Geri Dön

Distal femur parsiyel artiküler medial kondil kırıklarında (AO 33B2.1) 4 farklı tespit yönteminin biyomekanik karşılaştırması

Biomechanic comparison of 4 different fixation methods in distal femur partial articular medial condyle fractures (AO 33B2.1)

PDF İndir

  1. Tez No: 867380
  2. Yazar: ATAHAN DURĞAL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GÜZELALİ ÖZDEMİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Distal femur parsiyel artiküler kırıkları, medial kondil kırığı, unikondiler distal femur kırıkları, eklem içi kırık, AO 33B2.1, biyomekanik çalışma, sentetik kemik, Distal femur partial articular fractures, medial condyle fracture, unicondylar distal femur fractures, intra-articular fracture, AO 33B2.1, biomechanical study, synthetic bone
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

ÖZET Distal Femur Parsiyel Artiküler Medial Kondil Kırıklarında (AO 33B2.1) 4 Farklı Tespit Yönteminin Biyomekanik Karşılaştırması Amaç: Unikondiler distal femur kırıkları literatürde oldukça nadir olarak raporlanmış kırıklardır. Bu kırıklar içerisinde de medial kondil kırıkları daha da nadir olarak görülür. Bu kırıkların büyük bir kısmı cerrahi olarak tedavi edilmektedir. Tam anatomik redüksiyon ve stabil fiksasyon hemen her zaman esas kuraldır. Ayrıca postoperatif yapışıklıkların engellenmesi ve iyi sonuç elde edilebilmesi için erken hareket açıklığı egzersizleri ve yük vermeye başlanılması en az cerrahi tedavi kadar önemlidir. Bu kırıkların cerrahi tedavisi için lag vidaları, destek plaklama yöntemleri ve farklı anatomik bölgelere özel yapılmış anatomik kilitli plakların kullanımı bildirilmiştir. Distal femurun medial kondiline uygun plaklar birçok merkezde bulunmamaktadır. Ancak bu kırıkların tedavisi konusunda, bu kırıkların nadir olarak görülmeleri ve literatürde yeterli çalışma bulunmaması sebebi ile, ortak bir konsensüs bulunmamaktadır. Çalışmamızın amacı bu nadir görülen kırıkların tespitinde lag vida uygulamaları ve destek plaklama gibi tespit yöntemlerinin yanında lateral proksimal tibia anatomik kilitli plağının ters çevrilerek uygulanması yöntemini de içine alan 4 farklı tespit yönteminin biyomekanik olarak karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda toplamda 28 adet sağ sentetik femur (Synbone model 2200, İsviçre) kullanılmıştır. Kıl testere yardımı ile standardize olarak osteotomize edilen numuneler üzerinde AO 33B2.1 kırığı oluşturulmuştur. Kırık oluşturulan numuneler daha sonra 4 gruba eşit olarak dağıltımış ve sonrasında 1. grup 3 adet 6.5 mm parsiyel yivli kanüllü spongiöz vida (3 Kanüllü) (Zimed), 2. grup 4 adet 6.5 mm parsiyel yivli kanüllü spongiöz vida (4 Kanüllü), 3. grup 3 adet 6.5 mm parsiyel yivli kanüllü spongiöz vida ve LCP* (LCP)(Kilitli kompresyon plağı, Stryker-Trauson) ve 4. grup 3 adet 6.5 mm parsiyel yivli kanüllü spongiöz vida ve lateral proksimal tibia anatomik kilitli plağı (Anatomik)(Stryker-Trauson) ile fiksasyon sağlanmıştır. Numuneler poliüretan mold içine sabitlendikten sonra 2012EY01 seri numaralı (Labiotech,Ankara) servo-hidrolik cihazı kullanılarak aksiyel yüklenme modunda önce dinamik ve sonrasında statik testler uygulanmıştır. Bu testler sonucunda numunelerin rijidite değerleri, ortalama yer değiştirme miktarları, maksimum enerji absorpsiyonu ölçülmüştür. Ayrıca yüklenme esnasında 2 mm vertikal deplasman fiksasyon başarısızlığı olarak değerlendirilmiş ve grupların 1mm, 2 mm ve 3 mm deplasman anındaki yüklenme miktarları ölçülmüştür. Yüklenme esnasında kırık hattındaki horizontal açılma miktarının belirlenebilmesi ve vertikal deplasman miktarının eş zamanlı teyit edilmesi için 120 cm uzağa yerleştirilen yüksek çözünürlüklü kamera (EOS 750D,Canon,Tokyo,Japan) ile saniyede bir fotoğraf çekilmiştir. Bulgular: 3 Kanüllü grubunun rijiditesi 300.368±79.977 N/mm ,4 Kanüllü grubunun 411.060±93.725 N/mm, LCP grubunun 650.077±110.028 N/mm ve Anatomik grubunun 802.201±69.841 N/mm olarak hesaplanmıştır. Gruplar arasındaki fark anlamlı olarak bulunmuştur(p  0,05). Dinamik testlerde 100. ve 10.000 çevrimler sonrası ortalama yer değiştirme verileri elde edilmiştir.3 Kanüllü grubunun ortalama yer değiştirmesi 0.237±0.177 mm olarak hesaplanırken 4 Kanüllü grubu 0.206±0.216 mm, LCP grubu 0.165±0.109 mm ,Anatomik grubu ise 0.126±0.038 mm olarak hesaplanmıştır. Gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmamıştır. Statik testlerde 3 Kanüllü grubunda 2mm artiküler basamaklanma anında yüklenme değerinin diğer gruplara göre daha düşük olduğu gözlenmiştir (597.286±132.810 N). Ayrıca 3 Kanüllü grubunda 2mm yer değiştirme dinamik yükleme esnasında gözlemlenmiştir. Diğer gruplarda ise 2mm yer değiştirme dinamik test sonrasında görülmüştür.Anatomik grubunda diğer gruplara göre daha yüksek yüklerde 2 mm yer değişimi gözlenmiştir (1138.500±86.823 N). Maksimum yüklenme esnasında 3 Kanüllü grubu diğer gruplara göre daha az yüke dayanabilmiş olup (1454.714±228.006 N), Anatomik grubu ise diğer gruplara göre daha fazla yüke dayanmıştır (2360.49±389.308). 3 Kanüllü grubu; 4 Kanüllü, LCP ve Anatomik grupları ile karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (sırasıyla p=0.003, p=0.013, p=0.002). LCP grubu, Anatomik grup ile karşılaştırıldığında aralarında anlamlı fark görülmüştür(p=0.035). Anatomik grubu, LCP grubuna göre daha çok yüke dayanmıştır. LCP ve 4 Kanüllü grupları arasında 2mm yer değiştirme ve maksimum yüklenme esnasındaki yük miktarları açısından anlamlı istatistiksel fark saptanmamıştır. Sonuç: 3 Kanüllü grubu dinamik testi başarı ile tamamlayamamış ve yüklenme değerleri en düşük grup olmuştur. Bununla birlikte 4 Kanüllü grubu daha fazla yüke karşı koymuştur. Bu nedenle biz izole lag vidası kullanırken vidaların mümkün olduğu kadar kondilin merkezine yakın atılmasını savunmaktayız. 