Metinden animasyona mekânın yeniden üretimi: Uyarlanmış mekân analizi tekniği ile bir inceleme
Reproduction of space from text to animation: An inquiry using adapted space analysis
- Tez No: 868175
- Danışmanlar: PROF. DR. GÖKÇEÇİÇEK SAVAŞIR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Animasyon, uyarlama, mekân, mimaride temsil, Paul Wells'in öznel bağıntı formülasyonu, uyarlanmış mekân analizi tekniği, Animation, adaptation, space, representation in architecture, Paul Wells' subjective correlative formulation, adapted space analysis technique
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Bina Bilgisi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 120
Özet
Mimarlık, salt fiziksel bir ürün olmanın ötesinde imgesel, kurgusal, duygusal ve temsili gücüyle de var olur. Mimarlık zihindeki fikirler, onların temsilleri ve anlatılarla doğrudan ilişkilidir. Mekânı çeşitli şekillerde temsil etmek için; hikâyeler, fotoğraflar, eskizler, filmler ve animasyonlar gibi farklı mecralar kullanılır. Temsil yöntemleri ve araçları hayal dünyamızı genişletir. Özellikle animasyon, hareket ve zaman aracılığıyla dördüncü boyutu yaratmak için hareketli görüntüleri kullanarak, mimarlık alanında ayırt edici rol oynar. Metinler animasyonlara referans olduğunda, yazınsal kaynaklardaki soyut ve boyutsuz mekânlar farklı bir anlam kazanır, dördüncü boyuta uyarlanır ve somutlaşır. Bu çalışma, metinlerden animasyon filmlere yapılan uyarlamalarda animasyon ve mimarlıkta mekân, zaman, hareket gibi temel unsurları keşfetmeyi, uyarlanan mekânların edebiyattan animasyona geçişini inceleyerek her iki üretim alanı için yeni bakış açıları oluşturmayı ve mimarlıkta farklı temsil araç ve teknikleri bu temel unsurlar gibi kavramlar üzerinden irdelemeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden biri olan karşılaştırmalı analiz kullanılmıştır. Metinden animasyona yapılan uyarlamalarda kullanılan tekniklerden biri, animasyon alanında akademik ve uygulamalı çalışmaları bulunan Paul Wells'in 2006 yılında 'öznel bağıntı formülasyonu' adıyla geliştirdiği edebiyattan animasyon filmlerine uyarlama tekniğidir. Bu çalışmada, Wells'in formülasyonunu mimarlığa içkin unsurlar üzerinden yorumlayarak, animasyon-mimarlık arakesiti için bir analiz yaklaşımı önerilmektedir. Çalışma, Charles Dickens'ın Bir Noel Şarkısı (1843) kitabından uyarlanan Yeni Yıl Şarkısı (A Christmas Carol) olarak adlandırılmış dört animasyon filmini incelemektedir: 1971 versiyonu (yönetmen: Richard Williams), 1997 versiyonu (yönetmen: Stan Philips), 2001 versiyonu (yönetmen: Jimmy T. Murakami) ve 2009 versiyonu (yönetmen: Robert Zemeckis). Bu farklı tarihli dört animasyon film, farklı uyarlama biçimlerini, mekânsal ve zamansal değişkenlerle birlikte incelenmektedir. Çalışma, animasyon ve uyarlama kavramlarına ilişkin literatür taraması yaparak animasyonun tarihi ve türlerini açıklamakta ve animasyonda uyarlamaları incelemektedir. Ayrıca bu kavramların mimarlıktaki yansımaları araştırılmakta ve Paul Wells'in formülasyonundan elde edilen bir analiz yaklaşımı önerilmektedir. Önerilen analitik yaklaşım açıklandıktan sonra, farklı yıllarda farklı tekniklerle üretilmiş dört animasyon filmi karşılaştırmalı bir analizle ele alınmaktadır. Uyarlanmış mekânları okunabilir kılan bu karşılaştırma, animasyon ve mimarlık arakesitindeki mekân, zaman, hareket, içsellik-dışsallık, belirsizlik, temsil ve imge gibi temel bileşenlerindeki benzerlik ve farklılıkları ortaya koymaktadır. Bu çalışmanın nihai hedefi, mimarlığın ve mekânın hem uyarlaması hem de temsili üzerine yeniden düşünmek için yeni bir zemin oluşturmaktır.
