Optik nörit tanılı hastalarda transorbital ultrasonografi ile optik kohorens tomografi anjiografi bulgularının değerlendirilmesi
Evaluation of transorbital ultrasonography and optical coherence tomography angiography findings in patients with optic neuritis
- Tez No: 870369
- Danışmanlar: PROF. DR. HÜLYA ERTAŞOĞLU TOYDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 67
Özet
Amaç: Optik nörit, optik sinirin akut inflamatuar bir reaksiyonu olup genç erişkinlerde görülen en sık optik nöropatidir. Yaygın olarak görülen klinik semptom ve bulgular, perioküler ve retrobulber ağrı, subakut, tek taraflı tutulum, sıklıkla sentro-çekal görme alanı kaybı, renkli görme bozukluğu ve rölatif afferent pupil defektidir. Optik nöritin doğru ve hızlı tanısı, görme kaybının ilerideki nörolojik engelliliğin ve organ hasarının önüne geçilebilmesi için kritik önemdedir. Vasküler değişikliklerin inflamasyon sürecindeki rolü ve inflamasyon sonrası optik sinirde görülen demiyelinizasyon ile atrofik değişikliklerin saptanması optik nörit tanı ve takibinde giderek önem kazanmaktadır. Bu çalışmada rutin klinik uygulamalarda kullanılan tetkiklere tamamlayıcı olarak kullanılabilecek optik kohorens tomografi anjiografi (OCTA) ve transorbital ultrasonografi (TOUS) yöntemlerinin optik nörit tanı ve takibindeki yerinin berlirlenmesi ve bunların birbiri ile korelasyonunun araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya optik nörit tanılı 7 erkek, 17 kadın hastadan ve 7 erkek, 17 kadın gönüllüden oluşan toplam 48 katılımcı dahil edildi. Hastalar optik nörit tutulumu olan gözleri (ON+) ve optik nörit tutulumu olmayan (ON-) gözlerine göre iki gruba ayrıldı ve kontrol grubuyla birlikte tüm katılımcılar toplam üç grupta incelendi. Demografik özellikleri kaydedildi. Hastaların görme keskinliğindeki iyileşme oranları LogMAR ölçeğine göre hesaplandı. Takiplerinde yapılmış olan optik kohorens tomografi (OCT) ve görsel uyandırılmış potansiyel (VEP) incelemeleri kaydedildi. Tüm hasta ve kontrol grubuna 5-12 MHz doğrusal dizi dönüştürücülü B mod transdüseri kullanılarak ultrason eğitimi sertifikalı uzman bir nörolog tarafından ALARA (as low as reasonably achievable) prensibine uygun şekilde TOUS yapılarak optik sinir kılıfı aksiyel ve transvers kesiti ölçüldü. Ayrıca hastaların Split-Spectrum Amplitüd Decorelation Angiography (SSADA) algoritmasını kullanan OCTA ile optik sinir başı ve optik disk görüntüleri kaydedildi. Bu iki yöntemin verileri optik nörit tutulumu olan göz, optik nörit tutulumu olmayan gözlerine göre hasta grupları ve kontrol grubu arasında karşılaştırıldı. Bu tetkiklerin sonuçları hastaların görme keskinliğindeki iyileşme oranı, VEP ve OCT incelemeleriyle kıyaslandı. Son olarak TOUS ile OCTA verilerinin birbiri ile korelasyonu incelendi. Bulgular: Görme keskinliğinde tam iyileşme olan hastalarda parsiyel iyileşen ve iyileşme olmayan hastalara göre başlangıçtaki VEP incelemesinde P100 latansı daha uzun, görme keskinliğinde parsiyel iyileşme görülen hastalarda OCTA ile ölçülen PP temporal superior DY daha az saptandı (p
Özet (Çeviri)
Objective: Optic neuritis is an acute inflammatory reaction of the optic nerve and is the most common optic neuropathy in young adults. Common clinical symptoms and signs include periocular and retrobulbar pain, subacute, unilateral involvement, often centro-cecal visual field loss, color vision impairment and relative afferent pupillary defect. Accurate and rapid diagnosis of optic neuritis is critical to prevent visual loss and subsequent neurological disability and organ damage. The role of vascular changes in the inflammation process and the detection of demyelination and atrophic changes in the optic nerve after inflammation are becoming increasingly important in the diagnosis and follow-up of optic neuritis. In this study, we aimed to determine the role of optical cohorence tomography angiography (OCTA) and transorbital ultrasonography (TOUS) in the diagnosis and follow-up of optic neuritis and to investigate their correlation with each other. Materials and Methods: A total of 48 participants consisting of 7 male and 17 female patients with optic neuritis and 7 male and 17 female volunteers were included in the study. Patients were divided into two groups according to eyes with optic neuritis involvement (ON+) and eyes without optic neuritis involvement (ON-), and all participants, including the control group, were examined in a total of three groups. Demographic characteristics were recorded. The rate of improvement in visual acuity was calculated according to the LogMAR scale. Optical coherence tomography (OCT) and visual evoked potential (VEP) examinations performed during follow-up were recorded. Axial and transverse sections of the optic nerve sheath were measured in all patients and controls using a B mode transducer with a 5-12 MHz linear array transducer by an expert neurologist certified in ultrasound training using TOUS in accordance with the ALARA (as low as reasonably achievable) principle. In addition, optic nerve head and optic disc images were recorded by OCTA using Split-Spectrum Amplitude Decorelation Angiography (SSADA) algorithm. The data of these two methods were compared between the patient groups and the control group according to the eyes with optic neuritis involvement and the eyes without optic neuritis involvement. The results of these examinations were compared with the improvement rate in visual acuity, VEP and OCT examinations. Finally, the correlation between TOUS and OCTA data was analyzed. Results: Patients with complete improvement in visual acuity had longer P100 latency and patients with partial improvement in visual acuity had lower PP temporal superior DY measured by OCTA compared to patients with partial improvement and no improvement in visual acuity. (p
Benzer Tezler
- Multipl skleroz tanılı hastalarda optik koherans tomografi anjiyografi ve ınterlökin 17A ile nöroinflamasyonun değerlendirilmesi
Evaluation of neuroinflammation in multiple sclerosis: optic coherence tomography angiography (OCTA) and il-17 findings
CANSU TUNÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
NörolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA BELGİN BALCI
- Ailevi akdeniz ateşine eşlik eden inflamatuar hastalıklar ve hastalık ağırlık skoruna etkisinin değerlendirilmesi
Familial mediterranean fever and accompanying inflammatory diseases: Effects on the disease severity score
YUNUS EMRE İNCE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BANU ÇELİKEL ACAR
- Multipl sklerozlu hastalarda beyin atrofisi, kognisyon ve optik koherans tomografi ilişkisinin sağlıklı kontroller ile karşılaştırılması
A comparison of the relations between brain atrophy, cognition and optic coherance tomography between multiple sclerosis patients and healthy controls
ŞÜKRAN ÇEVİK YURTOĞULLARI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
NörolojiUludağ ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA BAKAR
PROF. DR. ÖMER FARUK TURAN
- Multipl sklerozlu hastalarda siyah beyaz ve renkli görsel uyandırılmış potansiyeller (GUP) kıyaslaması
Comparing colored and black white visual evoked potentials (VEP) in multiple sclerosis patients
ERKAN ACAR
- Multipl sklerozda serum B12 düzeyinin klinik ve laboratuvar üzerine etkisinin araştırılması
Investigation of the effects of the vitamin B12 levels on clinical and laboratory in multiple sclerosis
ERKAN TOKGÖZ