4 Kanüllü grubu ile LCP grubu karşılaştırıldığında şaşırtıcı bir şekilde 2 mm yer değiştirme ve maksimum yüklenme verileri arasında benzer sonuçlar elde edilmiştir. Bu nedenle destek plakları kullanılırken daha stabil bir yapı elde edebilmek adına prensiplere bağlı kalınarak plağın üzerinden veya kondilin merkezine yakın ek kompresyon vidası kullanılmasını önermekteyiz. Anatomik grubunun stabilitesi en yüksek olup özellikle osteoporotik kemikte veya stabilizasyonun yeterli olmadığı durumlarda tercih edilmelidir. Bu çalışmanın ışığında distal femur medial kondil anatomisine uygun geliştirilmiş değişken açılı ve sabit açılı anatomik kilitli plakların üretilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Biomechanic Comparison of 4 Different Fixation Methods in Distal Femur Partial Articular Medial Condyle Fractures (AO 33B2.1) Introduction: Unicondylar distal femur fractures are very rarely reported in the literature. Among these fractures, medial condyle fractures are even more rare and most of these fractures are treated surgically. Complete anatomical reduction and stable fixation are almost always the rule of thumb. In addition, early range of motion exercises and weight-bearing protocols are as important as surgical treatment in order to prevent postoperative adhesions and achieve good results. The use of lag screws, buttress plating methods, and anatomical locking plates which made specifically for different anatomical regions have been reported for the surgical treatment of these fractures. Spesific anatomical plates for the medial condyle of the distal femur are not available in many trauma centers. However, there is no common consensus on the treatment of these fractures, as these fractures are rare and there are not enough studies in the current literature. The aim of our study is to biomechanically compare 4 different fixation methods, including the non-anatomical application of the lateral proximal tibia anatomical locking plate, as well as fixation methods such as using lag screws and buttress plating, in the detection of these rare fractures. Materials and Methods: A total of 28 right synthetic femurs (Synbone model 2200, Switzerland) were used in our study. AO 33B2.1 fracture was created on the samples that were osteotomized in a standardized manner with the help of a jig saw. The fractured specimens were then distributed equally to 4 groups. Afterwards, group 1 was fixed with 3 6.5 mm partially threaded spongiosis screws (3 Cannulated) (Zimed), group 2 with 4 6.5 mm partially threaded spongiosis screws (4 Cannulated), group 3 with 3 6.5 mm partially threaded spongiosis screws and LCP (LCP group) (Locked compression plate, Stryker-Trauson) and group 4 with 3 6.5 mm partially threaded spongiosis screws and lateral proximal tibia anatomical locking plate (Anatomical group)(Stryker-Trauson). After the samples were fixed in the polyurethane mold, first dynamic and then static tests were performed in axial loading mode using the servo-hydraulic device with serial number 2012EY01 (Labiotech,Ankara). As a result of these tests, the rigidity values, average displacement amounts and maximum energy absorption of the samples were measured. In addition, 2 mm vertical displacement during axial loading was considered as fixation failure, and the loading amounts of the groups at 1 mm, 2 mm and 3 mm displacement were measured. A high-resolution camera (EOS 750D, Canon, Tokyo, Japan) placed 120 cm away from the fracture line was used to take one photograph per second to determine the amount of horizontal opening in the fracture line during loading and to confirm the amount of vertical displacement simultaneously. Results: The stiffness of the 3-cannulated group was 300.368±79.977 N/mm, of the 4-cannulated group 411.060±93.725 N/mm, of the LCP group 650.077±110.028 N/mm and of the Anatomic group 802.201±69.841 N/mm. The difference between the groups was found to be significant (p  0.05). In dynamic tests, mean displacement data were obtained after 100 and 10,000 cycles.The mean displacement of the 3-cannulated group was calculated as 0.237±0.177 mm, while the mean displacement of the 4- Cannulated group was 0.206±0.216 mm, the LCP group was 0.165±0.109 mm, and the Anatomic group was 0.126±0.038 mm. There was no statistically significant difference between the groups. In static tests, it was observed that the loading value at the moment of 2 mm articular step off in the 3- Cannulated group was lower than the other groups (597.286±132.810 N). In addition, 2 mm displacement was observed during dynamic loading in the 3-Cannulated group. In the other groups, 2 mm displacement was observed after the dynamic test. In the Anatomic group, 2 mm displacement was observed at higher loads than the other groups (1138.500±86.823 N). During maximum loading, the 3- Cannulated group withstood less load than the other groups (1454.714±228.006 N), while the Anatomic group withstood more load than the other groups (2360.49±389.308). When the 3- Cannulated group was compared with the 4- Cannulated, LCP and Anatomic groups, a statistically significant difference was found between them (p=0.003, p=0.013, p=0.002, respectively). When the LCP group was compared with the Anatomic group, a significant difference was observed between them (p=0.035). Anatomic group withstood more load than LCP group. There was no significant statistical difference between the LCP and 4- Cannulated groups in terms of 2mm displacement and load amounts during maximum loading. Conclusions: The 3- Cannulated group did not successfully complete the dynamic test and had the lowest loading values. However, the group with 4- Cannulated group withstood more load. Therefore, we advocate that the screws should be placed as close to the center of the condyle as possible when using isolated lag screws. When the 4- Cannulated group was compared with the LCP group, surprisingly similar results were obtained between the 2 mm displacement and maximum load data. Therefore, in order to obtain a more stable structure when using support plates, we recommend the use of additional compression screws over the plate or near the center of the condyle, adhering to the principles. The anatomical group has the highest stability and should be preferred especially in osteoporotic bone or when stabilization is not sufficient. In the light of this study, we think that variable angle and fixed angle anatomical locking plates developed in accordance with the anatomy of the distal femoral medial condyle should be produced.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    22416