Özet (Çeviri)
Architecture not only exists as a physical product but also transcends into the realm of imagination, fiction, emotion, and representation. It is directly related to ideas, their representations, and narratives. Different mediums such as stories, photographs, sketches, films, and animations are used to represent space in various ways. Methods and tools of representation expand our imagination. Animation, in particular, plays a distinctive role in architecture by using moving images to create a fourth dimension of space through movement and time. When texts serve as references for animations, the abstract and dimensionless spaces in literary sources take on a different meaning, adapting and materializing in the fourth dimension. This study aims to explore the elements of space, time, and motion both in animation and architecture through the adaptations from texts to animated films. By examining the transition of adapted spaces from literature to animation, this study seeks to generate new perspectives for these two domains of production and to inquire different tools and techniques of representation in architecture through the concepts of space, time, and motion. In this study, a comparative analysis, as one of the qualitative research methods, is utilized. One of the techniques used in text-to-animation adaptations is the 'subjective correlative formulation' developed in 2006, by Paul Wells, who has academic and applied studies in the field of animation. This study proposes an analytical approach for the animation-architecture interface by interpreting Wells' formulation through the elements inherent in architecture. The study analyzes four animated films adapted from Charles Dickens' A Christmas Carol (1843): the 1971 version (director: Richard Williams), the 1997 version (director: Stan Philips), the 2001 version (director: Jimmy T. Murakami), and the 2009 version (director: Robert Zemeckis). It examines different forms of adaptation along with spatial and temporal variables. The study includes a literature review of the concepts of animation and adaptation, explaining the history and types of animation, and examining adaptations in animation. It also explores the reflections of these concepts in architecture and explains the adaptation of space from text to animation using Paul Wells' formulation. After explaining the proposed analytical approach, four animated films produced in different years with different techniques are discussed in a comparative analysis. Making adapted spaces readable, this comparison reveals the similarities and differences in the fundamental components of animation and architecture, such as space, time, motion, internal-external, uncertainty, representation, and image. The ultimate goal of this study is to create a new ground for rethinking both adaptation and representation of space and architecture.
Benzer Tezler
- Domain adaptation for speech-driven affective facial features synthesis
Başlık çevirisi yok
RIZWAN SADIQ
Doktora
İngilizce
2020
Elektrik ve Elektronik MühendisliğiKoç ÜniversitesiElektrik-Elektronik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
Prof. Dr. ENGİN ERZİN
- Speech and text driven 3D face synethesis for the hearing impaired
İşitme engelliler için konuşma ve metinden üç boyutlu yüz sentezleme
ARMAN SAVRAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2004
Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve KontrolBoğaziçi ÜniversitesiElektronik ve Bilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. LEVENT ARSLAN
PROF. DR. LALE AKARUN
- Lullabies, wishes and imaginations a video-animation project
Ninniler, dilekler ve hayaller bir video-animasyon projesi
GÜLCAN UYSAL
Yüksek Lisans
İngilizce
2013
Sahne ve Görüntü SanatlarıBahçeşehir ÜniversitesiSinema Televizyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SAVAŞ ARSLAN
YRD. DOÇ. DR. ERKAN BÜKER
- Konvansiyonel animasyon sinemasında egemen ideolojinin inşası
The construction of dominant ideology in conventional animation cinema
MEHMET NEDİM BOYMUL
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Radyo-TelevizyonErciyes ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BURAK MEDİN
- Translating animated musical films: An analysis of the Turkish translation of 'Corpse Bride'
Müzikal animasyon film çevirisi: 'Ölü Gelin'in Türkçeye çevirisi üzerine bir inceleme
SEZİN ÖZER
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Mütercim-TercümanlıkHacettepe Üniversitesiİngilizce Mütercim Tercümanlık Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HİLAL ERKAZANCI DURMUŞ