayan intravitreal aflibercept ve ranibizumab uygulamasının göz içi basınç değişimi üzerine etkilerinin değerlendirilmesi
Evaluation of the effects of recurrent intravitreal aflibercept and ranibizumab on intraocular pressure change in patients with diabetic retinopathy and wet type age related macular degeneration
GÜVENÇ TOPRAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Göz HastalıklarıBolu Abant İzzet Baysal ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERDAL ÇELEBİ
- Diyabetik makuler ödem hastalarında katarakt cerrahisi sonrası makulopatinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
MEHMET HASTA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Göz HastalıklarıEge ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CEZMİ AKKIN