    Total diz antroplastisi uygulamaları ve erken sonuçları

    Başlık çevirisi yok

    HASAN TAHSİN DOĞRUL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bakanlığı

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SACİT TURANLI

  2. Tez No

    910214

    Yaşlı instabil intertrokanterik femur kırıkları: femoral kalkarı rekonstrükte etmeden distal tutulumlu sementsiz modüler bipolar kalça protezlerinin klinik ve radyolojik sonuçları

    Geriatric unstable intertrochanteric femur fractures: clinical and radiological outcomes of bipolar hip artroplasty using the cementless distal fixations modular stem without reconstruction of the calcar femorale

    MERT BAHADIRLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ortopedi ve Travmatolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TUĞRUL BULUT

    UZMAN YILMAZ ÖNDER

  3. Tez No

    640882

    Proksimal femoral çivi komplikasyonlarının nedenlerinin araştırılması

    Investigation of causes of proximal femoral nail (pfn) complications

    BİRKAN KİBAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bakanlığı

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NECDET SAĞLAM

  4. Tez No

    750848

    Geriatrik kalça kırıklarında proksimal femoral çivi yetmezliği sonrası distal tutulumlu uzun stem ve proksimal tutulumlu kısa stem hemiartroplasti sonuçlarımızın değerlendirilmesi

    Evaluation of the results of our study on long stem with distal involvement and short stem hemiarthroplasty with proximal involvement after proximal femoral nail deficiency in geriatric femur fractures

    HÜSEYİN MEHMET GÜRBÜZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OSMAN ÇİLOĞLU

  5. Tez No

    32962

    Kronik ön çapraz bağ yetersizliğinin otojen patellar tendon ile rekonstrüksiyon sonuçları

    Başlık çevirisi yok

    ABDULLAH GÖĞÜŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖMER TAŞER

Geri Dön