Geri Dön

Doxorubicin aracılı nefrotoksisiteye karşı cinnamaldehitin koruyucu etkisinin araştırılması

Investigation of the protective effect of cinnamaldehyde against doxorubicin-mediated nephrotoxicity

  1. Tez No: 869792
  2. Yazar: HÜLYA DEMİRKAPI ATİK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. RECEP ASLAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Fizyoloji, Physiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Afyon Kocatepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Fizyoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Fizyoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Günümüzün en önemli sağlık problemlerinden biri olan kanserin tedavisinde yaygın olarak kullanılan Doxorubicin (DXR); hematolojik, solid ve yumuşak doku sarkomaları gibi birçok kanserin tedavisinde kullanılmaktadır. DXR'nin kanserli hücreleri yok edici etkisinin yanısıra terapötik kullanımını kısıtlayan en temel faktörlerden biri nefrotoksisiteye sebep olmasıdır. DXR'nin tedavideki rolünde değişiklik oluşturmadan sebebiyet verdiği hasarı azaltacak ajanların belirlenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada, DXR ile indüklenen nefrotoksisite üzerine Cinnamadehitin (CA) böbrek dokusu üzerindeki koruyucu ve iyileştirici etkilerinin araştırılması hedeflenmiştir. Çalışmada 8'erli olarak Kontrol, CA10, CA20, DXR, CA10 + DXR ve CA20 + DXR olmak üzere toplamda 6 gruba ayrılan 48 rat kullanıldı. Kümülatif olarak toplamda 6 doz DXR (21 mg/kg, İntraperitoneal) uygulaması; serum BUN, kreatinin ve ürik asit seviyeleri ile birlikte böbrek lipid peroksidasyonunu artırırken GSH seviyeleri ile birlikte SOD, CAT ve GPx antioksidan enzim aktivitelerini azalttı. DXR ayrıca NF-κB, TNF-α, IL-1β, iNOS seviyeleri ile p38α MAPK aktivitesini de arttırken, IL-10 seviyesini azalttı. Akut böbrek hasar belirteçleri olan KIM-1 ve NGAL seviyeleri de DXR uygulamasıyla artarken, AQP-1 seviyesi ise azaldı. Bunun yanı sıra DXR apoptotik karakterli Bax ve Cyt-c ekspresyon seviyelerini artırıp; antiapoptotik karakterli Bcl-2 ve Procas-3 ekspresyon seviyelerini düşürerek apoptozu aktive etti. Cinnamaldehit tedavisi ise oksidatif stres, inflamasyon ve apoptoz düzeyleri üzerine olumlu etki gösterip nefrotoksisiteyi hafifletti. Bu çalışma, Doxorubicinin neden olduğu nefrotoksisite üzerinde Cinnamaldehitin iyileştirici etkinliği olduğunu gösterdi.

Özet (Çeviri)

Doxorubicin (DXR), which is widely used in the treatment of cancer, one of the most important health problems of today, is used in the treatment of many cancers such as hematologic, solid and soft tissue sarcomas. One of the main factors limiting the therapeutic use of DXR besides its cancer cell destroying effect is that it causes nephrotoxicity. It is necessary to identify agents that will reduce the damage caused by DXR without altering its role in treatment. In this study, it was aimed to investigate the protective and ameliorative effects of Cinnamadehyde (CA) on kidney tissue on DXR-induced nephrotoxicity. In the study, 48 rats divided into 6 groups as Control, CA10, CA20, DXR, CA10 + DXR and CA20 + DXR were used. Cumulative administration of 6 doses of DXR (21 mg/kg, intraperitoneal) increased serum BUN, creatinine and uric acid levels as well as renal lipid peroxidation and decreased GSH levels and antioxidant enzyme activities of SOD, CAT and GPx. DXR also increased NF-κB, TNF-α, IL-1β, iNOS levels and p38α MAPK activity and decreased IL-10 levels. KIM-1 and NGAL levels, which are markers of acute kidney injury, were also increased by DXR administration, while AQP 1 level was decreased. In addition, DXR activated apoptosis by increasing apoptotic Bax and Cyt-c expression levels and decreasing antiapoptotic Bcl-2 and Procas-3 expression levels. Cinnamaldehyde treatment had a positive effect on oxidative stress, inflammation and apoptosis levels and alleviated nephrotoxicity. This study demonstrated that Cinnamaldehyde has ameliorative activity on Doxorubicin-induced nephrotoxicity.

Benzer Tezler

  1. Sıçanlarda doksorubisin aracılı kardiyomiyopatiye bağlı kalp yetersizliği modelinde anjiyotensin reseptör neprilisin inhibitörü'nün endoplazmik retikulum stresi üzerine etkileri

    The effects of angiotensin receptor neprilicin inhibitor on endoplasmic reticulum stress in doxorubicin-mediated cardiomyopathy-associated heart failure model in rats

    MERT ÜNVAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Histoloji ve EmbriyolojiMersin Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EBRU BALLI

  2. Reversal of efflux mediated drug resistance in doxorubicin resistant mammary carcinoma cell line by synthetic compounds

    Doksorubisin dirençli meme kanseri hücre hattında akış aracılı ilaç direncinin sentetik bileşikler ile geri çevrilmesi

    ÖYKÜ IRMAK DİKKATLİ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Moleküler TıpBaşkent Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM DARCANSOY İŞERİ

    DR. ÖĞR. ÜYESİ YAPRAK DÖNMEZ ÇAKIL

  3. Sıçan miyokardit modelinde insülin benzeri büyüme faktörü (IGF-1)'in kardiyoprotektif etkileri

    Cardioprotective effects of insulin-like growth factor (İGF-1) ina rat model of myocarditis

    ERİNÇ YÜCEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eczacılık ve FarmakolojiPamukkale Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OSMAN ÇİFTÇİ

  4. Biyopolimerik misellerin sentezi ve karakterizasyonu, modifiye edilmiş anti-kanser ilaçların kontrollü salımında kullanılması

    Synthesis and characterization of biopolymeric micelles, using in controlled delivery of modified anti-cancer drugs

    ÖZLEM GÖKÇE KOCABAY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Kimya MühendisliğiYıldız Teknik Üniversitesi

    Kimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ OSMAN İSMAİL

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP AKDESTE

  5. Testis kanseri hücre dizilerinde bleomisinin traıl reseptörleri üzerine etkisi

    The effects of bleomycin on trail receptors in testis cancer cell line

    MÜJGAN TİMUR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    BiyokimyaAkdeniz Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TOMRİS ÖZBEN